Ένα αντίο… λυτρωτικό
Μετά από 14 χρόνια προσφοράς, ο Στίβεν Τζέραρντ αποφάσισε να βάλει τέλος στην παρουσία του στην Εθνική Αγγλίας, μια κίνηση που ήταν μάλλον αναμενόμενη μετά την εικόνα που παρουσίασε ο ίδιος, αλλά και συνολικά στα «λοντάρια», στη Βραζιλία.
Πριν καν ακουστεί το σφύριγμα της λήξης στο τελευταίο ματς της Αγγλίας στο Μουντιάλ οι… ελεύθεροι σκοπευτές είχαν ακροβολιστεί και τον περίμεναν με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Λογικό, σύμφωνα με τη συνολική εικόνα του στα γήπεδα της Βραζιλίας. Λογική, όμως, και η απόφαση του Στίβεν Τζέραρντ να βάλει σήμερα τέλος στην παρουσία του με την εθνική Αγγλίας.
Μετά από 14 χρόνια, ο αρχηγός της Λίβερπουλ -και των «λιονταριών» στη Βραζιλία- έριξε τους τίτλους τέλους. Εγραψε το φινάλε σε μια πορεία που είχε πολύ περισσότερες πίκρες απ’ ότι χαρές. Χωρίς απαραίτητα να είναι αυτός απόλυτα υπεύθυνος. Γιατί στη Βραζιλία δεν ήταν αυτός που έπρεπε να «χρεωθεί» την εικόνα που παρουσίασε η Αγγλία, ούτε αυτός που έπαιρνε τις αποφάσεις για το πως θα στηθεί η ομάδα. Εκεί, έπρεπε να δει ο Χότζον ότι στα 34 του, πλέον, ο Τζέραρντ δεν θα ήταν αποτελεσματικός ως ένας από τους δύο κεντρικούς χαφ σε ευθεία…
Το… όνειρο, που στην πορεία εξελίχθηκε σε εφιάλτη, για τον μέσο της Λίβερπουλ ξεκίνησε στο «Γουέμπλεϊ» το 2000, σε ένα 2-0 επί της Ουκρανίας, πριν ο Κέβιν Κίγκαν τον πάρει στην αποστολή για το Euro εκείνης της χρονιάς. Ο Τζέραρντ ολοκλήρωσε το τουρνουά με μια συμμετοχή (ως αλλαγή), πριν η Αγγλία αποκλειστεί στη φάση των ομίλων.
Δύο χρόνια αργότερα ήταν τραυματίας και έμεινε εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου, για να επανέλθει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης το 2004. Εχοντας πια θέση βασικού, είδε τα «λιοντάρια» αυτή τη φορά να περνούν από τους ομίλους, όμως την Πορτογαλία να αποτελεί απροσπέλαστο εμπόδιο στα προημιτελικά.
Η παρουσία του στο Μουντιάλ του 2006 συνοδεύτηκε από δυο γκολ. Αμφότερα στη φάση των ομίλων, κόντρα σε Τρίνινταντ & Τομπάγκο και Σουηδία και ήταν ο πρώτος σκόρερ της Αγγλίας στη διοργάνωση. Ωστόσο, το πέναλτί του ήταν ένα από τα τρία που απέκρουσε ο Ρικάρντο, δίνοντας ξανά την πρόκριση στην Πορτογαλία, στην προημιτελική φάση.
Στην προκριματική φάση του Euro 2008, ο Στιβ ΜακΚλάρεν έδωσε στον Τζέραρντ τον τίτλο του υπαρχηγού και ο μέσος της Λίβερπουλ έκανε τα… ρεπό του Τζον Τέρι. Εντούτοις, αυτή η κίνηση δεν αποδείχθηκε… γούρικη, μια και οι διαδοχικές ήττες από Ρωσία και Κροατία άφησαν τα «λιοντάρια» εκτός τελικής φάσης.
Η αποκαθήλωση του Τέρι και ο τραυματισμός του Ρίο Φέρντιναντ ώθησαν τον Φάμπιο Καπέλο να δώσει στον Τζέραρντ το περιβραχιόνιο για το Μουντιάλ το 2010, με τον μέσο της Λίβερπουλ να ταξιδεύει στη Νότια Αφρική ως ο πιο έμπειρος παίκτης της Αγγλίας (80 συμμετοχές). Ο Τζέραρντ σκόραρε στην πρεμιέρα απέναντι στην Αμερική (1-1) και τα «λιοντάρια» πήραν το «εισιτήριο» για τους «16», εκεί όμως ήρθε μια μεγαλοπρεπής… τεσσάρα από τη Γερμανία για να βάλει πρόωρα τέλος στο όνειρο.
Λίγο πριν του Euro του 2012, ο Ρόι Χότζον του έδωσε για πρώτη φορά απευθείας τον τίτλο του αρχηγού, με τον Τζέραρντ να δίνει τρεις ασίστ και να αναδεικνύεται MVP σε δύο ματς, οδηγώντας την Αγγλία στην κορυφή του ομίλου της. Εν τέλει, ο χαφ της Λίβερπουλ ήταν ο μοναδικός παίκτης των «λιονταριών» που μπήκε στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά, αλλά ο δρόμος για την Αγγλία «έκλεισε» στα προημιτελικά, με τον αποκλεισμό να έρχεται στα πέναλτι από την Ιταλία.
Η τραγική, αλλά σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενη, εικόνα που παρουσίασε η Αγγλία στη Βραζιλία, έδωσε ίσως τη… χαριστική βολή στον Τζέραρντ, που ως αρχηγός δεν κατάφερε να γίνει ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Επαναλαμβάνουμε, δίχως να είναι ο μόνος υπεύθυνος.
Ετσι, αποφάσισε ότι έφτασε η ώρα για το φινάλε της παρουσίας του σε μια ομάδα που ποτέ δεν ένοιωσε το ίδιο… άνετα με τη Λίβερπουλ. Δεν έτυχε της εμπιστοσύνης και της αποθέωσης που γνωρίζει στο «Ανφιλντ». Βέβαια, ούτε αυτός είχε ανάλογη προσφορά με αυτή που έχει όταν αγωνίζεται με την κόκκινη φανέλα και ελάχιστα από τα 21 συνολικά γκολ που πέτυχε με τα «λιοντάρια» μπορούν να μνημονευθούν ως πραγματικά σημαντικά…
