Ήταν ο ηγέτης και το έδειχνε στα δύσκολα..
Υπήρξε ένας μπαλαδόρος με κινήσεις χορευτή. Είχε το ίδιο δυνατά και τα δύο πόδια και με δικά του γκολ η Μάντσεστερ Σίτι γύρισε ένα χαμένο ματς στο Νιούκαστλ από 1-3 σε 4-3 και κατέκτησε το τελευταίο της πρωτάθλημα το 1968.Δώδεκα μήνες αργότερα έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της Λέστερ δίνοντας στους «μπλε» και το Κύπελλο Αγγλίας. Το 1970 στη μοναδική βραδιά διάκρισης στην Ευρώπη για την Σίτι, ήταν ο κορυφαίος στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο 2-1 επί της πολωνικής Γκόρνικ.
Φεύγοντας από την ζωή στα 66 του χρόνια, ο Νιλ Γιανγκ πήρε μαζί του ένα ολόκληρο κομμάτι από την ιστορία του συλλόγου. Μόλις λίγους μήνες πριν είχε φύγει και ο άνθρωπος που έχτισε εκείνη την ομάδα μύθο- μαζί με τον Τζο Μέρσερ- ο Μάλκολμ Αλισον, που βάσισε τα πάντα στην ικανότητα τεσσάρων σπουδαίων μεσοεπιθετικών να συνυπάρχουν.
Την ίδια εποχή που ένας άλλος Νιλ Γιανγκ, ο μεγάλος μουσικός έκανε επιτυχίες με τρεις άλλους σπουδαίους τροβαδούρους τον Κρόσμπι, τον Στιλ και τον Νας, ο ποδοσφαιρικός Γιανγκ έβρισκε τη δική του όαση σε άλλους τρεις σπουδαίους μπαλαδόρους, τον Μάικ Σάμερμπι, τον Φράνσις Λι και τον Κόλιν Μπελ. Κατάφεραν όλοι μαζί να υποτάξουν τα «εγώ» στο εμείς και έτσι η Σίτι μέσα σε μία πενταετία γνώρισε την αποθέωση. Δεν είναι τυχαίο πως η αποχώρηση του το 1972 ουσιαστικά σηματοδότησε την αρχή του τέλους γιατί ήταν πραγματικά ο ηγέτης εκείνης της ομάδας και το έδειχνε εκεί που μετρούσε, στα δύσκολα!
Ο Γιανγκ πέτυχε 107 γκολ σε 412 επίσημα ματς αλλά αυτό έχει στατιστική σημασία. Για τους οπαδούς της ομάδας θα είναι πάντα το κορυφαίο αστέρι που φόρεσε τη φανέλα της και για όσους αγάπησαν το αγγλικό ποδόσφαιρο από εκείνες τις ασπρόμαυρες μεταδόσεις της τηλεόρασης στα seventies θα είναι η εικόνα του χαρακτηριστική, να κοντρολάρει τη μπάλα με άνεση και να μοιράζει μπαλιές πενήντα μέτρων. Και μπορεί η τωρινή ομάδα να έχει πια τα περισσότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη, αλλά εκείνη η τετράδα θα μείνει αξεπέραστη όσους τίτλους και αν κερδίσουν οι σημερινοί ...μισθοφόροι.
