Το Μέρσεϊσαϊντ χωρισμένο στα δυο…
Μέρες σαν και την σημερινή, στην πόλη του Λίβερπουλ αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Μέρσεϊσαϊντ, όλα σταματούν για 90 λεπτά, για να δώσουν τόπο στο μεγάλο ντέρμπι! Οι μεν με τα μπλε, οι δε με τα κόκκινα, όλοι πάντως με την ίδια... ευλάβεια φροντίζουν να δώσουν τη δική τους... μάχη, με σκοπό το ποιος θα γίνει το απόλυτο αφεντικό της πόλης!
Mια πόλη σε δυο στρατόπεδα, περιμένεις μέρες σαν και την σημερινή να «τραβήξει» πάνω της όλο και περισσότερο ποδοσφαιρικά ενδιαφέρον ανά την υφήλιο. Διότι μπορεί η Έβερτον και η Λίβερπουλ πλέον να μην κατακτούν τίτλους με τη συχνότητα που το πετύχαιναν στο παρελθόν, ωστόσο κανένας δεν μπορεί να αμελήσει το ιστορικό υπόβαθρο μιας εκ των πλέον ιστορικών μαχών στο Νησί…
Η ποδοσφαιρική αντιπαλότητα πάντως στις δυο αυτές ομάδες ξεκίνησε με μάλλον περίεργο τρόπο! Η Έβερτον, η οποία ιδρύθηκε το 1878, χρησιμοποιούσε αρχικώς ως έδρα το «Άνφιλντ», μέχρι και το 1894 (όσο περίεργο και αν μας ακούγεται σήμερα). Εξαιτίας όμως διάφορων πολιτών διαφορών αρκετών μελών της διοίκησης των «ζαχαρωτών» με τον Τζον Χόουλντινγκ, τον πρόεδρο της ομάδας, οδήγησαν την Έβερτον στο να εγκαταλείψουν το εν λόγω στάδιο και να βρουν στέγη πια στο «Γκούντισον Παρκ», στην απέναντι πλευρά του πάρκου Στάνλεϊ. Με τον Χόουλντινγκ να… ξεμένει στα χέρια με ένα γήπεδο, η ίδρυση της Λίβερπουλ θα ήταν η αμέσως επόμενη κίνηση του, θέτοντας αυτομάτως τον ανταγωνισμό του ποιος κάνει «κουμάντο» στο Μέρσεϊσαϊντ σε πρώτο πλάνο τα επόμενα χρόνια!
Έβερτον και Λίβερπουλ τέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες στις 13 Οκτωβρίου 1894, στο πλαίσιο της πρώτης κατηγορίας (First Division) τότε, με τα «ζαχαρωτά» να κερδίζουν το παιχνίδι εκείνο με σκορ 3-1. Με την πάροδο των χρόνων, και την σταδιακή ανάπτυξη τους, η σημασία του ντέρμπι του Μέρσεϊσαϊντ μεγάλωνε. Σε αντίθεση άλλωστε με άλλες ποδοσφαιρικές ‘μάχες’ που κρύβουν στοιχεία έχθρας βασιζόμενα σε κοινωνικοοικονομικά ή πολιτικά κριτήρια, στο συγκεκριμένο κομμάτι της Βορειας Αγγλίας κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, αν και κάποιοi θεωρούσαν ανέκαθεν πως η Έβερτον ήταν το κλαμπ των Καθολικών, που είχε απέναντι της τους Προτεστάντες της Λίβερπουλ.
Aνάμεσα στους οπαδούς των δυο ομάδων, οι σχέσεις μάλλον ποτέ δεν ήταν εχθρικές, καθώς τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 έφτασαν οι δυο σύλλογοι να μοιράζουν το ίδιο αγωνιστικό πρόγραμμα τότε για τις ομάδες τους! Το 1985 βέβαια τα πράγματα άλλαξαν, όταν μετά τα δυσάρεστα γεγονότα του «Χέιζελ» η Αγγλική Ομοσπονδία σε συνεργασία με την OYEΦΑ απαγόρευσαν την «έξοδο» των αγγλικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Απόφαση που φυσικά κόστισε πολύ όχι μόνο στη Λίβερπουλ, που με τη «χρυσή» γενιά της τότε υπό τον Πείσλι, είχε φτάσει τις τέσσερις κατακτήσεις Κυπέλλου Πρωταθλητριών μέσα σε μια δεκαετία, αλλά και την Έβερτον, που είχε κάνει το δικό της αγωνιστικό «άλμα»!
Με τον θρυλικό Χάουαρντ Κένταλ στον πάγκο, οι «μπλε» είχαν κατακτήσει τόσο το πρωτάθλημα της περιόδου 1984/85 όσο και το Κύπελλο Κυπελλούχων της ίδιας χρονιάς, περιμένοντας πλέον την εκτόξευση στην πρώτη τη τάξει ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Δεν θα κατάφερναν όμως τότε να συμμετάσχουν σε αυτή, με τους οπαδούς τους για αρκετά χρόνια μετά να συνεχίζουν να κατηγορούν τους αντίστοιχους της Λίβερπουλ για ό,τι συνέβη στο «Χέιζελ», που επέφερε και τον πενταετή ευρωπαϊκό αποκλεισμό.
Οι μεταξύ τους σχέσεις βέβαια «μαλάκωσαν» σημαντικά από το 1989 και μετά, όταν και η τύχη χτύπησε σκληρά τη Λίβερπουλ με τα γεγονότα του Χίλσμπορο. Στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, μετά την αξέχαστη – για τους λάθος λόγους όμως – 15η Απριλίου, αντίπαλος των «κόκκινων» θα ήταν η Έβερτον, με τους φιλάθλους των δυο ομάδων να τραγουδούν προς τιμήν των αδικοχαμένων ψυχών το «Υοu ‘ ll never walk», υπό την καθοδήγηση της φωνής του Τζέρι Μάρντσεν. Παράλληλα, αμφότεροι κράτησαν σκληρή στάση προς την εφημερίδα «Sun», μποϊκοτάροντας την για την στάση που έδειξε στο θέμα του Χίλσμπορο και στην απόδοση των ανάλογων ευθυνών.
Σε επίπεδο Πρέμιερ Λιγκ, μπορεί να πει κανείς πως οι εντάσεις και η γοητεία του ποιος θα έχει το «πάνω χέρι» στην πόλη δεν λείπει, κάτι που αποδεικνύεται κιόλας από το γεγονός πως είναι το παιχνίδι που συγκεντρώνει τις περισσότερες κόκκινες κάρτες παραδοσιακά, 21 τον αριθμό! Με τη Λίβερπουλ να προσπαθεί να επανέλθει στην κορυφή μετά από πολλά χρόνια, αλλά και την Έβερτον που δεν θέλει να ζει υπό τη σκιά της (τελευταία φορά που την «προσπέρασε» στη βαθμολογία ήταν την σεζόν 2004/05), οι μονομαχίες, τα τάκλιν, ο έντονος ρυθμός αλλά και η ωραία ατμόσφαιρα στις κερκίδες δεν θα λείψει ούτε απόψε από το «Γκούντισον Παρκ».
