30 χρόνια μετά την κόλαση…
Στις 11 Μαΐου του 1985 ένας αγώνας-γιορτή μεταξύ Μπράντφορντ και Λίνκολν για την τρίτη κατηγορία της Αγγλίας, μετετράπη σε πύρινη κόλαση για τους φιλάθλους που βρέθηκαν στο γήπεδο. Το England365.gr θυμάται τις λεπτομέρειες του ατυχήματος και εξετάζει τα αίτια και τις συνέπειες…
Η ατμόσφαιρα ήταν πανηγυρική καθώς πριν τον αγώνα είχε απονεμηθεί στην Μπράντφορντ το τρόπαιο για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην τρίτη κατηγορία της Αγγλίας. Το “Valley Parade” είχε γεμίσει από 11.000 φίλους της τοπικής ομάδας που ήθελαν να γιορτάσουν την άνοδο. Το παιχνίδι ήταν βαθμολογικά αδιάφορο και οι παίκτες μάλλον είχαν το μυαλό τους στις καλοκαιρινές διακοπές, καθώς στα πρώτα σαράντα λεπτά δεν είχε συμβεί τίποτα ιδιαίτερο στον αγωνιστικό χώρο.
Σε εκείνο το σημείο, κάποιοι παρατήρησαν καπνούς κάτω από την ξύλινη κεντρική εξέδρα του γηπέδου. Τα σκουπίδια που είχαν συσσωρευτεί στο κάτω μέρος της κερκίδας, βοήθησαν ώστε να πυκνώσουν οι αρχικές σπίθες και να δώσουν τη θέση τους σε πελώριες φλόγες που άρχισαν να καταστρέφουν και το σκέπαστρο. Ο διαιτητής διέκοψε το παιχνίδι και όλοι επικεντρώθηκαν στη διάσωση των φιλάθλων που είχαν την ατυχία να παρακολουθούν το παιχνίδι από το φλεγόμενο Block G. Ο κόσμος προσπάθησε φύγει από το γήπεδο, όμως οι θύρες ήταν κλειδωμένες και έτσι ο μόνος τρόπος διαφυγής από τη φωτιά ήταν να περάσουν στον αγωνιστικό χώρο. Πολλοί τα κατάφεραν, ωστόσο 54 φίλοι της Μπράντφορντ και δύο της Λίνκολν άφησαν την τελευταία τους πνοή στο “Valley Parade”, ενώ 256 άνθρωποι τραυματίστηκαν. Ανάμεσα στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της Μπράντφορντ Σαμ Φιρθ. Όσοι επέζησαν, επιβεβαιώνουν ότι ο αριθμός των νεκρών θα ήταν πολύ μεγαλύτερος χωρίς τις ηρωικές προσπάθειες των αστυνομικών αλλά και ορισμένων απλών φιλάθλων.
Τραγική ειρωνεία
Η διοίκηση της Μπράντφορντ είχε προγραμματίσει να αρχίσουν εργασίες στο “Valley Parade” στις 12 Μαΐου, μία μέρα μετά από την τραγωδία, όταν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας θα είχαν ολοκληρωθεί. Ανάμεσα στις βελτιώσεις που είχαν στα πλάνα τους οι ιθύνοντες της ομάδας ήταν η αντικατάσταση της ξύλινης εξέδρας από μία σιδερένια. Τελικά, οι εργασίες στο γήπεδο άρχισαν ένα χρόνο αργότερα και η πρώτη ομάδα της Μπράντφορντ αγωνίστηκε ξανά στη φυσική της έδρα τον Δεκέμβριο του 1986.
Ο αντίκτυπος
Η τραγωδία συγκλόνισε όχι μόνο την Αγγλία αλλά ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς μηνύματα συμπαράστασης έστειλαν λίγο μετά την πυρκαγιά η Βασίλισσα Ελισσάβετ, ο πρωθυπουργός της χώρας, αλλά και ο Πάπας. Δύο εικοσιτετράωρα αργότερα δημιουργήθηκε ένας οργανισμός ο οποίος συγκέντρωσε πάνω από πέντε εκατομμύρια δολάρια, τα οποία ενίσχυσαν οικονομικά τις οικογένειες των εκλιπόντων, ενώ ο πλαστικός χειρούργος που ασχολήθηκε με τους τραυματίες ίδρυσε ένα υπερσύγχρονο ερευνητικό κέντρο στο πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ. Στις μέρες μας, οι κάτοικοι της πόλης, συνεχίζουν να ενισχύουν οικονομικά τους συγκεκριμένους οργανισμούς αποδεικνύοντας ότι μέσα από την τραγωδία βγήκαν περισσότερο ενωμένοι.
Ατύχημα ή μήπως όχι;
Για σχεδόν τριάντα χρόνια όλοι πίστευαν ότι η πυρκαγιά είχε ξεκινήσει από ένα αναμμένο τσιγάρο που πέταξε κάποιος φίλαθλος στο κάτω μέρος της εξέδρας. Πριν λίγες ημέρες όμως, ένας από τους διασωθέντες της τραγωδίας, ο Μάρτιν Φλέτσερ, κυκλοφόρησε το βιβλίο «56-Η ιστορία της πυρκαγιάς του Μπράντφορντ» θέλοντας να δώσει στο φως της δημοσιότητας κάποια στοιχεία που είχε συλλέξει . Ο 43χρονος πλέον Φλέτσερ, που εκείνη τη μέρα έχασε τον 11χρονο αδερφό του, τον πατέρα του, τον παππού του και τον θείο του, υποστηρίζει ότι ο τότε πρόεδρος του συλλόγου Στάφορντ Χεγκινμπόθαμ, είχε άμεση ή έμμεση σχέση με άλλες οκτώ πυρκαγιές στην ευρύτερη περιοχή από το 1967 ως το 1981, με συνέπεια να γεννιούνται ερωτηματικά και για την φωτιά στο “Valley Parade”. Σύμφωνα με τον Φλέτσερ, αυτές οι πυρκαγιές πλούτισαν τον Χεγκινμπόθαμ μέσω των αποζημιώσεων από τις ασφαλιστικές εταιρίες. Ο τότε πρόεδρος της Μπράντφορντ πάντως, έφυγε από τη ζωή στα 61 του πριν περίπου δύο δεκαετίες.
Η ποδοσφαιρική κληρονομιά
Εκείνη την εποχή το βρετανικό ποδόσφαιρο βρισκόταν σε μεταβατικό στάδιο. Το συγκεκριμένο περιστατικό όμως, αλλά και η τραγωδία του «Χίλσμπορο» που ακολούθησε μετά από λίγα χρόνια, άλλαξαν τα πάντα στον χώρο του αθλήματος. Οι Άγγλοι έθεσαν ως προτεραιότητα την ασφάλεια των φιλάθλων και τα μέτρα ασφαλείας αυξήθηκαν δραματικά με αποτέλεσμα τη σημερινή ημέρα να μην ελλοχεύει κανένας κίνδυνος στην παρακολούθηση ενός αγώνα.
Στέφανος Μαρολαχάκης
