Low budget story

Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Όουεν Κόιλ αντανακλούν απολύτως την καλύτερη πορεία της Μπόλτον. Γονιδιακά αθεόφοβος. Στο διαβατήριο μπορεί να αναγράφεται ως Σκωτσέζος, αλλά το αίμα του ιρλανδικό είναι. Στα μικρά του λάτρεψε τον Μοχάμεντ Αλι.

Low budget story
πηγή: SportDay (8-11-2010)
των: Αντώνη Οικονομίδη, Νίκου Χαλτούπη
 
Ήρθε κι έδεσε συνεπώς και από τότε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, πάλευε για το καθετί που λαχταρούσε. Μόνο με το κολύμπι δεν την πάλεψε ποτέ, αφού ακόμα και τώρα βλέπει θάλασσα μόνο... απέξω! Στο Γκόρβαλ, την ιρλανδέζικη συνοικία της Γλασκώβης στην οποία μεγάλωσε, καταπιάστηκε με πολλά. Παράλληλα με τα πόδια (ποδοσφαιριστής γαρ), χρησιμοποιούσε και τα χέρια του, κάνοντας τιμολογήσεις για μια κατασκευαστική εταιρεία. Εκεί έμαθε πώς να διαχειρίζεται πολλά και να τη βγάζει με λιγότερα. Κι αυτό παρ' ότι όσοι τον συναναστρέφονταν, ορκίζονταν πως κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει καριέρα πολιτικού. Τέτοια η πειθώ του, τέτοια η μεταδοτικότητά του. Επικοινωνιακός, δεν περνούσε ποτέ αδιάφορος. Στα ποδοσφαιρικά του ύστερα, πλακωμένος με τον μάνατζερ της Μπόλτον Μπρους Ράιοχ, έπαιζε σπάνια.
 
Σηκωνόταν για ζέσταμα και το «Μπέρντεν Παρκ» (το τότε γήπεδο της ομάδας) τον επευφημούσε, παρ' ότι οι επιδόσεις του μόνο σε επιθετικό δεν ταίριαζαν. Κοντά μια δεκαετία αργότερα, στον πάγκο πλέον, έμαθε να μπαίνει μπροστά αδιαφορώντας για το στραπατσάριμα της εικόνας του. Φάλτσος μέχρι αηδίας, πήρε το μικρόφωνο σε εκδήλωση καραόκε της Μπέρνλι έπειτα από ένα σερί αρνητικών αποτελεσμάτων μόνο και μόνο για να ανυψώσει το ηθικό των παικτών του. Κατάφερε και σε 3,5 λεπτά να μαζέψει 25 λίρες από τα κέρματα που του πετούσαν στη σκηνή! Έχοντας συμβιώσει σε 11μελή οικογένεια, έμαθε να διαχειρίζεται ανάλογα και την ομάδα του, μεταφέροντας και στα αποδυτήρια -κι όχι κατ' όνομα- οικογενειακό κλίμα. Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να εξηγηθεί η πορεία της φετινής Μπόλτον από την ταυτότητα της προσωπικότητας του Όουεν Κόιλ; Με το μικρότερο μπάτζετ στην Πρέμιερσιπ, με μαζεμένους «λεγεωνάριους» και στοιχήματα απ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης, με τη μόνιμη λεζάντα της μονότονης ομάδας να κατατρέχει τους «τρότερς», τους έχει στην 5η θέση της κατάταξης, στην κορυφαία δηλαδή σε αντίστοιχο σημείο της σεζόν στον 21ο αιώνα! Και μπορεί να ακούγεται... κάπως για έναν 44χρονο να θεωρεί το «Toy Story» (!) την αγαπημένη του κινηματογραφική ταινία, ωστόσο το φιλμ που σκηνοθετεί το τελευταίο 10μηνο στο «Ρίμποκ» μάλλον σε low budget story παραπέμπει. Κυριολεκτικά.

Το’πε και το ’κανε

Όταν τον περασμένο Ιανουάριο ο Κόιλ αποφάσισε να αφήσει την Μπέρνλι, τη δική του Μπέρνλι που οδήγησε στην Πρέμιερσιπ, για την Μπόλτον, μόνο που δεν δέχτηκε την επίσκεψη ανθρώπων από... ψυχιατρικά ιδρύματα. Το περασμένο καλοκαίρι είχε αρνηθεί την πρόσκληση της Σέλτικ, πώς δεχόταν λοιπόν αυτή των «γουόντερερς» με τα 60 εκατ. ευρώ χρέη, όταν μάλιστα αγωνιστικά ήταν πίσω από την Μπέρνλι στη 18η θέση και δεύτερο (μετά την Πόρτσμουθ) φαβορί για τον υποβιβασμό; Μπορεί για τους οπαδούς των «κλάρετς» να μετατράπηκε σε... Ιούδα, αλλά το ρίσκο τού βγήκε. Με άνεση κράτησε την Μπόλτον, βλέποντας την πρώην ομάδα του να υφίσταται 14 ήττες σε 18 παιχνίδια και να επιστρέφει στην Τσάμπιονσιπ. Το καλοκαίρι δεν άλλαξε τίποτα! Χωρίς ρευστό, τη μεγαλύτερη δαπάνη την έκανε για ένα δεκαπενθήμερο προετοιμασίας στη Φλόριντα, μια και οι μόνες προσθήκες στο ρόστερ ήταν παίκτες ελεύθεροι και δανεικοί. Με τα ίδια όμως ουσιαστικά υλικά άλλαξε τη φυσιογνωμία των «γουόντερερς». Υποσχέθηκε πιο επιθετική φιλοσοφία και το έπραξε. Σχήματα με ένα φουνταριστό... απαγορεύτηκαν, το 4-4-2 έγινε η ταυτότητα της ομάδας που δεν εξαρτάται αποκλειστικά στην άμυνά της, αλλά έχοντας βγάλει... λαγούς όπως η αναγέννηση του Ελμάντερ, το «ξύπνημα» του Κλάσνιτς κι η... σταθερά του Ντέιβις, ποντάρει στο πώς θα βάλει κι όχι πώς θα αποτρέψει το γκολ.

Παππού, μπανάκι

Είναι ο «γέρος» του Μπόλτον. Παίζει και ψάχνει μετά το σφύριγμα να μαζέψει τα κομμάτια του. Καταταλαιπωρημένα τα γόνατά του, προβληματική μόνιμα η μέση του, με τον χρόνο να χειροτερεύει την κατάσταση. Αισίως βαδίζει άλλωστε στα 33. Κάτω, όμως, δεν το βάζει με τίποτα. Σπάνια θα δεις το όνομά του στο απουσιολόγιο. Κάτι η μετρημένη ζωή που κάνει (για Άγγλο ποδοσφαιριστή) κάτι οι... βουτιές στον πάγο έπειτα από το τέλος κάθε παιχνιδιού κι ο Κέβιν Ντέιβις καταφέρνει να... διατηρείται! Το ίδιο κι η ιεραρχία στα αποδυτήρια, διότι μετά τον Κόιλ ο διεθνής φορ (έχει μία συμμετοχή με τα «λιοντάρια») είναι ο αδιαμφισβήτητος «λοχίας» τους.

Τακτική: Ω καιροί, ω ήθη…

Ο θρύλος θέλει τους παίκτες της Μπόλτον να κοιτάνε αποσβολωμένοι τον Κόιλ στις πρώτες του μέρες στον πάγκο, όταν ο Σκωτσέζος τούς ζήτησε να κάνουν τακτική στην προπόνηση! Ο ίδιος θρύλος θέλει τον Φαμπρίς Μουάμπα να... παραδέχεται δημοσίως ότι η τελευταία φορά που κάποιος του μίλησε για κάτι ανάλογο ήταν στην... προ πενταετίας θητεία του στην Αρσεναλ! Δέκα μήνες μετά τα κόζια έχουν αλλάξει. Ο Κόιλ έχει αναδιαρθρώσει το αραχνιασμένο επιτελείο των σκάουτερ του, ενημερώνει τέσσερις μέρες νωρίτερα από κάθε παιχνίδι αυτούς που υπολογίζει για βασικούς, δίνοντάς τους μέχρι και dvd του εκάστοτε προσεχούς ατομικού τους αντιπάλου! Παράλληλα, φυσικά, δουλεύει και συλλογικά, χρησιμοποιώντας τις ρεζέρβες του σε τακτικές και ρόλους ανάλογους με αυτούς που υιοθετεί η ομάδα που θα αντιμετωπίσει η Μπόλτον το Σαββατοκύριακο. Τα αποτελέσματα, προφανή.