Όταν η ηλικία αποδεικνύεται στην πράξη μονάχα ένας... αριθμός

Με αφορμή την πετυχημένη έως τώρα πορεία του 35χρονου Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς (11 γκολ σε 17 αγώνες) στην παρθενική του συμμετοχή στην Πρέμιερ Λιγκ, το england365 θυμάται έξι περιπτώσεις αντίστοιχες με εκείνες του Σουηδού επιθετικού, όπου ποδοσφαιριστές ήδη εγνωσμένης αξίας που διένυαν την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους στη μεγάλη κατηγορία του «Νησιού» και κατόρθωσαν να αποδείξουν με τις επιδόσεις τους ότι η ηλικία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα... σημείο αναφοράς.

Όταν η ηλικία αποδεικνύεται στην πράξη μονάχα ένας... αριθμός

Γιούργκεν Κλίνσμαν: Τότεναμ, 1994

Σε ηλικία 30 ετών ο μέχρι πρότινος τεχνικός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος των Η.Π.Α. και εκείνη την περίοδο «πρώτο βιολί» της επιθετικής γραμμής της Εθνικής Γερμανίας έκανε το ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Τότεναμ στο νικηφόρο αγώνα (4-3) της 20ης Αυγούστου 1994 στο «Χίλσμπορο» κόντρα στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ σκοράροντας μάλιστα και ένα (το 4ο) από τα γκολ της ομάδας του. Ο Κλίνσμαν έμεινε στα «σπιρούνια» μόλις για μία χρονιά (1994-1995), στην οποία όμως, κατόρθωσε να πετύχει 21 τέρματα σε 41 από τους 42 αγώνες του πρωταθλήματος και τερματίζοντας στην 7η θέση της κατάταξης, πριν επαναπατριστεί για λογαριασμό της Μπάγερν Μονάχου. Στην Τότεναμ επέστρεψε κατά τη «δύση» της καριέρας του, στο δεύτερο μισό της σεζόν 1997-1998.

 

Ρουντ Γκούλιτ: Τσέλσι, 1995

Λίγο πριν κλείσει τα 33 του χρόνια, ο μεγάλος αστέρας των -μεταξύ άλλων- Εθνικής Ολλανδίας και Μίλαν πέρασε το... κατώφλι του «Στάμφορντ Μπριτζ» σε μία θεωρητικά... προχωρημένη αγωνιστική ηλικία. Το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος έλαβε χώρα στις 19 Αυγούστου 1995 και την εντός έδρας «λευκή» ισοπαλία (0-0) με την Έβερτον. Μπορεί η Τσέλσι να τερμάτισε 11η στη βαθμολογία, ωστόσο ο Ολλανδός ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών των «μπλε» αγωνιζόμενος αρχικά ως λίμπερο και εν συνεχεία ως μέσος και καταγράφοντας συνολικά 31 εμφανίσεις (από τους 38 αγώνες της λίγκας) στην πρώτη του σεζόν. Το κορυφαίο στιγμιότυπο της θητείας του Γκούλιτ στην Πρέμιερ συνέβη την επόμενη σεζόν (1996-1997), όταν ως προπονητής-παίκτης οδήγησε την Τσέλσι στην κατάκτηση του κυπέλλου Αγγλίας. Στους Λονδρέζους έμεινε έως τη λήξη της καριέρας του, το 1998, ενώ μέχρι και το Φεβρουάριο του 1998 είχε το διπλό αυτό ρόλο (παίκτη-προπονητή). 

 

Τζιανφράνκο Τζόλα: Τσέλσι, 1996

Παραμένοντας στην Τσέλσι, άλλος ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής έκανε ντεμπούτο στην Πρέμιερ Λιγκ με την φανέλα των «μπλε» έχοντας αφήσει πίσω του την τρίτη δεκαετία της ζωής του. Ο 30χρονος τότε Ιταλός μεσοεπιθετικός, Τζιανφράνκο Τζόλα, είχε δείξει τα διαπιστευτήριά του με τις Νάπολι, Πάρμα και Εθνική Ιταλίας και το ίδιο έπρεπε να κάνει και στο πάντοτε απαιτητικό αγγλικό πρωτάθλημα. Πρώτη του εμφάνιση στην εκτός έδρας ισοπαλία (1-1) με την Μπλάκμπερν στις 16 Νοεμβρίου 1996, σε μία χρονιά (1996-1997) που η Τσέλσι πανηγύρισε το πρώτο της εγχώριο τρόπαιο μετά από 27 χρόνια (26 με το Κυπελλούχων το 1971), καθώς αναδείχθηκε Κυπελλούχος Αγγλίας για το 1997. Οι επιδόσεις του νυν τεχνικού της Μπέρμιγχαμ στην πρώτη του αυτή σεζόν όσον αφορά την Πρέμιερ Λιγκ, ήταν 23 εμφανίσεις με 8 γκολ και 2 ασίστ. Μέχρι το 2003, όταν και επέστρεψε στην Ιταλία για λογαριασμό της Κάλιαρι, ο Τζόλα κατέκτησε πρωταγωνιστής ων, ακόμη 5 τίτλους με την Τσέλσι (Κυπελλούχων 1998, Σούπερ Καπ Ευρώπης 1998, Λιγκ Καπ Αγγλίας 1998, Κύπελλο Αγγλίας 2000, Τσάριτι Σιλντ 2000).

 

Έντβιν φαν ντερ Σαρ: Φούλαμ, 2001

Όντας αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες που ανέδειξε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Έντβιν φαν ντερ Σαρ, επέλεξε την Πρέμιερ Λιγκ, και ειδικότερα, τη Φούλαμ ως τρίτο σταθμό της καριέρας του μετά από Άγιαξ και Γιουβέντους. Λίγο πριν γίνει 31 ετών, ο προ ολίγων χρόνων κάτοχος (1995) και φιναλίστ (1996) του Τσάμπιονς Λιγκ με τον «Αίαντα», ντεμπούταρε στις 19 Αυγούστου 2001 και την εκτός έδρας ήττα (3-2) από την επόμενη (2005-2011) και τελευταία στην καριέρα του ομάδα του, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρά το ατυχές ντεμπούτο, τόσο στην πρώτη του χρονιά, όσο και στο σύνολο της τετραετούς (2001-2005) παραμονής του στο «Κρέιβεν Κότατζ», ο Φαν ντερ Σαρ μπορεί να μην πέτυχε κάτι ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο με τους Λονδρέζους, κατάφερε ωστόσο, να κάνει μία επανεκκίνηση στην καριέρα του, η οποία «επιβραβεύθηκε» με τη μεταγραφή του στη Γιουνάιτεντ το 2005 σε ηλικία 34 ετών. Με τους «κόκκινους διαβόλους», μπορεί με ασφάλεια να ειπωθεί ότι έκλεισε ιδανικά την αγωνιστική σταδιοδρομία του προσθέτοντας στο παλμαρέ του δύο διεθνείς τίτλους (1 Τσάμπιονς Λιγκ, 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων), εννιά εγχώριους (4 πρωταθλήματα, 2 Λιγκ Καπ, 3 Κομιούνιτι Σιλντ) και τρεις συμμετοχές σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ (2008,2009,2011).

 

Γιουρί Τζορκαέφ: Μπόλτον, 2002

Άλλος ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης που έστω αργά, έκανε την παρθενική του εμφάνιση στη μεγάλη κατηγορία της Αγγλίας ήταν και ο Γάλλος διεθνής μεσοεπιθετικός, Γιουρί Τζορκαέφ. Ούτε έναν μήνα πριν... σβήσει 34 κεράκια, ο πρωταθλητής Κόσμου (1998) και Ευρώπης (2000) με τους «τρικολόρ» αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη φανέλα της νέας του ομάδας, Μπόλτον, στις 23 Φεβρουαρίου 2002 στη «λευκή» ισοπαλία (0-0) του «Σεντ Μέρις» με τη Σαουθάμπτον. Στο δεύτερο μισό του 2002, ο Τζορκαέφ κατέγραψε 12 συμμετοχές με 4 γκολ, βοηθώντας σημαντικά τους «Γουόντερερς» να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Στις επόμενες δύο χρονιές του πριν μεταπηδήσει στην Μπλάκμπερν το καλοκαίρι του 2004 και παρά το... πέρας των ετών που -υποτίθεται πως θα- «βάραινε» τα πόδια του, ο Γάλλος μεσοεπιθετικός είχε δύο γεμάτες σεζόν, συμβάλλοντας καθοριστικά σε ακόμα μία παραμονή της Μπόλτον στα «μεγάλα σαλόνια» της χώρας το 2003, αλλά και σε μια καλή πορεία με την κατάληψη της 8ης θέσης το 2004, χρονιά κατά την οποία έφτασε μάλιστα και στον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας, όπου όμως, ηττήθηκε από τη Μίντλεσμπρο (2-1).

 

Γενς Λέμαν: Άρσεναλ, 2003

Όταν την πρώτη φορά που αγωνίζεσαι στην Πρέμιερ Λιγκ, το όνομά σου χαράσσεται με «χρυσά γράμματα» καθότι βασικό μέλος των «invincibles», τότε πραγματικά, πόσο πιο ιδανική μπορεί να είναι η παρθενική σου συμμετοχή στο αγγλικό πρωτάθλημα; Αυτό ίσχυσε στην περίπτωση του Γερμανού τερματοφύλακα, Γενς Λέμαν, ο οποίος σε ηλικία 33 ετών, στις 16 Αυγούστου 2003 φόρεσε γάντια... βασικού στη νίκη (2-1) της ομάδας του, Άρσεναλ, επί της Έβερτον στο ιστορικό «Χάιμπουρι», την παλιά έδρα των «κανονιέρηδων». Ο προερχόμενος από την Μπορούσια Ντόρτμουντ και διεθνής με τη Γερμανία γκολκίπερ δεν... έβγαλε τα γάντια του σε κανένα από τα υπόλοιπα 37 παιχνίδια του προγράμματος, πανηγυρίζοντας με τους Λονδρέζους το τελευταίο μέχρι σήμερα πρωτάθλημά τους, το 2004. Ο Λέμαν παρέμεινε στην Άρσεναλ μέχρι το 2008, όταν και επέστερεψε στην πατρίδα του για λογαριασμό της Στουτγκάρδης, ενώ έκλεισε την καριέρα του και πάλι στο σύλλογο της αγγλικής πρωτεύουσας, καθώς ξαναγύρισε για λίγο το 2011. Στην πρώτη του θητεία (2003-2008), πέρα από το αήττητο πρωτάθλημα του 2004, ο Λέμαν πανηγύρισε ένα Κομιούνιτι Σιλντ (2004), ένα Κύπελλο Αγγλίας (2005, απέκρουσε το πέναλντι του Σκόουλς που έκρινε εν πολλοίς τον τίτλο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), αλλά και μία συμμετοχή σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ (2006), ασχέτως αν αυτή διήρκεσε ελάχιστα για εκείνον, μιας και αποβλήθηκε στο 18’ της αναμέτρησης.