Τελικά μήπως τα 100 εκατομμύρια ήταν τιμή ευκαιρίας;
26.05.2014 | 19.18
Συνήθως οι Βρετανοί παίκτες που περνάνε την Μάγχη δεν αντέχουν τη διαφορετικότητα της ηπειρωτικής Ευρώπης αλλά ο Γκάρεθ Μπέιλ φρόντισε να κάνει αξέχαστο το όνομα του με τη πρώτη χρονιά στη Μαδρίτη.
Δεν είναι άλλωστε λίγο να κερδίζεις στη πρώτη κιόλας σεζόν σου στον μεγαλύτερο σύλλογο του πλανήτη το τρόπαιο που είχε γίνει εμμονή στους οπαδούς , τη περιβόητη La Decima κούπα, που χρόνια ονειρευόντουσαν. Ο Μπειλ ήταν παιδάκι 12 ετών τη βραδιά που το απίστευτο αριστερό βολέ του Ζινεντίν Ζιντάν ταξίδευε προς τη γωνία του Μπουτ και η Ρεάλ νικούσε τη Λεβερκούζεν με 2-1. Τότε ζήτησε από τον πατέρα του να του αγοράσει τη φανέλα της Ρεάλ και με καμάρι πόζαρε με αυτή δεκάδες φορές. Μεγαλώνοντας υποθέτω πως θα ονειρευόταν να βάλει και ο ίδιος ένα γκολ σε ένα τόσο μεγάλο ματς και να που ακόμη και τα πιο τρελά όνειρα γίνονται μερικές φορές πραγματικότητα.
Ο Μπέιλ είναι από το Σάββατο σε ένα πολύ κλειστό κάμπ, αυτό των τριών ποδοσφαιριστών από τους εκατοντάδες που έχουν φορέσει τη δοξασμένη αυτή φανέλα, που έχουν την ίδια σεζόν σκοράρει τόσο στον τελικό του Κυπελλου Ευρώπης όσο και στον τελικό του Copa del Rey. Ο Φέρεντς Πούσκας και ο Ραούλ είναι οι άλλοι δύο και μόνο που ακούς τα ονόματα αντιλαμβάνεσαι τι πέτυχε ήδη ο νεαρός Ουαλός.
Φυσικά με τη μεταγραφή των 100 εκατομμυρίων ευρώ πάνω από το κεφάλι του όλη την χρονιά ο Μπειλ δεν μπορούσε παρά να αγχωνόταν για το τι θα έφερναν αυτοί οι πρώτοι μήνες ξενητειάς. Ομως με 22 γκολ και 17 ασίστ έγινε ο πιο πετυχημένος παίκτης σε σεζόν ντεμπούτου στη Ρεάλ με εξαίρεση τον Κριστιάνο Ρονάλντο που το 2009-2010 μπόρεσε να βάλει τριάντα τέρματα αλλά ο Πορτογάλος τελείωσε τη χρονιά με άδεια χέρια!
Ο Μπέιλ όταν παρουσιάστηκε πέρσι το καλοκαίρι τόλμησε να πει πως το δέκατο Κύπελλο, αυτή η ποδοσφαιρική Ιθάκη για τους "μέρένγκες" ήταν ο λόγος που υπέγραψε! Το είπαν πολλοί πριν από αυτόν σε αυτά τα 12 χρόνια με τη διαφορά πως αυτός το έκανε πράξη!
Φυσικα η ιστορία θα ήταν πολύ διαφορετική αν η Ρεάλ έχανε το Κύπελλο, αφού του είχαν παρουσιαστεί οι δύο καλύτερες στιγμές στο ματς και τις είχε σπαταλήσει. Ομως το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο εάν , άρα καλό είναι να μείνουμε στα γεγονότα. Αυτά που έγραψαν με ανεξίτηλο μελάνι πως μετά το ονειρώδες γκολ στον τελικό του Copa del Rey με την Μπαρτσελόνα ο Μπέιλ εκμεταλευόμενος την ικανότητα του να αντέχει και να τρέχει μέχρι εξαντλήσεως, πάτησε σωστά και με κεφαλιά έβαλε την Ατλετικο με πλάτη στον τελικό δέκα λεπτά πριν το τέλος της παράτασης! Ο Ντι Μαρία είχε κάνει παραπάνω από τη μισή δουλειά με την έξυπνη ενέργεια του αλλά ο Κουρτουά με υπερπροσπάθεια τον είχε προσωρινά νικήσει. Ο Μπέιλ μπορεί πια να βγάλει από πάνω του την βαριά ταμπέλα του πανάκριβου παίκτη αφού πια τα 100 εκατομμύρια μοιάζουν ... ευκαιρία όταν αγοράζεις έναν τόσο ποιοτικό σταρ που σκοράρει σε τελικούς και χαρίζει τρόπαια! Το μόνο που σκέφτομαι είναι μήπως ο Μπέιλ δεν θα μπορέσει μία μέρα να πάει σε ένα Μουντιάλ αλλά αυτό είναι ένα τίμημα που πληρώνουν ( όπως κάποτε ο Βορειοιρλανδός Μπεστ ο Ράιαν Γκιγκς, ο Ιαν Ρας και ο Μαρκ Χιουζ) εκείνοι οι σταρ που δεν γεννιούνται στην Βραζιλία την Αργεντινή, την Ιταλία, την Αγγλία , την Γερμανία.
Από την άλλη ας σκεφτεί πως ο μεγαλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Ρεάλ , ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο, αν και γεννήθηκε Αργεντινός και πολιτογραφήθηκε Ισπανός δεν κατόρθωσε να πάει τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή! Δεν είναι κάτι που θα τον παρηγορήσει όμως και άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις. Για ένα παιδί που ονειρεύτηκε κάποτε να χαρίσει το Τσάμπιονς Λιγκ στη Ρεάλ και αυτό έγινε πραγματικότητα, μην ποντάρετε εναντίον του και στο να οδηγησει την Ουαλία στη τελική φάση ενός Μουντιάλ στο μέλλον!
Ο Μπέιλ είναι από το Σάββατο σε ένα πολύ κλειστό κάμπ, αυτό των τριών ποδοσφαιριστών από τους εκατοντάδες που έχουν φορέσει τη δοξασμένη αυτή φανέλα, που έχουν την ίδια σεζόν σκοράρει τόσο στον τελικό του Κυπελλου Ευρώπης όσο και στον τελικό του Copa del Rey. Ο Φέρεντς Πούσκας και ο Ραούλ είναι οι άλλοι δύο και μόνο που ακούς τα ονόματα αντιλαμβάνεσαι τι πέτυχε ήδη ο νεαρός Ουαλός.
Φυσικά με τη μεταγραφή των 100 εκατομμυρίων ευρώ πάνω από το κεφάλι του όλη την χρονιά ο Μπειλ δεν μπορούσε παρά να αγχωνόταν για το τι θα έφερναν αυτοί οι πρώτοι μήνες ξενητειάς. Ομως με 22 γκολ και 17 ασίστ έγινε ο πιο πετυχημένος παίκτης σε σεζόν ντεμπούτου στη Ρεάλ με εξαίρεση τον Κριστιάνο Ρονάλντο που το 2009-2010 μπόρεσε να βάλει τριάντα τέρματα αλλά ο Πορτογάλος τελείωσε τη χρονιά με άδεια χέρια!
Ο Μπέιλ όταν παρουσιάστηκε πέρσι το καλοκαίρι τόλμησε να πει πως το δέκατο Κύπελλο, αυτή η ποδοσφαιρική Ιθάκη για τους "μέρένγκες" ήταν ο λόγος που υπέγραψε! Το είπαν πολλοί πριν από αυτόν σε αυτά τα 12 χρόνια με τη διαφορά πως αυτός το έκανε πράξη!
Φυσικα η ιστορία θα ήταν πολύ διαφορετική αν η Ρεάλ έχανε το Κύπελλο, αφού του είχαν παρουσιαστεί οι δύο καλύτερες στιγμές στο ματς και τις είχε σπαταλήσει. Ομως το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο εάν , άρα καλό είναι να μείνουμε στα γεγονότα. Αυτά που έγραψαν με ανεξίτηλο μελάνι πως μετά το ονειρώδες γκολ στον τελικό του Copa del Rey με την Μπαρτσελόνα ο Μπέιλ εκμεταλευόμενος την ικανότητα του να αντέχει και να τρέχει μέχρι εξαντλήσεως, πάτησε σωστά και με κεφαλιά έβαλε την Ατλετικο με πλάτη στον τελικό δέκα λεπτά πριν το τέλος της παράτασης! Ο Ντι Μαρία είχε κάνει παραπάνω από τη μισή δουλειά με την έξυπνη ενέργεια του αλλά ο Κουρτουά με υπερπροσπάθεια τον είχε προσωρινά νικήσει. Ο Μπέιλ μπορεί πια να βγάλει από πάνω του την βαριά ταμπέλα του πανάκριβου παίκτη αφού πια τα 100 εκατομμύρια μοιάζουν ... ευκαιρία όταν αγοράζεις έναν τόσο ποιοτικό σταρ που σκοράρει σε τελικούς και χαρίζει τρόπαια! Το μόνο που σκέφτομαι είναι μήπως ο Μπέιλ δεν θα μπορέσει μία μέρα να πάει σε ένα Μουντιάλ αλλά αυτό είναι ένα τίμημα που πληρώνουν ( όπως κάποτε ο Βορειοιρλανδός Μπεστ ο Ράιαν Γκιγκς, ο Ιαν Ρας και ο Μαρκ Χιουζ) εκείνοι οι σταρ που δεν γεννιούνται στην Βραζιλία την Αργεντινή, την Ιταλία, την Αγγλία , την Γερμανία.
Από την άλλη ας σκεφτεί πως ο μεγαλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της Ρεάλ , ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο, αν και γεννήθηκε Αργεντινός και πολιτογραφήθηκε Ισπανός δεν κατόρθωσε να πάει τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή! Δεν είναι κάτι που θα τον παρηγορήσει όμως και άλλωστε ποτέ δεν ξέρεις. Για ένα παιδί που ονειρεύτηκε κάποτε να χαρίσει το Τσάμπιονς Λιγκ στη Ρεάλ και αυτό έγινε πραγματικότητα, μην ποντάρετε εναντίον του και στο να οδηγησει την Ουαλία στη τελική φάση ενός Μουντιάλ στο μέλλον!
