Θέλει συμμετοχή στον τελικό ο Κέιχιλ
25.04.2012 | 15.36
Την ελπίδα να μην του στερήσει τη συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ο τραυματισμός που υπέστη στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα εξέφρασε ο Γκάρι Κέιχιλ, ο οποίος και «εγκατέλειψε» πολύ νωρίς τον αγωνιστικό χώρο εξαιτίας πόνων που αισθάνθηκε στον αριστερό μηρό.
«Ελπίζω ο τραυματισμός μου να μην είναι τόσο σοβαρός όσο φάνηκε αρχικά. Αισθάνθηκα ένα τράνταγμα στους οπίσθιους μηριαίους μύες. Ο πόνος είναι ψηλά, κάτι που όπως μου είπαν, είναι καλύτερο από το να πονούσα στη μέση του μηρού. Τώρα απλώς προσεύχομαι πως οι ακτινογραφίες θα τα δείξουν όλα καλά και θα μπορέσω να πάρω μέρος στον τελικό», ήταν τα λόγια του αμυντικού της Τσέλσι για να συνεχίσει αναφερόμενος στο τι διαδραματίστηκε κατά τη διάρκεια του χθεσινού αγώνα στα αποδυτήρια:
«Ήμουν πολύ απογοητευμένος που δε μπορούσα να συνεχίσω το παιχνίδι και μάλιστα όταν κοίταξα την πόρτα και είδα τον Τζον Τέρι ,ενώ βρισκόμασταν στο πρώτο ημίχρονο, για να είμαι ειλικρινής φοβήθηκα το χειρότερο. Ωστόσο οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου ήταν εξαιρετικοί. Πάλεψαν μαζί για να καταφέρουν την επίτευξη του καλύτερου για εμάς αποτελέσματος. Ήταν εκπληκτική η προσπάθειά τους».
Ο 27χρονος ποδοσφαιριστής παραδέχτηκε πως τόσο εκείνος όσο και ο Τέρι πέρασαν στιγμές μεγάλης αγωνίας, βλέποντας το ματς από την τηλεόραση:
«Ήταν 4 φορές πιο αγχωτικό το να βλέπεις τον αγώνα αντί να τον ζεις στο γήπεδο. Ήμασταν στα αποδυτήρια και το μόνο που κάναμε ήταν προσευχές για να πάνε όλα καλά».
«Ήμουν πολύ απογοητευμένος που δε μπορούσα να συνεχίσω το παιχνίδι και μάλιστα όταν κοίταξα την πόρτα και είδα τον Τζον Τέρι ,ενώ βρισκόμασταν στο πρώτο ημίχρονο, για να είμαι ειλικρινής φοβήθηκα το χειρότερο. Ωστόσο οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου ήταν εξαιρετικοί. Πάλεψαν μαζί για να καταφέρουν την επίτευξη του καλύτερου για εμάς αποτελέσματος. Ήταν εκπληκτική η προσπάθειά τους».
Ο 27χρονος ποδοσφαιριστής παραδέχτηκε πως τόσο εκείνος όσο και ο Τέρι πέρασαν στιγμές μεγάλης αγωνίας, βλέποντας το ματς από την τηλεόραση:
«Ήταν 4 φορές πιο αγχωτικό το να βλέπεις τον αγώνα αντί να τον ζεις στο γήπεδο. Ήμασταν στα αποδυτήρια και το μόνο που κάναμε ήταν προσευχές για να πάνε όλα καλά».
