Το ίδιο και στην ουρά

Αναφέρομαι φυσικά σε αυτήν του υποβιβασμού. Μπορεί να είναι σχετικά νωρίς αλλά το γκρουπ των ομάδων που θα παλέψουν για την παραμονή, το γνωρίζουμε ήδη. Επτά ομάδες υπάρχουν για τρεις θέσεις που δεν θέλουν να πάρουν. Βάζω φυσικά μέσα και την Κρίσταλ Πάλας, η οποία πρόσφατα προσέλαβε τον Τόνι Πιούλις, έναν τεχνικό, ο οποίος δεν έχει υποβιβαστεί στην καριέρα του.

Από τη Νόριτς και κάτω, όλες βράζουν στο ίδιο καζάνι. Άλλες με κάπως καλύτερο ρόστερ, άλλες με κάπως χειρότερο. Κάθε μία με τα δικά της χαρακτηριστικά. Τα «καναρίνια» πλήρωσαν ένα σωρό λεφτά για να ενισχύσουν την επίθεσή τους από πέρυσι τον Ιανουάριο, όμως για να σκοράρουν, χρειάζονται προσευχές.  Γουέστ Χαμ και Στόουκ είναι ικανές για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο και αν εξαιρέσουμε την εμπειρία που διαθέτουν, η αστάθεια έρχεται να εξαφανίσει οποιοδήποτε προτέρημα.

Η Κάρντιφ έχει χτίσει ένα δυναμικό προφίλ στα εντός έδρας παιχνίδια της κυρίως με «μεγάλους» αντιπάλους αλλά όταν έρχεται η ώρα να χτίσει και να δημιουργήσει παιχνίδια, αρχίζουν οι φουρτούνες. Για το λόγο αυτό δεν βλέπω τον τρόπο με τον οποίο θα ξεμπλέξει εύκολα. Η Φούλαμ σίγουρα έχει τις καλύτερες μονάδες απ΄όλες τις υπόλοιπες αλλά με τον φετινό Γιολ κόντεψε να καταστραφεί οπότε με ανυπομονησία περιμένουμε το ταρακούνημα των παικτών της.

Η Σάντερλαντ αγκομαχά αλλά με σωστή ενίσχυση τον Ιανουάριο σου δίνει την αίσθηση ότι έχει δύναμη για να βγάλει και να πατήσει το γκάζι ενώ η Πάλας αν καταφέρει να πάρει τη νίκη απέναντι στη Γουέστ Χαμ στο επόμενο εντός έδρας ματς, τότε θα αρχίσει να αγχώνει και όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι θεωρητικά είχαν τη μια δεδομένη ομάδα του υποβιβασμού.

Είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες στην ουρά, που δεν αποκλείεται ο πρωταθλητής φέτος να κριθεί πιο εύκολα, απ΄ότι και οι τρεις μαζί της παραμονής.Στο τέλος κάθε αγωνιστικής μπορεί το ενδιαφέρον να μεταφέρεται στις Άρσεναλ, Τσέλσι, Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ και Σίτι, όμως η πραγματικά μάχη επιβίωσης εκεί στα χαμηλά αξίζει εξίσου το ίδιο.