Αν θα πετύχει είναι ζήτημα χαρακτήρα και όχι επάρκειας….
Το τρικ στην Τσέλσι «έπιασε» μία φορά το 2004. Ο Μουρίνιο «φρέσκος» από τη διετία θριάμβων στην Πόρτο, έφτανε στο Λονδίνο γεμάτος αυτοπεποίθηση και υποσχόταν τίτλους. Λίγους μήνες αργότερα ο Special One οδηγούσε τους «μπλε» στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από μισό αιώνα και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Αντρέ Βίλας-Μπόας αφήνει και αυτός την Πόρτο -μετά την κατάκτηση του Europa League και ενός πρωταθλήματος χωρίς ήττα στην Πορτογαλία- για τα μάτια της Τσέλσι, αλλά οι ομοιότητες τελειώνουν κάπου εδώ.
Όποιος νομίζει πως ο 33χρονος Πορτογάλος επειδή μοιάζει η καριέρα του με τον Μουρίνιο θα αποτελέσει άμεση λύση, είναι γελασμένος. Ο Κάρλο Αντσελότι, κανονικός προπονητής και με επιτυχίες που δεν περιορίζονται σε ένα πρωτάθλημα μέτριου βεληνεκούς όπως της Πορτογαλίας, αν και πήρε νταμπλ την πρώτη σεζόν διαπίστωσε πόσο κυνικός είναι ο Αμπράμοβιτς με την απόλυση του αμέσως μετά το τελευταίο ματς της χρονιάς.
Ο Βίλας-Μπόας έχει δυνατότητες, αλλά πρέπει να αλλάξει σχεδόν τα πάντα στην Τσέλσι και το ότι κάποιοι …λεγεωνάριοι του από την Πόρτο όπως ο Φαλκάο είναι έτοιμοι να τον ακολουθήσουν στο Λονδίνο ακούγεται καλό, αλλά δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Αρκετοί από αυτούς που θα βρει ο Πορτογάλος στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ήταν παιδιά του Μουρίνιο και συνεργάστηκε μαζί τους για τρία χρόνια. Αλλά το ότι τον εκτιμούν δεν μεταβάλλει την ανάγκη της ομάδας για ανανέωση και σκληρές αποφάσεις -όπως η απομάκρυνση του Ντρογκμπά ή του Εσιέν- που μοιάζουν αναπόφευκτες. Ο Βίλας-Μπόας δεν θα έχει τόσο εύκολο έργο και οι απαιτήσεις πια είναι πάρα πολύ υψηλές σε μία ομάδα που μέχρι το 2004 δεν είχε τερματίσει στην τριάδα για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Πλέον ακόμη και η δεύτερη θέση πίσω από τη Γιουνάιτεντ θεωρείται αποτυχία! Το ότι ο Λάμπαρντ και ο Τέρι τον εκθειάζουν για την ικανότητα του να «αποκρυπτογραφεί» τους αντιπάλους και το γεγονός πως είναι συνομήλικος τους, είναι ωραία στοιχεία για να φτιάχνονται δημοσιογραφικά κείμενα.
Σε μία χώρα που ο Τύπος είναι αιμοβόρος, μόλις περάσει η περίοδος χάριτος, αν δεν μπορέσει με τον χαρακτήρα του να κουμαντάρει τις επιθετικές τάσεις των κορυφαίων αρθρογράφων, τότε πολύ φοβάμαι πως θα έχει την ίδια τύχη με τον Σκολάρι και τον Αντσελότι. Ο Βίλας-Μπόας με την επιλογή της Τσέλσι βάζει το κεφάλι του στο στόμα του λύκου και η πικρή αλήθεια είναι πως ο Μουρίνιο αυτό το βάρος και αυτό το ρίσκο μπορούσε λόγω ιδιοσυγκρασίας του χαρακτήρα να το διαχειριστεί εύκολα. Αν ο 33χρονος Πορτογάλος το καταφέρει είναι ένα μυστήριο. Και η επιτυχία του ή η αποτυχία στην Πρεμιερ Λιγκ, έχει αποδειχτεί πως δεν είναι αποτέλεσμα μόνο ικανοτήτων και τεχνικής ή τακτικής επάρκειας, αλλά κυρίως θέμα χαρακτήρα!
