Ας δουλέψει και με λίγη ηρεμία

Ήταν 1η Μαρτίου του 2014 όταν η Νιούκαστλ απολάμβανε την επιτυχία μιας εκτός έδρας νίκης. Τοτε μάλιστα ήταν και η τελευταία φορά που είχε σημειώσει δύο συνεχόμενες επιτυχίες. Το πρωτάθλημα βάδιζε στο τέλος του και ο Πάρντιου προετοιμαζόταν για τη νέα σεζόν, πατώντας φυσικά στην ασφάλεια που του χάριζε το μακροπρόθεσμο πλάνο της διοίκησης με αυτόν στην τεχνική ηγεσία.

Οι μεταγραφικές του κινήσεις αμφισβητήθηκαν το καλοκαιρι αφού ελάχιστοι γνώριζαν τον Αγιόνσο Πέρεθ ενώ η απόκτηση του Ντάριλ Γιάνμαατ από τη Φέγενορντ δεν θα συνοδευόταν από τα χειροκροτήματα των οπαδών της ομάδας αν δεν είχε μεσολαβήσει η εικόνα του Ολλανδού στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.

Μέσα σ' όλα αυτά ο Πάρντιου είχε να αντιμετωπίσει και την κόντρα του με τον Χατέμ Μπεν Αρφά. Το αγαπημένο παιδί της εξέδρας, έκανε τα δικά του όμως ο προπονητής της ομάδας του τα έκοψε μαχαίρι. Ακόμη και όταν ο Μπεν Αρφά κανόνισε συνάντηση με τους οπαδούς για να τους εξηγήσει, ο Πάρντιου σφύριζε αδιάφορα λες και βρισκόταν στο δικό του πλανήτη.

Μετά τη νίκη επί της Τότεναμ, η οποία ήταν η 2η συνεχόμενη για πρώτη φορά από τον περασμένο Μάρτιο, η Νιούκαστλ άφησε για τα καλά τις χαμηλές θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Η επιστροφή του Σισέ στη δράση χάρισε ζωντάνια στις «καρακάξες» και σε συνδυασμό με την τύχη, ο σύλλογος μπορεί πλέον να ελπίζει ότι δεν θα δώσει μάχη μαζί με τη νεοφώτιστη Μπέρνλι για την παραμονή στην κατηγορία.

Το σημαντικότερο όμως για τον Πάρντιου είναι ότι στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» κανείς από τους οπαδούς που ακολούθησαν την ομάδα, δεν ασχολήθηκε μαζί του. Αν μάλιστα τις επόμενες μέρες συνεχιστούν οι καλές εμφανίσεις της Νιούκαστλ, τότε δεν αποκλείεται να περάσει και στο άλλο άκρο, να δεχθεί δηλαδή και το ζεστό χειροκρότημα. Για την ώρα πάντως κάτι τέτοιο παραμένει μακρινό. Ή μάλλον όχι;Υπάρχει και το Λιγκ Καπ με την Μάντσεστερ Σίτι...