Η απόλυση είναι πάντα μόλις ένα ματς μακριά!
Στην Αγγλία για να απολυθεί προπονητής στην δεκαετία του 60 ή του 70 έπρεπε η ομάδα του να υποβιβαστεί. Και αυτό δεν ήταν βέβαιο! 0 Σκωτσέζος Τόμι Ντόχερτι υποβίβασε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1973-74 αλλά ανανεώθηκε το συμβόλαιο του για πέντε χρόνια, επειδή η ομάδα είχε δείξει σημάδια αγωνιστικής ανάκαμψης με αυτόν στον πάγκο!
Το 1977, όταν πια απολύθηκε είχε οδηγήσει την Γιουνάιτεντ ξανά στην μεγάλη κατηγορία και είχε πάρει και το Κύπελλο Αγγλίας στερώντας από την Λίβερπουλ το τρεμπλ, ωστόσο απολύθηκε επειδή είχε συνάψει εξωσυζυγική σχέση με την γυναίκα του φυσιοθεραπευτή της ομάδας! Πως λοιπόν φτάσαμε στο σημερινό φαινόμενο του να φεύγουν οι προπονητές μόλις με μία ή δύο ήττες; Ηδη στη φετινή σεζόν 24 προπονητές σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες έχουν μείνει άνεργοι και το ρεκόρ των 64 απολύσεων από την προπέρσινη περίοδο «κινδυνεύει»! Για να αντιληφθεί κανείς πόσο άλλαξαν οι καιροί, από το 1974-75 έως και μία δεκαετία μετά το 1983-84 ο μέσος όρος των απομακρύνσεων κυμαινόταν στις 34 και εννιά χρόνια πιο μετά το 1992-93 είχε ελάχιστα ανεβεί στις 37.
Όμως όσο περνούσαν τα χρόνια άρχιζε σταδιακά και η διαφοροποίηση στο πως οι αγγλικοί σύλλογοι διαχειρίζονταν τους τεχνικούς τους. Στα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα οι απολύσεις έφτασαν τις 42 κατά μέσο όρο και πια τα τελευταία πέντε χρόνια ξεπερνούν σταθερά τις 57! Παρόλα αυτά υπάρχουν άρθρα στην Ισπανία ή την Ιταλία που μιλούν για την . ιώβειο υπομονή των Βρετανών στους προπονητές τους , πλην όμως αρκετοί πια μπερδεύονται με περιπτώσεις όπως ήταν ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον που έμεινε 28 χρόνια σε μία ομάδα με τις τεράστιες απαιτήσεις της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ή του Αρσέν Βενγκέρ που από το 1996 παραμένει στον πάγκο της Αρσεναλ. Αυτές πια δεν είναι ο κανόνας αλλά σπάνιες εξαιρέσεις!
Στην σημερινή εποχή υπάρχουν πια φαινόμενα όπως της Λιντς Γιουνάιτεντ που ήδη είναι στον .τέταρτο προπονητή της μέσα στη σεζόν! Οσο και αν μοιάζει φυσιολογικό σε όποιον έχει παρακολουθήσει τον βίο και την πολιτεία του ιδιοκτήτη των «παγωνιών» του Ιταλού Μάσιμο Τσελίνο που έκανε τα ίδια και στην Κάλιαρι! Επίσης ξαφνιάζει το πώς η Κρίσταλ Πάλας χώρισε τους δρόμους της με τον προπονητή της χρονιάς πέρσι, τον Τόνι Πούλις μετά από μόλις δύο εβδομάδες από το ξεκίνημα της καινούργιας σεζόν! Αυτό όμως είναι το μοντέρνο ποδόσφαιρο και η ανάγκη για αποτελέσματα φέρνει πάντα σε δυσμενή θέση τους προπονητές που είναι το πιο εύκολο θύμα πάντα! Ετσι κινδυνεύει πια η θέση του Ρότζερς στην Λίβερπουλ, κάτι που θα ακουγόταν αδιανόητο μόλις πριν μερικούς μήνες, όπως και εκείνη του Βενγκέρ στην Αρσεναλ.
Ο Αλαν Πάρντιου που ήταν το πρώτο φαβορί στα μέσα Οκτωβρίου να χάσει τη δουλειά του, με έξι σερί νίκες έφερε τη Νιούκαστλ στην πρώτη πεντάδα ωστόσο πάντα ξέρει πως με δύο ή τρία σερί άτυχα αποτελέσματα η θέση του θα είναι πάλι επισφαλής! Σε ένα τόσο πιεστικό περιβάλλον με τα social media να δίνουν τον τόνο και τα κανάλια να καλύπτουν (όπως το Sky Sports) σε 24ωρη βάση τα τεκταινόμενα αποτελεί πια ένα μακρινό όνειρο η εποχή που κανόνας ήταν να μένουν οι προπονητές 10, 15, 20 ακόμη και τριάντα χρόνια σε μία ομάδα και οι 44 μέρες που άντεξε το καλοκαίρι του 1974 ο Μπράιαν Κλαφ στο εχθρικό για αυτόν περιβάλλον της πρωταθλήτριας Λιντς να είναι η εντελώς ξεχωριστή εξαίρεση! Τώρα πια λίγο να πάει κάτι λάθος και είσαι έτοιμος για το ταμείο ανεργίας. Ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο που κατέκτησε ολόκληρο Τσάμπιονς Λιγκ με την Τσέλσι το 2012 μπορεί να βεβαιώσει πόσο γρήγορα , μέσα σε 200 βράδια αυτή η λάμψη είχε εξαφανιστεί και έφυγε .βράδυ! Είναι ένας κόσμος ψυχρών αποτελεσμάτων και μόνο αν τα φέρνεις μπορείς και να αισθάνεσαι σίγουρος , ωστόσο είσαι πάντα μόλις ένα παιχνίδι μακριά από την απόλυση!
