Από τις μεγάλες προσδοκίες...στη μεγαλύτερη απογοήτευση
Μετά από πολλά χρόνια, μια αποστολή της εθνικής Αγγλίας δημιούργησε τόσες πολλές προσδοκίες για κάτι καλό σε μια μεγάλη διοργάνωση. Η ίδια αποστολή όμως προκάλεσε και τη μεγαλύτερη απογοήτευση.
Η ήττα από τη Γερμανία είναι σίγουρα μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της εθνικής ομάδας της Αγγλίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Γενικότερα, η παρουσία της στη Ν.Αφρική δεν έπεισε στιγμή, ότι θα μπορούσε να φτάσει σε αυτό που πίστευαν οι Άγγλοι με την εικόνα των προκριματικών. Η κατάκτηση του τροπαίου έδειχνε κάτι μακρινό μετά από τα πρώτα δυο ματς του ομίλου και η νίκη απέναντι στη Σλοβενία απλά έδωσε την πρόκριση από το γκρουπ.
Για το γκολ του Φρανκ Λάμπαρντ, το οποίο δεν μέτρησε, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές θα έπρεπε να κατηγορήσουν πρώτα τους εαυτούς τους, που δεν σκόραραν περισσότερες φορές απέναντι στους Σλοβένους, προκειμένου να αποφύγουν τη Γερμανία στη φάση των 16» παρά τη διαιτησία.
Τα μεγάλα αστέρια της ομάδας με εξαίρεση τον μέσο της Τσέλσι δεν βοήθησαν καθόλου. Ο Τέρι σήμερα ήταν ανύπαρκτος, ο Ρούνεϊ απογοητευτικός για μια ακόμα φορά, ο Τζέραρντ «θυμήθηκε» τις εμφανίσεις του με τη Λίβερπουλ και ο Τζονσον ήταν σκιά του εαυτού του. Ο Καπέλο όσες ευθύνες κι αν έχει για την επιλογή της 23αδας και την κακοδουλεμένη ομάδα, δεν πήρε τίποτα από τους σταρ κι όταν αυτοί αποδίδουν κάτω του μετρίου τότε δεν μπορείς να έχεις πολλές ελπίδες.
Εύλογα, οι μνήμες των Άγγλων μπορούν να επιστρέψουν στον Σβεν Γκόραν Έρικσον, με τον οποίο η Αγγλία πήγε δυο φορές στα προημιτελικά και αποκλείστηκε στα προημιτελικά του
EURO από την Πορτογαλία στα πέναλτι. Όσο για την κούραση των Άγγλων παικτών (ως ενδεχόμενη αιτία της αποτυχίας )μπορούν να γίνουν πολλές συζητήσεις αλλά όχι αυτή τη στιγμή...
