Ο Τέρι μπορεί να είναι «μεταγραφή» για τον Κόντε!
Η Τσέλσι έκανε τελικά, έστω και καθυστερημένα, τη σωστή κίνηση. Προσφέρει ένα καινούργιο συμβόλαιο ενός χρόνου σε έναν άνθρωπο που συνέδεσε το όνομα του μαζί της όλα αυτά τα χρόνια. Ο Τζον Τέρι δεν είναι ένας οποιοσδήποτε παίκτης που έχει φορέσει την φανέλα των "μπλε" αλλά ο πιο πετυχημένος αρχηγός στην ιστορία του συλλόγου! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Επί των ημερών που αγωνίζεται ο Τέρι, η Τσέλσι έχει πάρει 14 τίτλους! Και τα τέσσερα πρωταθλήματα έφεραν την υπογραφή του ενώ τα πέντε FA Cup και τα τρία Λιγκ Καπ ήρθαν να συμπληρώσουν την εσωτερική κυριαρχία μαζί με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα τελευταία 12 χρόνια! Κερασάκι στην τούρτα το ένα Champions league αλλά και το Europa league που κοσμούν την τροπαιοθήκη ενός κλαμπ που όταν πρωτόπαιξε ο Τέρι το 1998 μετρούσε μόλις ένα πρωτάθλημα (το 1955) και δυο Κύπελλα Αγγλίας συν τα δυο Κύπελλα Κυπελλούχων Ευρώπης του 1971 και του 1998! Και επί της ουσίας δεν υπολογιζόταν στην ελίτ!
Ναι, φυσικά και η ιστορία της Τσέλσι δεν θα είχε αλλάξει χωρίς τον ερχομό του Ρομάν Αμπράμοβιτς το 2003. Ωστόσο εάν δεν υπήρχε η ραχοκοκαλιά στον σύλλογο που προερχόταν από την έντονη αγγλική παρουσία στα αποδυτήρια που έδιναν ο Τέρι και ο Λάμπαρντ πιθανώς να μην είχε εκτοξευτεί τόσο γρήγορα!
Η περίπτωση του είναι πραγματικά ξεχωριστή. Δεν είναι πως μόνο αυτός και άλλοι δύο παίκτες έχουν ξεπεράσει τις 700 συμμετοχές με την φανέλα του συλλόγου, αλλά ο καθοριστικός ρόλος τον οποίο έπαιξε ως αρχηγός όλες αυτές τις σεζόν! Είναι ο αμυντικός που έχει σκοράρει τα πιο πολλά γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά και αυτός που ήταν πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές! Φυσικά και έχει αρνητικά πάνω του και κανείς δεν αμφισβητεί πως αρκετές ενέργειες του αποτέλεσαν δυσφήμηση για την Τσέλσι! Ωστόσο ένα τόσο σημαντικό γρανάζι για έναν σύλλογο που θέλει απεγνωσμένα να παραμείνει στην ελίτ δεν πρέπει να απομακρύνεται στα βουβά!
Η Τσέλσι έχει κάνει ήδη μία φορά τα τελευταία χρόνια αυτό το λάθος με τον άσχημο τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση του Φρανκ Λάμπαρντ. Ειδικά στην Αγγλία οι περισσότερες ομάδες, εδώ και μία δεκαπενταετία, δεν δείχνουν ικανές να χειριστούν το τέλος εποχής των πραγματικών ειδώλων τους. Μία ματιά στο πόσο λάθος χειρίστηκε η Λίβερπουλ το τέλος της καριέρας του Στίβεν Τζέραρντ ή νωρίτερα του Τζέιμι Κάραγκερ μπορεί να οδηγήσει στις ίδιες απαντήσεις. Αντίστοιχα έχουν κάνει τέτοια λάθη και άλλες ομάδες με μόνη εξαίρεση τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που όμως εκεί υπήρχε ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον! Αυτός ήταν που αποφάσισε να μην χαθούν σημαντικά στελέχη της ομάδας από τον περιβάλλοντα χώρο και έτσι δούλευαν κοντά του ο Μακλερ, ο Φιλαν, μετά ο Φιλ Νέβιλ και ο Μπατ ενώ έβλεπε στο πρόσωπο του Ράιαν Γκιγκς έναν μελλοντικό πρώτο προπονητή της ομάδας! Είναι ωραίο και σαν εικόνα αλλά και ως παράδειγμα προς κάθε νέο παιδί να μπαίνει σε έναν σύλλογο και να τον βλέπει ως οικογένεια και αυτό είναι κάτι που φιλτράρεται μέσα από το πως οι παλιοί άσοι, ειδικά οι θρύλοι βρίσκουν μέσα στο σύλλογο έναν αληθινά σημαντικό ρόλο!
Τα παραδείγματα του πως η Μπάγερν χρησιμοποιεί όλα τα παλιά μεγάλα ονόματα της ως στελέχη αλλά και του Άγιαξ που επίσης λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο θα μπορούσε να είναι οδηγός για τις αγγλικές ομάδες. Αντίθετα όμως, ενώ σχεδόν σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια από το μάρκετινγκ και την οργάνωση μέχρι το γήπεδο και τις δομές, τα χρήματα από την τηλεόραση και την εξάπλωση τους σε κάθε σημείο του πλανήτη, αφήνουν πίσω τους όλους τους υπόλοιπους συλλόγους της Ευρώπης, στο χειρισμό των παλιών μεγάλων αστέρων οι αγγλικές ομάδες παίρνουν βαθμό κάτω από τη βάση!
Τουλάχιστον με αυτήν την κίνηση για τον Τζον Τέρι η Τσέλσι σώζει, έστω και την τελευταία στιγμή, τα προσχήματα. Αν θα βρει τελικά έναν κανονικό ρόλο ώστε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο έναν από τους σημαντικότερους παίκτες που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα της είναι άλλο ζήτημα! Η παρουσία του πάντως για άλλους δώδεκα μήνες στα αποδυτήρια βοηθώντας τον νέο προπονητή Αντόνιο Κόντε στο να προσαρμοστεί πιο γρήγορα στις καινούργιες απαιτήσεις ίσως να είναι μια "μεταγραφή" για την Τσέλσι! Και την αξία της κίνησης σημειολογικά για την υστεροφημία του κλαμπ μπορεί ελάχιστοι αυτή τη στιγμή να αποτιμήσουν ωστόσο πραγματικά είναι ανεκτίμητη!
