Ένας ροκ σταρ στο τιμόνι των «σφυριών»
Η απόφαση της Γουέστ Χαμ να δώσει τα κλειδιά του συλλόγου στον Σλάβεν Μπίλιτς ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών για τους φίλους της ομάδας του Λονδίνου και το england365.gr βάζει στο μικροσκόπιο τον Κροάτη διάδοχο του Σαμ Αλαρντάις.
Όταν οι άνθρωποι των «σφυριών» βγήκαν στο σεργιάνι για να βρουν τον αντικαταστάτη του Σαμ Αλαρντάις, είχαν θέσει ορισμένα κριτήρια τα οποία θα έπρεπε να πληροί ο άνθρωπος που θα αποτελούσε τη διάδοχη κατάσταση στο λονδρέζικο κλαμπ.
Η κυριότερη και απαραίτητη προϋπόθεση που θα έπρεπε να πληροί ο επόμενος τεχνικός της Γουεστ Χαμ ήταν να είναι ικανός και να διαθέτει τα προσόντα να οδηγήσει την ομάδα στο επόμενο σκαλοπάτι, τηρώντας δύο βασικούς κανόνες. Να είναι σε θέση αφενός να αντιληφθεί πλήρως τους στόχους της ομάδας καθώς και τις απαιτήσεις των οπαδών της και αφετέρου να οικοδομήσει το συγκεκριμένο εγχείρημα, χτίζοντας πάνω στο ταλέντο και τη φιλοδοξία νεαρών ποδοσφαιριστών.
Ο Σλάβεν Μπίλιτς στον ελεύθερο χρόνο του παίζει κιθάρα, είναι γλωσσομαθής και επαγγελματίας δικηγόρος, μα πάνω απ’ όλα φαίνεται πως αποτελεί αυτή τη στιγμή για τα «σφυριά» τον ιδανικό άνθρωπο στην κατάλληλη θέση και που σύμφωνα με τον Ρίο Φέρντιναντ «μπορεί να αφήσει τη σφραγίδα του».
«Άριστα» στην εθνική, «λίαν καλώς» στους συλλόγους
Με το αγγλικό κοινό η πρώτη επαφή του Μπίλιτς έγινε το 2007, όταν ως προπονητής της εθνικής Κροατίας τότε, κέρδιζε τα «λιοντάρια» με 3-2 στο Γουέμπλεϊ, αφήνοντας τους Άγγλους ουσιαστικά εκτός τελικής φάσης του Euro 2008 και εξωθώντας τον Στιβ Μακλάρεν στην ανεργία.
Τα κατορθώματα του με τους Κροάτες θα συνεχιστούν, αφήνοντας παρακαταθήκη πριν μετακομίσει στη Λοκομοτίβ Μόσχας, μια πρόκριση στα προημιτελικά του Euro 2008, καθώς και μια πρόκριση στην τελική φάση του Euro 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας.
Ωστόσο η παρουσία του στο τιμόνι της Λοκομοτίβ Μόσχας και της Μπεσίκτας δεν θα είναι ανάλογη με αυτή της εθνικής Κροατίας. Κάτοικος Μόσχας υπήρξε για μόλις μια σεζόν χωρίς να κάνει σπουδαία πράγματα, ενώ στα δύο χρόνια που παρέμεινε στο τιμόνι της τούρκικης ομάδας δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο.
Κύλισε ο τέντζερης...
Η πρόσληψη του από τα «σφυριά» πάντως επιβεβαιώνει εκείνη την παλιά παροιμία που λέει πως «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Και αυτό όχι γιατί κατάφερε στο βραχύχρονο πέρασμά του από τη λονδρέζικη ομάδα τη σεζόν ’96-‘97, να αγαπηθεί σε σημείο λατρείας, ως ένας από τους κορυφαίους που πέρασε ποτέ από το «Μπόλιν Γκράουντ», αλλά γιατί η φιλοσοφία του ως προπονητή, ταιριάζει γάντι με αυτό που επιζητούν οι φίλοι της Γουέστ Χαμ.
Στο πέρασμα του από τη Μπεσίκτας, ο Κροάτης τεχνικός δεν κατάφερε να προσθέσει κάποιο τρόπαιο σε κάποια προθήκη, όμως κατάφερε να κερδίσει το σεβασμό για τον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόταν η ομάδα του και τη γενικότερη φιλοσοφία που της είχε εμφυσήσει.
Πιστός εραστής του 4-2-3-1 προσπαθεί να εφαρμόσει επιθετικό ποδόσφαιρο, πράγμα που σίγουρα έλειψε από τα «σφυριά» επί των ημερών του Αλαρντάις.
Άλλωστε ως λάτρης της μουσικής ο Μπίλιτς θέλει οι ομάδες του να έχουν στο χορτάρι ενέργεια σαν αυτή των «Iron Maiden», όπως είχε δηλώσει ο ίδιος τον καιρό που βρισκόταν Τουρκία.
Στοχαστής του ποδοσφαίρου
Πέρα από τις τεχνικές ικανότητες του πάντως, ο Σλάβεν Μπίλιτς είναι ένας αληθινός στοχαστής του αθλήματος, από την εποχή κιόλας που ήταν ακόμα ποδοσφαιριστής.
Πάντα κάπνιζε ενώ λάτρευε το καλό κρασί. Ήταν ένας αληθινός επαναστάτης, που διοχέτευε την ενέργεια του στη κιθάρα του, μιας και υπήρξε ακόμα και μέλος ροκ συγκροτήματος.
Παρά την επαναστατική του διάθεση όμως ο Κροάτης έβλεπε μπροστά. Για αυτό σπούδασε νομική και έμαθε πολλές γλώσσες, σε περίπτωση που η καριέρα δεν πήγαινε όπως υπολόγιζε. Μάλιστα τα συγκεκριμένα εφόδια μόνο χαμένα δεν πήγαν, αφού παίζουν σημαντικό ρόλο στην προπονητική του σταδιοδρομία.
Ωστόσο αυτό που του προσθέτει πόντους στην προπονητική του πορεία, είναι η σχέση που αναπτύσσει με τους παίχτες του. Ο Μπίλιτς φροντίζει να δημιουργεί κλίμα οικογένειας στα αποδυτήρια και καταφέρνει να κάνει τους ποδοσφαιριστές του να αγωνίζονται για τον ίδιο.
Επιπλέον ακόμα ένα προσόν που σίγουρα θα του χρειαστεί στο νέο του εγχείρημα είναι η σχέση δασκάλου – μαθητή που αναπτύσσει με τους παίχτες του, κάτι που έκανε από τα χρόνια που ήταν ποδοσφαιριστής.
Αυτό είναι και το βασικό του χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τον Φρανκ Λάμπαρντ που υπήρξε συμπαίκτης του τον καιρό που αγωνιζόταν στη Γουέστ Χαμ. Ο Λάμπαρντ θυμάται τον Μπίλιτς ως τον τύπο ο οποίος έπαιρνε υπό την προστασία του και δίδασκε τους πιτσιρικάδες.
Αυτό το προσόν του φαίνεται να εκτίμησε ιδιαίτερα και η Γουέστ Χαμ, που επιθυμεί να χτίσει πάνω του την επόμενη μεγάλη μέρα του συλλόγου.
Πάντως τα συμπεράσματα αυτής της «παντρειάς» δεν μπορούν να εξαχθούν με το καλημέρα. Περίοδος χάριτος θα του δοθεί, άλλωστε είναι παλιό αγαπημένο παιδί της εξέδρας, αλλά ο Σλάβεν Μπίλιτς καλείται πλέον να κάνει την δική του προσωπική υπέρβαση, να ανέβει ο ίδιος επίπεδο και να ανεβάσει το επίπεδο της νέας του ομάδας. Τα δύσκολα λοιπόν για τον ίδιο τώρα αρχίζουν.
Γιώργος Σπανομανώλης
