Premier League Review: Λίβερπουλ

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Μία ακόμη απογοητευτική σεζόν για τη Λίβερπουλ, η οποία ναι μεν κατέκτησε το Λιγκ Καπ, αλλά αυτό μοιάζει περισσότερο με …παρηγοριά στον άρρωστο. Το england365.gr συνεχίζει την ανασκόπηση της σεζόν και σας θυμίζει το «ναυάγιο» των «κόκκινων».

Premier League Review: Λίβερπουλ

Η πόλη με το λιμάνι έχει στενή σχέση με τον …Τιτανικό και η ομάδα με τα κόκκινα θύμισε σε πολλές περιπτώσεις το δυστύχημα του 1912.

Η πρώτη …γεμάτη σεζόν της διοίκησης του Fenway Sports Group έδωσε το δικαίωμα για κριτική στους φίλους της ομάδας κυρίως και στα Μέσα –δευτερευόντως-. Και αυτή μόνο επιεικής δεν ήταν, αφού ο Κένι Νταλγκλίς και οι παίκτες του έδιναν συνεχώς δικαιώματα.

 

Κάθε αρχή και δύσκολη

Η …κακή ημέρα φαίνεται από το …πρωί. Πρεμιέρα μπροστά στο κοινό του «Anfield» με τη Σάντερλαντ και το τελικό 1-1 αφήνει μεν ελπίδες (κυρίως λόγω της εμφάνισης και των ευκαιριών που έκανε η ομάδα), αλλά δεν παύει να αποτελεί στραβοπάτημα. Οι νίκες με Άρσεναλ και Μπόλτον έφεραν χαμόγελα για να έρθει η αστάθεια με ήττες από Στόουκ και Τότεναμ, με τους Λονδρέζους να περνούν από το «Anfield» με 4-0.

Αν και οι «κόκκινοι» έδειχναν να χωλαίνουν στην τελική προσπάθεια και να μην έχουν καθαρό μυαλό, με αποτέλεσμα αυτό να φανεί στο ρεκόρ …δοκαριών μέσα στη σεζόν, οι οπαδοί της ομάδας δεν έχασαν την πίστη τους. Κάτι η παρουσία του Κένι Νταλγκλίς στον πάγκο, κάτι η απόπειρα …βρετανοποίησης της ομάδας, κάτι οι κατά καιρούς καλές εμφανίσεις έκρυβαν τα προβλήματα της ομάδας.

Αγωνιστικά, οι μεταγραφές δεν δικαιολόγησαν τα χρήματα και τις προσδοκίες που γεννήθηκαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Πειραματισμοί μέσα στο γήπεδο λίγοι. Δύο με τρία συστήματα, επιμονή στον Άντι Κάρολ, παροπλισμός του Ντιρκ Κάουτ, στήριξη σε βαθμό …κολλήματος στα καλοκαιρινά αποκτήματα ήταν τα κύρια συστατικά του προφίλ της ομάδας. Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, ένας Λουίς Σουάρες να αποτελεί την κύρια πηγή κινδύνων των αντιπάλων, αλλά και αυτός να ταλαιπωρεί την ομάδα και να ταλαιπωρείται με πράγματα μακριά από τις 4 γραμμές. Η κόντρα του με τον Πατρίς Εβρά έκανε τη Λίβερπουλ να …συρθεί και να τον προστατεύσει, αναγκαζόμενη μετά να απολογείται για την απροθυμία του να χαιρετήσει τον Γάλλο αμυντικό στο «Old Trafford».

 

Σταθερότητα; Last year(s)

Ο καιρός περνούσε και η ομάδα δεν έβρισκε σταθερότητα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι σε κανένα σημείο μέσα στη σεζόν, η Λίβερπουλ δεν μπόρεσε να σημειώσει πάνω από δύο συνεχόμενες νίκες στην Πρέμιερ. Κι όμως, στο Κύπελλο και στο Λιγκ Καπ, οι παίκτες του Νταλγκλίς απέκλειαν τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλο, κάτι που γεννούσε προσδοκίες για τρόπαια. Το ένα ήρθε, έστω και αν χρειάστηκαν τα πέναλτι κόντρα στην Κάρντιφ, στον τελικό του Λιγκ Καπ. Στη δεύτερη παρουσία των «reds» στο «Wembley», λίγο έλλειψε να έρθει ακόμη μία κούπα.

Να τελειώνει, να τελειώνουμε

Ήταν μία από τις σεζόν που ο κόσμος της ομάδας παρακαλούσε να τελειώσει. Χωρίς βάσιμες ελπίδες, από ένα σημείο και μετά, για κάτι καλό η αυλαία έπεσε και άφησε σε κοινή θέα κενά τα οποία έπρεπε να καλυφθούν. Η Λίβερπουλ δεν είναι μία σύγχρονη ομάδα, αγωνιστικά. Τα χρήματα που ξοδεύτηκαν δείχνουν να μην πιάνουν τόπο και οι επιλογές της διοίκησης δεν στηρίχθηκαν από την ίδια. Νταμιάν Κομολί και Κένι Νταλγκλίς απομακρύνθηκαν και –ουσιαστικά- ο σύλλογος θα περάσει ακόμη ένα καλοκαίρι με …χτίσιμο από την αρχή. Η πορεία και οι κινήσεις του Fenway στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις εκεί «επιχειρήσεις» τους με τα σπορ δείχνουν επιτυχημένες. Μένει να φανεί αν μπορούν να το κάνουν και στην Αγγλία αυτό.