Ένα ρολόι... σταματημένο
Οι δείκτες του ρολογιού, έξω από το «Θέατρο των Ονείρων», έχουν μείνει παγωμένοι και σταματημένοι στο διάβα των ετών, δείχνοντας εδώ και 57 χρόνια την ώρα 3:04, για να θυμίζουν σε όλους εκείνη την αποφράδα μέρα του παγωμένου χειμώνα του 1958 όταν στο Μόναχο, ξεκληρίζονταν οι αυθεντικοί «μπέμπηδες» του Ματ Μπάσμπι.
Η 6η Φεβρουαρίου θα έμενε για πάντα χαραγμένη στα καλεντάρια, αλλά κυρίως στις μνήμες της παγκόσμιας αθλητικής κοινότητας ως «Η Τραγωδία του Μονάχου». Ήταν όμως και η μέρα που έμελλε να γράψει ένα σκληρό φινάλε για μια σπουδαία ομάδα και συνάμα, αφού με τη μοίρα και τα παιχνίδια της δεν μπορεί να τα βάλει ποτέ κανείς, έμελλε να γεννήσει ένα θρύλο που αντιστέκεται στη λήθη μέχρι σήμερα.
Το δικινητήριο αεροπλάνο τύπου «Elizabeth» των Βρετανικών Αερογραμών, ένα από τα πιο ασφαλή αφού με αυτό επέλεγε να μετακινείται στα ταξίδια της ακόμα και η ίδια η βασίλισσα, μεταφέρει τους «μπέμπηδες» του Ματ Μπάσμπι στην Αγγλία από το Βελιγράδι, όπου το προηγούμενο βράδυ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εξασφάλιζε, με το 3-3 στη ρεβάνς με τον Ερυθρό Αστέρα, την πρόκριση της στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Το αεροπλάνο που μετέφερε 43 επιβάτες δεν μπορούσε να καλύψει χωρίς ενδιάμεση στάση τη διαδρομή Βελιγράδι-Μάντσεστερ και έτσι έπρεπε να σταματήσει για ανεφοδιασμό στο Μόναχο το οποίο έμελλε να αποτελέσει και τον τελευταίο του προορισμό.
Στο αεροδρόμιο Ριμ, λίγες ώρες αργότερα, θα γραφόταν μια από τις πιο μελανές σελίδες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας θα στερούνταν ες αεί μια από τις σπουδαιότερες ομάδες στην μέχρι τότε ιστορία του.
Σχεδόν 40 λεπτά μετά την προσγείωση στο Μόναχο και παρόλο που η χιονοθύελλα δεν έλεγε να σταματήσει, οι επιβάτες της μοιραίας πτήσης τσάρτερ είχαν επιστρέψει στις θέσεις τους, αλλά επικρατούσε μια γενικότερη ανησυχία εξαιτίας της ξαφνικής στάσης του αεροπλάνου για «άγνωστο λόγο», όπως θα γράψει αργότερα ο Μπόμπι Τσάρλτον, στο μέσω του διαδρόμου απογείωσης και ενώ είχε ξεκινήσει ήδη η διαδικασία τροχοδρόμησης. Η συγκεκριμένη στάση οδηγεί τον Μπόμπι Τσάρλτον και τον συμπαίκτη του Ντέιβις Βάιολετ να μετακινηθούν στο μπροστινό τμήμα του αεροσκάφους αλλάζοντας θέσεις με τους Τόμι Τέιλορ και Ντέιβ Πεγκ οι οποίοι ανησυχώντας θεώρησαν ότι θα πιο πίσω θα ήταν ασφαλέστεροι, πράγμα που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε τραγική ειρωνεία.
Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες απογείωσης θα πραγματοποιηθεί η τρίτη και ... φαρμακερή αφού το αεροπλάνο ναι μεν κατάφερε να σηκωθεί, αλλά ο πάγος που είχε μαζευτεί στα φτερά το οδήγησε αρχικά στα συρματοπλέγματα του αεροδρομίου και στην συνέχεια πάνω σε σπίτια της περιοχής, όπου και εξερράγη λίγη ώρα αργότερα.
Το προσκλητήριο των νεκρών περιείχε μεταξύ άλλων επτά «μπέμπηδες» οι οποίοι εκείνη την μέρα θα σταματούσαν για πάντα να κλοτσούν το τόπι και δεν θα ξαναφορούσαν ποτέ την κόκκινη φανέλα. Ο Ρότζερ Μπερν, ο Έντι Κόλμαν, ο Τζεφ Μπεντ, ο κεντρικός αμυντικός Μαρκ Τζόουνς, ο διεθνής με τα «λιοντάρια» Ντέιβιντ Πεγκ, ο Τομ Τέιλορ, και Μπίλι Γουίλαν θα έβρισκαν ακαριαίο θάνατο ενώ ο ταλαντούχος και φέρελπις Ντάνκαν Έντουαρτς, ο πιο χαρισματικός ποδοσφαιριστής στην Αγγλία, θα εκπνεύσει λίγες μέρες αργότερα.
Μολονότι οι μοίρες θα κόψουν απότομα το κουβάρι της ζωής μιας ολάκερης ομάδας, θα κλείσουν «πονηρά» το μάτι στον Ματ Μπάσμπι και τον Μπόμπι Τσάρλτον οι οποίοι εκείνη τη μέρα «ξεγέλασαν» για τα καλά το θάνατο. Μαζί με τους επίσης διασωθέντες Βάιολετ, Μόργκανς, Γκρεγκ και Φουλκς θα καταφέρουν ως άλλοι «Φοίνικες» ν’αναγεννηθούν από τις… στάχτες του μοιραίου αεροπλάνου και λίγους μήνες αργότερα μαζί με ποδοσφαιριστές από την ομάδα νέων και ενώ ακόμα όλοι θρηνούσαν τον χαμό των «μωρών» του Μπάσμπι, να φτάσουν στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας. Μπορεί να ηττήθηκαν με 2-0 από τη Μπόλτον, αλλά απέδειξαν πως είναι αυθεντικοί νικητές της ζωής.
Η μοίρα όμως που εκείνο το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου του 1958 γυρνούσε σε αυτή την ομάδα την πλάτη, αφήνοντας φτωχότερο το ίδιο το ποδόσφαιρο, είχε αφήσει μια ανοικτή επιταγή την οποία έμελλε να ξεπληρώσει 10 χρόνια αργότερα.
Τα «μωρά» μπορεί να χάθηκαν εκείνο το βράδυ του Φλεβάρη, αλλά μια μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γεννιόταν μέσα από τις ίδιες της τις στάχτες καταφέρνοντας την επόμενη δεκαετία αυτό που δεν υπήρχε ούτε καν ως σκέψη την επόμενη μέρα της «τραγωδίας του Μονάχου» όταν αντίκριζε κανείς την εικόνα του ολοσχερώς κατεστραμμένου αεροσκάφους και τους δεκάδες νεκρούς και τραυματίες εκείνης της μοιραίας πτήσης που δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της.
Ο Μπόμπι Τσάρλτον στις 25 Μαΐου 1968, συνεπικουρούμενος από τον νεαρό τότε Τζορτζ Μπεστ, ενώπιον 100.000 θεατών στο Λονδίνο, οδηγούσε την Γιουνάιτεντ και μαζί το αγγλικό ποδόσφαιρο στην κορυφή της Ευρώπης επικρατώντας με 4-1 επί της Μπενφίκα.
Ήταν το βράδυ που ο Μπάσμπι και ο Τσάρλτον κοιτούσαν κάπου μακριά και μόνο κάτι μεταφυσικό θα ένιωθαν μέσα τους, αφού δέκα χρόνια μετά σφράγιζαν για τα καλά την υπόσχεση που είχαν δώσει στους νεκρούς της τραγωδίας, ότι ο αγαπημένος τους σύλλογος θα φτάσει σύντομα στην κορυφή της Ευρώπης.
Γιώργος Σπανομανώλης
