«Κομμάτι της Ιστορίας»
Μπορεί να μην έχει την αίγλη του Ντέιβιντ Μπέκαμ, ή τη φήμη του Ράιαν Γκιγκς, όμως ο Πολ Σκόουλς είναι αδιαμφισβήτητα, αναπόσπαστο κομμάτι στην ιστορίας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την κυριαρχίας της στην Πρέμιερ Λιγκ, την τελευταία 20ετία.
Στα 35 του χρόνια μοιάζει ακόμα ικανός να ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο του στο χορτάρι του «Όλντ Τράφορντ», όπου πάτησε το πόδι του για πρώτη φορά το μακρινό 1994. Ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα ότι δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο να σταματήσει άμεσα το ποδόσφαιρο και με αυτή την αφορμή, το «england365.gr», σας παρουσιάζει την -μέχρι σήμερα- καριέρα του σπουδαίου Άγγλου ποδοσφαιριστή.
Η πρώτη γνωριμία
Καλοκαίρι του 1994. Ο Αλεξ Φέργκιουσον έχει ήδη αποφασίσει πως η πρωταθλήτρια -τα τελευταία δύο χρόνια- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πρέπει να ξεκινήσει την ανανέωση της και παίρνει στην πρώτη ομάδα μερικούς πιτσιρικάδες που έχουν «σαρώσει» τα πάντα με τις μικρές ομάδες των «μπέμπηδων». Μεταξύ αυτών και ένας κοκκινομάλλης επιθετικός μέσος που δεν… γεμίζει το μάτι κανενός στο «Ολντ Τράφορντ».
Η ιδέα και μόνο ότι αυτός και κάποιοι Γκιγκς, Μπέκαμ και Νέβιλ, θα αντικαταστήσουν τους πρωταθλητές Πολ Ινς, Ερίκ Καντονά και Αντρέι Καντσέλσκις, αρκεί για να δημιουργηθεί κλίμα εναντίον του Σκωτσέζου τεχνικού, ανάμεσα στους φιλάθλους των «κόκκινων διαβόλων». Λίγα μόνο χρόνια αργότερα ο Φέργκι θα έχει δώσει την απάντησή του έχοντας «αναγκάσει» ακόμα και την Βασίλισσα της Αγγλίας, να τον τιμήσει με τον τίτλο του σερ.
Ένας από τους λόγους ακούει στο όνομα Πολ Σκόουλς. Ο βραχύσωμος μεσοεπιθετικός, φορώντας το 24 στην πλάτη κάνει το ντεμπούτο του στο «Ολντ Τράφορντ», στις 21 Σεπτεμβρίου του 1994 σε ένα παιχνίδι για το Κύπελλο της Αγγλίας, κόντρα στην Πορτ Βέιλ. Παρότι φαίνεται ντροπαλός, δείχνει κατευθείαν το ποδοσφαιρικό του θράσος και με 2 προσωπικά γκολ, χαρίζει στη Γιουνάιτεντ την νίκη με 2-1 και στον εαυτό του την ευκαιρία να γίνει βασικό μέλος της ομάδας. Ο Φέργκιουσον τον πιστεύει και ο Σκόουλς του ανταποδίδει την εμπιστοσύνη… μετρώντας 17 συμμετοχές και πέντε γκολ μέχρι το τέλος της σεζόν, που όμως βρίσκει την ομάδα στην δεύτερη θέση ένα βαθμό πίσω από την Μπλάκμπερν του Άλαν Σίρερ.
Η καθιέρωση
Η σεζόν 1995-96 ξεκινά με αρκετή «μουρμούρα» για την απώλεια του τίτλου και μοναδικός στόχος είναι η επιστροφή στην κορυφή. Η φυγή του Μαρκ Χιουζ ανοίγει διάπλατα την πόρτα της ενδεκάδας στον 20χρονο ποδοσφαιριστή και αυτός γίνεται αναντικατάστατο μέλος της. Οι «κόκκινοι διάβολοι» αρχίζουν δυνατά τη χρονιά και μόλις στην έκτη αγωνιστική ο Σκόουλς τους στέλνει στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ, σκοράροντας δις στη νίκη 3-0 επί της Μπόλτον.
Η σεζόν συνεχίζεται με αρκετά σκαμπανεβάσματα, αλλά μετά την Άνοιξη η Γιουνάιτεντ κάνει… περίπατο και κατακτά το πρωτάθλημα. Ο Άγγλος ολοκληρώνει την πρώτη του χρονιά ως βασικός παίζοντας 26 ματς και βρίσκοντας δίχτυα 10 φορές, που είναι και το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του μέχρι σήμερα.
Η καθιέρωση όμως, θα έρθει ένα χρόνο αργότερα. Το 1997 ο Πολ Σκόουλς γίνεται ήδη ένας από τους «μεγάλους» του πρωταθλήματος. Κατακτά έναν ακόμα τίτλο της Πρέμιερσιπ, παίρνει τη φανέλα με το 18 (την έχει μέχρι σήμερα) και δέχεται το πρώτο προσκλητήριο της καριέρας του για την εθνική ομάδα της Αγγλίας, με την οποία κάνει το ντεμπούτο σε ένα φιλικό παιχνίδι εναντίον της Νοτίου Αφρικής.
Η καταξίωση
Οι τίτλοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον και ο πρωταγωνιστής μας αρχίζει να γράφει τη δική του ιστορία, βοηθώντας στη μετατροπή της Μάντσεστερ σε νέο δυνάστη του Αγγλικού -και όχι μόνο- ποδοσφαίρου. Το 1999 αποτελεί βασικό κομμάτι της «χρυσής» ομάδας που κατακτά το πρώτο τρέμπλ στην Ιστορία του Νησιού. Χάνει τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ λόγω καρτών, αλλά έχει ήδη κάνει το καθήκον του σκοράροντας στον προημιτελικό κόντρα στην Ίντερ, την ώρα που η ομάδα του κινδυνεύει με αποκλεισμό. Λίγο νωρίτερα με δικό του τέρμα, η Γιουνάιτεντ στέφεται Κυπελλούχος στη νίκη 2-0 επί της Νιούκαστλ.
Τη σεζόν 2002-2003 κάνει την πιο παραγωγική του χρονιά, σημειώνοντας ρεκόρ καριέρας με 20 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Το 2007 γίνεται υποψήφιος για να μπει στη λίστα με τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών στην Αγγλία και το κατορθώνει και αυτό ένα χρόνο μετά. Παράλληλα, έχει κερδίσει των σεβασμό όλων και έχει ακούσει ποδοσφαιριστή να τον αποκαλεί τον κορυφαίο μέσο της γενιάς του. Ποιον; Τον Ζινεντίν Ζιντάν. Στις 22 Απριλίου του 2010 δε, πραγματοποιεί την συμμετοχή νούμερο 600 με τους «κόκκινους διαβόλους», μπαίνοντας σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ ποδοσφαιριστών, μαζί με τον Ράιαν Γκίγκς, τον Μπόμπι Τσάρλτον και τον Μπιλ Φούκες.
Τα «Λιοντάρια»
Ο Σκόουλς αποτέλεσε βασικό μέλος της εθνική ομάδας της Αγγλίας επί επτά συναπτά έτη. Συμμετείχε σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα (1998 Γαλλία, 2002 Ιαπωνία και Ν.Κορέα) και 2 Ευρωπαϊκά (2000 Ολλανδία και Βέλγιο, 2004 Πορτογαλία) ενώ συνολικά είχε 66 συμμετοχές και 14 γκολ με τη φανέλα των «Λιονταριών». Δεν κατάφερε όμως να συνδυάσει την διεθνή του καριέρα με επιτυχίες αντίστοιχες της συλλογικής του.
Αποσύρθηκε από την ομάδα το καλοκαίρι του 2004, αλλά η αξία και η σταθερά καλή πορεία του στους «μπέμπηδες», επαναφέρουν το όνομά του στην επικαιρότητα πριν από κάθε μεγάλο ραντεβού. Τόσο πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, όσο και πριν από αυτό της Νοτίου Αφρικής, οι ομοσπονδιακοί προπονητές (Μακλάρεν και Καπέλο αντίστοιχα) του ζήτησαν να επανέλθει στην ομάδα. Ο ίδιος αρνήθηκε και τις δύο φορές παραμένοντας πιστός στην απόφασή του και κατ’επέκταση στη Μάντσεστερ και την οικογένειά του.
Τα προβλήματα υγείας
Ο 35χρονος επιθετικός χαφ αντιμετώπισε από την αρχή της καριέρας του ένα αναπνευστικό πρόβλημα, αφού τον ταλαιπωρούσε ένα ελαφριάς μορφής άσθμα, αλλά ήταν η όρασή του, που παραλίγο να διακόψει την σπουδαία του καριέρα. Στα μέσα τις σεζόν 2005-06 του διαγνώστηκε ένα πρόβλημα όρασης και η αβεβαιότητα της προέλευσή του δημιούργησε φόβους ακόμα και για πρόωρο τέλος. Τελικά, ο Σκόουλς επέστρεψε δυνατός, παρότι χρειάστηκε να παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα εκτός αγώνων, με αποτέλεσμα να έχει τις λιγότερες εμφανίσεις (24 σε όλες τις διοργανώσεις) από το ξεκίνημά του το 1994 και έπειτα.
Σήμερα ο Πολ Σκόουλς μετρά 643 συμμετοχές και 149 γκολ, ενώ στο παλμαρέ του έχει 22 τίτλους μεταξύ των οποίων 9 πρωταθλήματα και 2 Τσάμπιονς Λιγκ. Τελικά, εκείνος ο κοκκινομάλλης που έκανε την εμφάνισή του το 1994 και δεν είχε ούτε την ομορφιά του Μπέκαμ, ούτε την ταχύτητα του Γκίγκς, κατάφερε να ξεχωρίσει χάρη στο μυαλό του και την ποδοσφαιρική του ευφυΐα, που όμοιά της δύσκολα θα ξαναβρεθεί στο «Όλντ Τράφορντ». Αν χρειαστεί. Γιατί όπως είπε και ο ίδιος «θα παίζω όσο νιώθω καλά και κάνω τη δουλειά που μου ζητάει ο προπονητής μου» και ο Φέργκιουσον ξέρει πως όσο έχει στη διάθεσή του παίκτες σαν και αυτόν, δεν χρειάζεται να φοβάται τίποτα.
