Ενα προϊόν για χουλιγκάνους
28.03.2010 | 22.48
Ηταν μία από τις ημερομηνίες που άλλαξαν καθοριστικά το πρόσωπο του αγγλικού και κατ' επέκταση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Εκείνη η ημέρα του 1992, όταν το Sky –και τώρα BSkyB–, το κανάλι του Ρούπερτ Μέρντοχ, κέρδιζε το πρώτο συμβόλαιο αγοράς των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων ποδοσφαίρου της νεοσύστατης Πρέμιερ Λιγκ.
Του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου
Πηγή:Sportday
Ενα τριετές συμβόλαιο για το οποίο τότε πλήρωσε στις ομάδες 191 εκατομμύρια ευρώ. Το αγγλικό ποδόσφαιρο άρχισε με αυτά τα χρήματα να αλλάζει πρόσωπο. Το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα έγινε ένα προϊόν που οι ομάδες το πουλούσαν στον Μέρντοχ και αυτός με τη σειρά του στον κόσμο και τους διαφημιστές. Τα χρήματα που έπαιρναν οι ομάδες τα έριχναν κυρίως στη βελτίωση του προϊόντος, φτιάχνοντας καλύτερα γήπεδα και αγοράζοντας καλύτερους ποδοσφαιριστές, για να προσελκύσουν περισσότερο κοινό. Επίσης, στα γήπεδα αλλά και στην τηλεόραση για τον Μέρντοχ και φυσικά στα ταμεία τους, μια και όσο περισσότεροι αγόραζαν τη συνδρομή στο κανάλι του μεγαλοεπιχειρηματία τόσο περισσότερα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν οι ομάδες στην επόμενη συμφωνία.
Το μεγάλο βήμα του Μέρντοχ στην Αγγλία το ακολούθησαν στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Το ποδόσφαιρο «κλειδώθηκε» στις συνδρομητικές τηλεοράσεις και εκεί που κατάλαβαν τι είχαν στα χέρια τους, άρχισαν διαρκώς να επενδύουν στο προϊόν. Και να το πουλάνε και αποτελεσματικότερα. Οταν το παιχνίδι-προϊόν απαλλάχθηκε από τους χούλιγκαν, τα γήπεδα έγιναν σχεδόν θέατρα και χώροι hi tech ψυχαγωγίας, με αποτέλεσμα, εκτός από την αύξηση της προσέλευσης του κόσμου, να αλλάξει και το κοινό που παρακολουθούσε το παιχνίδι. Περισσότερα παιδιά, περισσότερες γυναίκες και το προϊόν άρχισε να αποκτά glamorous χαρακτηριστικά. Ο Μπέκαμ έγινε ο δίαυλος μέσω του οποίου το παιχνίδι θα θρονιαστεί στα πρωτοσέλιδα των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων και η Βικτόρια Μπέκαμ θα βοηθήσει να λειανθούν οι αιχμηρές γωνίες του προϊόντος, που γίνεται πλέον εξαγώγιμο.
Ομως σε όλο αυτό το διάστημα και οι ομάδες –κυρίως– και ο Μέρντοχ φροντίζουν και το περιτύλιγμα και το περιεχόμενο. Το κράτος δεν ανακατεύεται. Αυτό που είχε να κάνει το έκανε μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος της Επιτροπής Τέιλορ το 1991, όταν ερεύνησε τις συνθήκες της τραγωδίας του Χίλσμπορο. Το ενδιαφέρον, λοιπόν, βρίσκεται στη δυναμική που απέκτησε το προϊόν, που από τα 191 εκατομμύρια στερλίνες που έδινε στις ομάδες το 1992, με την καινούργια συμφωνία θα τους δίνει συνολικά 3 δισ. στερλίνες. Και από αυτά τα χρήματα το 1,2 προέρχεται από την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες.
Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον Μέρντοχ, έχει 9,7 εκατομμύρια συνδρομητές, εισπράττει 2,9 δισ. ετησίως και προετοιμάζεται να ξοδέψει για τη διαφήμιση του προϊόντος του 1 δισ. Και τις ομάδες και τον επιχειρηματία τούς ενδιαφέρει αυτό το πολύτιμο προϊόν που έχουν στα χέρια τους, το φροντίζουν, το προστατεύουν και το βελτιώνουν. Αντίθετα, εδώ ο συνεταιρισμός της Σου-Λι (Σούπερ Λίγκας) παρέμεινε μια ομαδούλα άσχετων, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το πώς θα βγάλει χρήματα χωρίς να επενδύσει ουσιαστικά σε ένα προϊόν. Πρόκειται για ένα άθλιο προϊόν, που αφενός μεν είναι υπερτιμημένο, αφετέρου δε είναι προς αποφυγήν. Ολη αυτή η εικόνα συμπληρώνεται από την εμπλοκή του κράτους, που μέσω του ΟΠΑΠ μοιράζει χορηγίες, οι οποίες είναι το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει τους ιδιοκτήτες. Οι εικόνες των επεισοδίων, που επαναλαμβάνονται κάθε φορά, μαρτυρούν πάνω απ' όλα αδιαφορία. Και από την πολιτεία και από τις ομάδες, οι οποίες αφού τα παίρνουν από την τηλεόραση και το κράτος, γιατί να ασχοληθούν με τα γήπεδα και τις συνθήκες διεξαγωγής; Πριν απ' όλα, λοιπόν, οι υπεύθυνοι βρίσκονται εκεί. Η Αστυνομία έρχεται πολύ μετά. Οταν το προϊόν περάσει στα χέρια των χουλιγκάνων και γίνει το αγαπημένο τους παιχνίδι. Αλλά τότε έχει πάψει να είναι παιχνίδι. Ενδιαφέρει κανέναν;
