Το ερώτημα δεν είναι το αν αλλά το πότε θα φύγει...
06.01.2011 | 13.42
Το ερώτημα στην περίπτωση του Ρόι Χότζον δεν υπήρξε ποτέ τελικά το αν θα απολυθεί από την Λίβερπουλ αλλα απλά το πότε! Γιατί με την ομάδα να έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα από το 1953 στο πρωτάθλημα, με τα μισά παιχνίδια της σεζόν να είναι ήττες και με τους οπαδούς να θέλουν το κεφάλι του, είναι απορίας άξιον πως άντεξε τόσο.
Το ερώτημα είναι αν θα φύγει σήμερα , οπότε θα πάει στο "Ολντ Τράφορντ" με υπηρεσιακό προπονητή για το ματς κυπέλλου την Κυριακή, ή θα περιμένουν οι νέοι ιδιοκτήτες να περάσει και αυτό το ματς ώστε να μην στείλουν στο στόμα του λύκου το νέο τεχνικό. Φυσικά η δεύτερη λύση δείχνει ηττοπάθεια και αυτό είναι για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα της σημερινής Λίβερπουλ. Η ομάδα πέρσι με τον Μπενίτεθ και φέτος με τον Χότζον (που δυστυχώς απογοήτευσε όλους όσους τον πίστεψαν μετά τη χρονιά θαύμα που έκανε με την Φούλαμ) έχασε αυτό που την χαρακτήριζε χρόνια: την δυνατότητα της να παλεύει κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ποτέ δεν θυμάμαι επίσης τους οπαδούς να ζητούν εν χορώ να φύγει ο προπονητής στο «Άνφιλντ» εκτός από τη νύχτα που έστειλε στην έξοδο τον Γκρέιαμ Σούνες το 1994 στην ήττα από την Μπρίστολ Ρόβερς. Παραδοσιακά οι οπαδοί της Λίβερπουλ υπήρξαν οι πιο στωικοί απέναντι στους προπονητές, αλλά η φετινή τραγική χρονιά οδήγησε πολύ γρήγορα σε μετωπική σύγκρουση.
Ο Κένι Νταλγκλίς θα επιστρέψει ως υπηρεσιακός μέσα στις επόμενες ώρες ή μέρες, αλλά περισσότερο συναισθηματική θα είναι η σημασία της πρόσληψης του παρά ουσιαστική. Εχει χρόνια να προπονήσει ομάδα και το ποδόσφαιρο που άφησε πίσω του το 1999 με αυτό του 2011 έχει τεράστιες διαφορές. Αν και είναι μόλις 59 ετών, έντεκα χρόνια μικρότερος από τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, θεωρείται πια μεγάλος γιατί έλειψε καιρό από το κουρμπέτι! Ωστόσο παραμένει με τέσσερις τίτλους πρωταθλήματος δεύτερος πίσω από τον Σκωτσέζο ανάμεσα σε όλους αυτούς που προπονούν ομάδες στην Πρέμιερ Λιγκ. Επίσης είναι ο μόνος εν ζωή που έχει πάρει το πρωτάθλημα με δύο διαφορετικές ομάδες (οι άλλοι δύο είναι ο Κλαφ και ο Τσάπμαν) οπότε δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για..άσχετο. Επαναλαμβάνω όμως δεν έχει ζήσει χρόνια τώρα την πίεση του πρωταθλητισμού και το 1991 άφησε την Λίβερπουλ πέντε βαθμούς μπροστά στην βαθμολογία δηλώνοντας πως δεν άντεχε άλλο! Προσωπικά, γιατί έχω μία φιλική σχέση μαζί του αλλά και γιατί τον θεωρώ την μεγαλύτερη φυσιογνωμία που φόρεσε ποτέ την φανέλα του συλλόγου, θέλω πρώτιστα να μην χαλάσει την εικόνα του! Κινδυνεύει να ξεφτιλιστεί αλλά το ότι θέλει να μπει μπροστά δείχνει και την αξία του! Είναι ο μόνος εγγυητής της .έννομης τάξης για το κλαμπ και θα δώσει χρόνο στην ιδιοκτησία να βρει κάποιον αξιόλογο προπονητή το καλοκαίρι και όχι υπό την πίεση της παρούσας κατάστασης τον Γενάρη.
