Μοιάζει όλο και περισσότερο ομάδα Μουρίνιο
Όλο και περισσότερο η Τσέλσι αρχίζει και μοιάζει με ομάδα Μουρίνιο και αυτό φάνηκε στην πρώτη της νίκη επί της Λίβερπουλ από τον Οκτώβριο του 2009. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Για 70ο παιχνίδι εντός έδρας στην Πρέμιερ Λιγκ ο Πορτογάλος έμεινε αήττητος με την Τσέλσι αν και το ξεκίνημα του ματς έδειχνε ότι αυτό το ρεκόρ μπορεί να απειληθεί με ένα γκολ του Σκρτελ στο 3ο λεπτό από μια φάση, η οποία προήλθε από ένα επικίνδυνο φάουλ του Ετό στον Χέντερσον, το οποίο αν είχε σημειωθεί στο 2ο ημίχρονο μπορούσε να επισύρει ακόμη και την κόκκινη κάρτα. Η Λίβερπουλ προηγήθηκε όμως για την Τσέλσι ήταν σημαντικό ότι κατάφερε πολύ σύντομα με το γκολ του Αζάρ να ισοφαρίσει.
Οι αδυναμίες στο ρόστερ της Λίβερπουλ ήταν ολοφάνερες όσο περνούσε το ματς διότι δεν μπορούσε να παίξει κόντρα σε τοπ αντίπαλο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, αφού είχε προηγηθεί και η εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στη Σίτι. Προτίμησε να οπισθοχωρήσει συντηρώντας δυνάμεις αλλά αυτό σήμαινε και την αποκοπή του Σουάρες από τους συμπαίκτες του. Επίσης, με εξαίρεση την τραγική εμφάνιση και ήττα από την Άρσεναλ, ήταν η πρώτη φορά που η Λίβερπουλ δεν είχε κατοχή μπάλας στο πρώτο ημίχρονο.
Συνεπώς αυτή η Τσέλσι που με τον Αζάρ, τον Όσκαρ, τον Λάμπαρντ και τον Γουίλιαν που έκανε το καλύτερο παιχνίδι με τη φανέλα των «μπλε», κατάφερε να αυξήσει την πίεση και να φτάσει και σε ένα δεύτερο γκολ με τον Ετό, το οποίο όμως για μια ακόμη φορά μέσα στη σεζόν ήταν αρκετά «φθηνό» για μια ομάδα, η οποία θέλει να κάνει πρωταθλητισμό.
Παρ’ όλ’ αυτά, το πόσο καλύτερη έχει γίνει η Λίβερπουλ όσο περνάει η σεζόν σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, φάνηκε στο 2ο μέρος όταν ακόμα και εξαντλημένη, πίεσε και θα μπορούσε να φτάσει στην ισοφάριση είτε με την κεφαλιά του Σακό, η οποία έστειλε την μπάλα στο δοκάρι είτε με το σουτ του Τζόνσον, το οποίο απομάκρυνε εξαιρετικά ο Τσεχ.
Ωμως στην καλύτερή της φετινή εμφάνιση η Τσέλσι κόντρα σε ομάδα του top-six, κράτησε μέχρι τέλους μια νίκη, η οποία μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα καθοριστική στο τέλος. Άλλωστε έχει νικήσει τη Σίτι και τη Λίβερπουλ ενώ δεν έχει ηττηθεί εκτός έδρας κόντρα σε Άρσεναλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τότεναμ. Μοναδική της ήττα από τις πρώτες οκτώ ομάδες του βαθμολογικού πίνακα, είναι αυτή από την Εβερτον και ο Μουρίνιο έχει κάθε δικαίωμα να περιμένει περισσότερη βελτίωση της ομάδας του στο δεύτερο μισό της σεζόν.
Η γκρίνια, η οποία δικαιολογημένα υπάρχει για τη διαιτησία του Γουέμπ στο πέναλτι που δεν δόθηκε στην ανόητη ενέργεια του Ετό πάνω στον Σουάρες, εξισορροπείται από το πέναλτι που δεν δόθηκε στο πρώτο μέρος πάνω στον Αζάρ. Για να είμαστε δίκαιοι οι «κόκκινοι» δεν έχασαν άδικα όπως έγινε στο ματς με τη Σίτι αλλά ως απόρροια της φυσιολογικής κούρασης και του περιορισμένου έμψυχου δυναμικού.
Παρ’ όλ’ αυτά ο έλεγχος στο τέλος του πρώτου μισού δείχνει θετικός και επί της ουσίας έχω την εντύπωση ότι αυτές οι δύο ήττες που ομολογουμένως ήρθαν δύσκολα για τη Λίβερπουλ, θα βοηθήσουν να επικεντρωθεί η ομάδα στον πραγματικό της στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από την είσοδο στην τετράδα και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ.
