Τα παράσημα του αληθινού στρατιώτη Ραιαν
01.03.2011 | 19.55
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές μένουν σε μια ομάδα τόσο διάστημα όσο χρειάζεται να μάθουν τα ονόματα των συμπαικτών τους, φαινόμενα σαν τον Ράιαν Γκίγκς σπανίζουν. Δύο δεκαετίες συμπληρώνονται αύριο από το απόγευμα που ο Ουαλός άσος έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ήταν ο νεότερος που έβαζε τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων» από την εποχή του Τζορτζ Μπεστ και μάλιστα σε μία χρονιά που εξελισσόταν πολύ άσχημα για τον σύλλογο.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Με 862 ματς, ο Γκιγκς είναι πια αυτός που έχει τη μεγαλύτερη θητεία στον σύλλογο από οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή. Μόνο ο Σερ Μπόμπι Τσάρλτον είναι αυτός που τον ξεπερνούσε σε εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, αλλά απόψε τον ισοφαρίζει ο Ουαλός κάνοντας την 606η παρουσία του!
Για τίτλους δεν συζητάμε καν. Ο Γκιγκς έχει σπάσει κάθε ρεκόρ στην πολύχρονη παρουσία του στο «Ολντ Τράφορντ». Ο 37χρονος κατέκτησε 32 τρόπαια! Μία απίστευτη επίδοση του είναι αυτή των έντεκα πρωταθλημάτων, αφήνοντας από το 2007 πίσω του τον παλιό αρχηγό της Λίβερπουλ Αλαν Χάνσεν που είχε πανηγυρίσει με την ομάδα του λιμανιού οκτώ πρωταθλήματα από το 1979 έως το 1990.
Κάποιος μπορεί να περίμενε πως η προσφορά ενός τέτοιου παίκτη στην ομάδα μετά από τόσα χρόνια παρουσίας και τίτλων θα βασιζόταν κυρίως στις επιτυχίες του παρελθόντος. Όμως όποιος παρακολούθησε την ξέφρενη κούρσα των «κόκκινων διαβόλων» προς τον τίτλο και το Τσάμπιονς Λιγκ το 2008 μπορεί να βεβαιώσει πως ο Γκιγκς όχι μόνο δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του παρελθόντος, αλλά φρόντισε με τον τρόπο του να πανηγυρίσει η ομάδα του κάτι που δεν είχε συμβεί από το 1999.
Και συνεχίζει να είναι ακόμη και από τον πάγκο, μία εμβληματική μορφή που αποδεικνύει πως το να εκτοξευτείς στη κορυφή μπορεί να είναι εύκολο, αλλά το να μείνεις εκεί 20 χρόνια, δεν συμβαίνει τυχαία.
Η ιστορία υποστηρίζουν πολλοί δεν γράφεται με το «αν», όμως σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέλιξη των πραγμάτων, αν ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον δεν έπειθε τον νεαρό Ράιαν Γουίλσον να αφήσει τις ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι και να υπογράψει στη Γιουνάιτεντ. Το πλούσιο ταλέντο του 14χρονου Ράιαν είχε γίνει πολύ γρήγορα γνωστό. Σύντομα πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού της εθνική ομάδας παίδων της Αγγλίας αλλά το διαζύγιο των γονιών του, τον έβαλε μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα.
Προτίμησε να ακολουθήσει την μητέρα του στο Μάντσεστερ και να πάρει το όνομα της, που ήταν Γκιγκς. Στην συνέχεια προτίμησε να παίξει με την εθνική Ουαλίας, κάτι που του στέρησε τελικά την ευκαιρία να πάρει μέρος σε μία μεγάλη διοργάνωση. Ο πατέρας του, με ρίζες από την Σιέρα Λεόνε ήθελε να δει τον Ράιαν να ακολουθεί το άθλημα στο οποίο ο ίδιος είχε διακριθεί , το ράγκμπι. Όμως ο Γκιγκς είχε βάλει για τα καλά στο μυαλό του να γίνει ποδοσφαιριστής και φάνηκε νωρίς πως είχε όλα τα προσόντα. Μπαίνοντας σαν αλλαγή στην ήττα από την Εβερτον στις 2 Μαρτίου του 1991, κανείς ίσως από τους θεατές δεν συνειδητοποιούσε ότι παρακολουθούσε την πρώτη σελίδα ενός βιβλίου που θα γινόταν μπεστ σέλερ. Οι οπαδοί που τον έβλεπαν να πατάει το χορτάρι είχαν ακούσει πως ήταν ένα παιδί με εξαιρετικά στοιχεία και κάποιοι ήδη έγραφαν για το νέο Μπεστ. Από το σημείο εκείνο μέχρι να εξελιχτεί στον πιο πιστό υπηρέτη της Γιουνάιτεντ είναι τεράστια διαδρομή.
Ο Γκιγκς στάθηκε τυχερός που συνέπεσε η παρουσία του στο Ολντ Τράφορντ με τις ημέρες δόξας του συλλόγου. Μέχρι τη μέρα που έκανε το ντεμπούτο του, η Γιουνάιτεντ ήδη μετρούσε 24 χρόνια ανομβρίας χωρίς πρωτάθλημα και με ελάχιστες διακρίσεις σε αυτό το διάστημα (μόλις δύο Κύπελλα Αγγλίας). Επίσης ήταν τυχερός που έπεσε στα χέρια του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον που τον φρόντισε σαν παιδί του και που τον προφύλαξε από όλη την τρέλα και την έκθεση στη δημοσιότητα που την ίδια περίοδο με αυτόν, βίωσε (και τελικά τον κατέστρεψε) ο Πολ Γκασκόιν.
Δύο δεκαετίες μετά ο Ράιαν Γκιγκς είναι ακόμη εκεί. Και η ιστορία ήδη τον έχει καταγράψει σαν ένα αληθινό παράδειγμα προς μίμηση.
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο www.aixmi.gr
