Για όλα… φταίει ο Σίλτον!
Περιττό να αναφερθούμε ξανά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εθνική Αγγλίας κάτω από τα γκολπόστ, ειδικά από τη στιγμή που η «μουρμούρα» των φιλάθλων… ακούστηκε και στο φετινό Μουντιάλ μετά την γκέλα του Ρόμπερτ Γκριν στο παιχνίδι της πρεμιέρας κόντρα στις ΗΠΑ.
Ο κατά πολλούς κορυφαίος Άγγλος πορτιέρο, μαζί με τον Γκόρντον Μπανκς, αποφάσισε σαν σήμερα στις 7 Ιουλίου 1990 να αποχωριστεί τη φανέλα με το εθνόσημο, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας.
Αυτόματα, το «κυνήγι» για την ανακάλυψη του καταλληλότερου πορτιέρο των «λιονταριών» ξεκίνησε… Ο εκάστοτε προπονητής της ομάδας από το 90 και μετά μπήκε στη διαδικασία ανεύρεσης, αν όχι καλύτερου του Σίλτον (αδύνατον εκείνη την περίοδο), τουλάχιστον ενός αξιόπιστου τερματοφύλακα, σταθερού που στις μεγάλες διοργανώσεις θα ενέπνεε σιγουριά στους συμπαίκτες του.
Πορτιέρο… αγνοείται!
Στο Euro 1992, το χρίσμα του βασικού τερματοφύλακα δόθηκε στον Κρίστοφερ Γουντς, τον μέχρι πρότινος μπακ- απ του Σίλτον. Στη διοργάνωση της Σουηδίας ο ήδη 32χρονος Γουντς δέχτηκε 2 τέρματα σε τρία παιχνίδια και έριξε την ομάδα του στον πάτο του ομίλου…
Από το ευρωπαϊκό του 1996 (η Αγγλία δεν συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1994) έως το 2002, «φύλακας άγγελος» του τέρματος των «λιονταριών» ήταν ο Ντέιβιντ Σίμαν. Ο κατά γενική ομολογία καλύτερος «άσος» της Αγγλίας τα τελευταία χρόνια, αλλά σε αρκετές στιγμές γκελαδόρος και μοιραίος για το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας της Άρσεναλ αγωνίστηκε σε δύο Μουντιάλ (ήταν και στο 1990 αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε) και σε ισάριθμα Euro (1996 και 2000). Χαρακτηριστικότερη στιγμή της διεθνούς καριέρας του, το γκολ που δέχτηκε από τον Ροναλντίνιο στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2002, που σήμανε τον αποκλεισμό της ομάδας του στα προημιτελικά.
Ακόμη χειρότερα…
Και μετά την απόσυρση του Σίμαν, το χάος… Δύο τερματοφύλακες ξεχώριζαν από τους άλλους, αμφότεροι όμως αποδείχτηκαν «λίγοι». Ο λόγος για τους Πολ Ρόμπινσον και Ντέιβιντ Τζέιμς, ο οποίοι δεν κράτησαν θέση βασικού στην εθνική και διαδέχονταν στις μεγάλες διοργανώσεις ο ένας τον άλλον.
Στο ευρωπαϊκό του 2004 ο ήδη 33χρονος Τζέιμς αγωνίστηκε και στα τέσσερα ματς που κλήθηκε να δώσει η ομάδα του. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, η «σκυτάλη» παραδόθηκε στον Ρόμπινσον, που πρόλαβε να κάτσει κάτω από τα δοκάρια σε 5 ματς, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα φανέλα βασικού πήρε πάλι ο Τζέιμς. «Αλαλούμ» με λίγα λόγια… Και όλα αυτά επειδή ο Πίτερ Σίλτον αποφάσισε πριν 20 χρόνια, στα 40 του, να αποχωριστεί τη φανέλα της εθνικής Αγγλίας!
Χρήσιμα στοιχεία για τον Σίλτον
Ρέκορτνμαν συμμετοχών με 17 σε Παγκόσμια Κύπελλα και 3 διοργανώσεις (82’ Ισπανία, 86’ Μεξικό και 90’ Ιταλία) και ρεκόρ αγώνων με 0 παθητικό, καθώς κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 10 ματς και- όπως ο Μπανκς- σε 4 συνεχόμενα. Δυστυχώς για αυτόν, ήταν το «θύμα» όταν ο Μαραντόνα σκόραρε με… θεϊκή παρέμβαση στη Γκουανταλαχάρα. Συνολικά, φόρεσε 125 φορές τη φανέλα της Αγγλίας, στην οποία προσέφερε τις υπηρεσίες του από το 1970 έως το 1990.
