Ένα πολυεργαλείο στο λιμάνι
Ο Ρομπέρτο Φιρμίνιο έπιασε... λιμάνι, με τη Λίβερπουλ να καταθέτει στα πόδια του 28 εκ. λίρες και το england365.gr παρουσιάζει τον 23χρονο Βραζιλιάνο που μπορεί να καλύψει το κενό που άφησε ο Λουίς Σουάρες.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το Δεκέμβρη του 2010, όταν ο τεχνικός διευθυντής της Χοφενχάιμ Ερνστ Τάμερ ταξίδευε στην ανατολική ακτή της Βραζιλίας για να «τσεκάρει» ένα νεαρό ποδοσφαιριστή της Φιγκεϊρένσε, ότι πέντε χρόνια αργότερα η Λίβερπουλ θα κατέθετε γη και ύδωρ στα πόδια του, στηρίζοντας πάνω του ένα μεγάλο μέρος του επόμενου οικοδομήματος της.
Εν τέλει ο Τάμερ πείστηκε από τον 19χρονο, γιο ενός «νερουλά» από το Μασεϊό, τονίζοντας στο γερμανικό σύλλογο πως άξιζε να πάρει το ρίσκο και να ξοδέψει για λογαριασμό του τα 4 εκ. δολάρια, εντάσσοντάς τον στο δυναμικό του τον Ιανουάριο του 2011.
Η συγκεκριμένη ωστόσο κίνηση για την απόκτηση του, γεννούσε πιθανότητες αποτυχίας και παρόλο που είχε αναδειχθεί κορυφαίος παίκτης στη δεύτερη κατηγορία της Βραζιλίας, δεν είχε περισσότερα εχέγγυα να καταθέσει που να δικαιολογούν μια ενδεχόμενη καριέρα σε ένα ευρωπαϊκό κλαμπ.
Εκ του αποτελέσματος πάντως αποδεικνύεται πως ο Φιρμίνιο δε θα μπορούσε να τύχει καλύτερης «εισόδου» στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.
Η ευρωπαϊκή περιπέτεια και το όνειρο ξεκινούν δειλά από μια μικρή πόλη νότια της Φρανκφούρτης όπως το Χοφενχάιμ των 3.000 κατοίκων, που φρόντιζε στην ομαλή και άνευ πίεσης εγκατάσταση του ποδοσφαιριστή και της οικογένειας του.
Ο Φιρμίνιο θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο με τη νέα του ομάδα, σχεδόν ένα μήνα μετά την εγκατάσταση του στη Γερμανία, ολοκληρώνοντας την πρώτη του κουτσουρεμένη σεζόν με 11 συμμετοχές, τις περισσότερες ως αλλαγή, και τρία γκολ.
Εκείνο όμως που το έκανε και τον κάνει ξεχωριστό είναι ο εθισμός του στη σκληρή και καθημερινή δουλειά, θυμίζοντας τον ζήλο του Σουάρες, αλλά και η έφεση του στα «κλεψίματα» όταν η ομάδα του πιέζει ψηλά τον αντίπαλο.
Ο χαρακτηρισμός του ως «παίκτη τακτικής» από τον πρώτο προπονητή του στην Χοφενχάιμ Ρόμπερτ Στανισλάφκι, ενισχύει την άποψη πως ο Βραζιλιάνος μπορεί να αποτελέσει ένα άκρως πολύτιμο εργαλείο για τον Μπρένταν Ρότζερς, την ίδια ώρα που η προσήλωση του στο σύστημα για 90 λεπτά, γεννά προσδοκίες στην ομάδα του Μερσεϊσάιντ που χρειάζεται έναν ποδοσφαιριστή αυτής της κοπής.
Η σεζόν 2013-2014 αποτέλεσε την πιο μεστή και πιο ουσιαστική για τον Βραζιλιάνο επιθετικό που φαίνεται πως ωρίμασε αρκετά. Ο Μάρκους Γκίσντολ προσπάθησε να εξάγει όλα τα ποδοσφαιρικά του στοιχεία και τον έκανε να αποδώσει τα μέγιστα σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού τους οποίους ακόμα εξελίσσει. Ο Φιρμίνιο οφείλει στον Γκίσντολ ένα μεγάλο μέρος της εξέλιξης του επιθετικά, αλλά και του γεγονότος πως έγινε ο παίκτης που παίζει πρώτα για την ομάδα και μετά για τον εαυτό του, πράγμα δύσκολο για το βραζιλιάνικο ποδοσφαιρικό DNA που κουβαλά.
Τη χρονιά που πέρασε βρέθηκε με τα 16 γκολ που πέτυχε σε 33 παιχνίδια, στη τρίτη θέση του πίνακα των σκόρερ στη Μπουντεσλίγκα, πίσω από τους Ρόις και Λεβαντόφσκι, ενώ μοίρασε συνολικά 12 ασίστ, στοιχείο που τον καθιστά μεταξύ των πρώτων δημιουργών στο γερμανικό πρωτάθλημα.
Παράλληλα ήταν ο ποδοσφαιριστής που δημιούργησε τις περισσότερες ευκαιρίες για γκολ (138) από οποιονδήποτε άλλο στις δύο τελευταίες σεζόν και όλα αυτά με τη φανέλα της Χοφενχάιμ, πράγμα που ενισχύει σημαντικά την ποιοτική ανάλυση των προσωπικών στατιστικών του.
Το σίγουρο πάντως είναι πως ο Βραζιλιάνος είναι φέρελπις και συνεχώς βελτιώνεται και αποτελεί αξιόπιστη λύση που απέχει παρασάγγας από επιλογές όπως αυτή του Μπαλοτέλι, την ίδια ώρα που η μέχρι τώρα παρουσία του μοιάζει να ταιριάζει γάντι με τον Κουτίνιο και τον Στάριτζ δίπλα του, δικαιολογώντας απόλυτα τα 29 εκ. λίρες που εκταμιεύθηκαν για το χατίρι του.
Γιώργος Σπανομανώλης
