Όταν ο Μπιλ Σάνκλι κατέφθανε στο «Άνφιλντ»…
Αν υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που αντιπροσωπεύουν την ιστορία και το στάτους της Λίβερπουλ ανά τις δεκαετίες, ένας εξ αυτών σίγουρα είναι ο Μπιλ Σάνκλι. Ο θρυλικός Σκωτσέζος σαν σήμερα, την 1η Δεκέμβρη του 1959, προσελήφθη από τους «κόκκινους» και το england365 παρουσιάζει το έργο του….
Στο πάνθεον των φίλων της Λίβερπουλ, σίγουρα ο Μπιλ Σάνκλι θα έχει ιδιαίτερη θέση, για το έργο που άφησε, την ηγετική του μορφή που άλλαξε τον ρου της ποδοσφαιρικής ιστορίας μιας ομάδας, αλλά και για τις … ατάκες που κατά περιόδους έλεγε και ξεσήκωνε άπαντες!
Σε 15 χρόνια παρουσίας του στο «κόκκινο λιμάνι», από το 1959 έως το 1974, ο τεχνικός από το Έιρσμιθ της Σκωτίας ανέστησε ποδοσφαιρικά έναν σύλλογο, τον οποίο βρήκε στην δεύτερη κατηγορία (Second Division), με ένα μετριότατο ρόστερ και ένα προπονητικό κέντρο («Μέλγουντ») σε άθλια κατάσταση! Τότε ήταν λοιπόν που μαζί με τον Τζο Φάγκαν, θα βάζανε τις βάσεις στο «Liverpool Bootroom» (το δωματιάκι όπου άφηναν οι παίκτες τα παπούτσια τους στο «Άνφιλντ» και συζητούσαν τακτικά τα θέματα της ομάδας).
Με τον Μπιλ Σάνκλι, η Λίβερπουλ κατάφερε να επανέλθει άμεσα στην κορυφαία κατηγορία, το 1962, και να κατακτήσει αργότερα τρία πρωταθλήματα (1963-64, 1965-66 και 1972-73), βάζοντας έτσι τα θεμέλια για την ομάδα που θα έβρισκε και θα πήγαινε ένα βήμα παραπέρα ο Μπομπ Πέισλι.
Εκτός επίσης από δυο Λιγκ Καπ (1965, 1974), ο ίδιος ευτύχησε να γευτεί το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο των «κόκκινων». Μπορεί να μην ήταν τυχερός το 1966, όταν η Λίβερπουλ ηττήθηκε από την Ντόρτμουντ (2-1) στη Γλασκώβη για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ωστόσο κόντρα σε γερμανική ομάδα πάλι, τη Γκλάντμπαχ, πήρε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1972/73.
Οι αγωνιστικές επιτυχίες βέβαια που απεικονίζονταν στο χορτάρι, είχαν τις ρίζες του στο ψυχολογικό σκέλος και στην αγωνιστική προετοιμασία, στα οποία ο Σκωτσέζος ήταν … μάστερ. Μαζί του, η προσοχή στο «στρατόπεδο» της Λίβερπουλ έπεφτε έκτοτε στην βελτίωση της κυκλοφορίας της μπάλας, όπου άλλωστε ήταν και η φιλοσοφία του, αυτό το μότο «Pass and Move» που όσο απλό φαινόταν, τόσο πρωτοποριακό ήταν, πριν καν έρθουν στο προσκήνιο οι Ολλανδοί των 70s.
Mάλιστα, ο ίδιος επέμενε για την συμβολή της αποθεραπείας των παικτών του μετά από κάθε αγώνα ή προπόνηση, αλλά και στο να αλλάζουν «τάπες» στα παπούτσια τους ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, στοιχεία αν μη τι άλλο πρωτοφανή για εκείνη την εποχή. Και φυσικά, η περίφημη ταμπέλα «This is Anfield», δικής του έμπνευσης, στο τούνελ που υπάρχει στο γήπεδο και οδηγεί τους παίκτες στον αγωνιστικό χώρο, για να τους υπενθυμίζει πάντα το που βρίσκονται και τι χρέος έχουν να κάνουν…
Η πορεία του στη Λίβερπουλ τελείωσε το 1974, σε ηλικία 61 ετών, με τον ίδιο να τονίζει τότε πως η δουλειά τόσων χρόνων τον είχε πνευματικά εξαντλήσει. Το 1981, το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου, ο Σάνκλι θα άφηνε την τελευταία του πνοή στο Broadgreen Hospital ύστερα από καρδιακή προσβολή. Ως ελάχιστος φόρος τιμής, οι «Shankly Gates», μια εκ των κύριων εισόδων του «Άνφιλντ», αλλά και το άγαλμα του, είναι εκεί για να θυμίζουν τη συμβολή που ελάχιστοι άνθρωποι μπορεί να περηφανευτούν πως είχαν στη γιγάντωση ενός ποδοσφαιρικού θρύλου…
