H ιστορία πίσω από την ίδρυση της πρώτης γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου

Εν έτει 2022 το γυναικείο ποδόσφαιρο ανθίζει και μπαίνει για τα καλά στην ζωή μας. Μέσω τηλεοπτικών καλύψεων, μέσω του Τύπου και το τελευταίο διάστημα μέσω των βιντεοπαιχνιδιών. Στις απαρχές ωστόσο τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Τουλάχιστον όχι μέχρι την εμφάνιση της Μέρι Χάτσον, της γυναίκας η οποία τόλμησε να βάλει το θηλυκό στοιχείο στον βασιλιά των σπορ.   

H ιστορία πίσω από την ίδρυση της πρώτης γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου

Δύο ριζοσπαστικές συνιδρύτριες

Μεγαλωμένη κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, η Μέρι Χάτσον ή αλλιώς Νέτι Χάνιμπολ  αποτέλεσε γόνο μεσαίας τάξεως οικογένειας του Νότιου Λονδίνου. Βλέποντας την "στρογγυλή θεά" να ανθίζει στην Μεγάλη Βρετανία, αποφάσισε να κινητοποιηθεί μέσω καμπάνιας υπέρ της συμμετοχής των γυναικών.

Τοποθέτησε το 1894 διαφήμιση στην Ντέιλι Σκετς, μίας εκ των πιο διαδεδομένων αγγλικών εφημερίδων της εποχής και χρησιμοποιώντας το μότο "Το αντρικό παιχνίδι το οποίο μπορεί να γίνει εύκολα και γυναικείο". Οι κόποι της φάνηκε να έπιασαν τόπο καθώς στο πρώτο χρονικό διάστημα κατάφερε να συγκεντρώσει τριάντα ενδιαφερόμενες μελλοντικές αθλήτριες. 

Το γνωμικό που θέλει μία γυναίκα να κρύβεται πίσω από έναν επιτυχημένο άντρα στην προκειμένη περίπτωση καταρρίπτεται, καθώς πίσω από το εγχείρημα της Χάτσον κρυβόταν ακόμη μία γυναίκα. Ο λόγος για την εύπορη ακτιβίστρια του φεμινισμού, την Σκωτσέζα Φλόρενς Ντίξι. Βασική αρωγός της προσπάθειας μέσω των οικονομικών της παροχών αλλά και της τεχνογνωσίας την οποία διέθετε. 

Κατά την διάρκεια του 1891 ίδρυσε την δική της άτυπη ομάδα, προσπάθεια η οποία δεν κατόρθωσε να ευδοκιμήσει. Και αυτό λόγω των θερμόαιμων Σκωτσέζων οι οποίοι διέκοπταν τις αναμετρήσεις μέσω βίαιων εισβολών. Άλλωστε οι αθλήτριες λειτουργούσαν σαν διωκόμενες, αγωνιζόμενες με ψευδώνυμα υπό τον φόβο λιντσαρίσματος. 

Μπρίτις Λέιντις Φούτμπολ Κλαμπ

Όπερ και εγένετο. Το 1895 ιδρύεται η ομάδα Μπρίτις Λέιντις και γίνεται η πρώτη εγγεγραμμένη στην γυναικεία ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Έναν χρόνο ολόκληρο προπονούταν οι αθλήτριες για να μάθουν τα μυστικά του αθλήματος από τον τότε πλάγιο χαφ της Τότεναμ Μπιλ Τζούλιαν, ο οποίος δέχθηκε να συνδράμει αφιλοκερδώς.

Η πρώτη καταγεγραμμένη αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς στην περιοχή Κράουτς Εντ του Λονδίνου, με τις αθλήτριες να χωρίζονται σε δύο σύνολα. Την Νότια και την Βόρεια. Περίπου 11.000 θεατές πλήρωσαν εισιτήριο για να παρακολουθήσουν την ιστορική αναμέτρηση η οποία έληξε με την τελικό σκορ 7-1 υπέρ τής δεύτερης ομάδας. Οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι το κοινό εκδήλωνε από βαριεστημένες μέχρι και εχθρικές αντιδράσεις.

Παρ' όλα αυτά οι δύο κυρίες αποφάσισαν με θάρρος να συνεχίσουν το έργο τους. Ακολούθησε ένα τουρνέ των ομάδων στις πόλεις Μπρίστολ, Μπέρι, Μπράιτον και Νιουκαστλ, παίζοντας σε γεμάτα γήπεδα για τα δεδομένα της εποχής. 

Τα έσοδα των εισιτηρίων πήγαιναν όλα σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Μέσω των αναμετρήσεων ξεχώρισε με το ταλέντο της η μόλις 11 ετών μεσοεπιθετικός Ντέζι Άλεν, απασχολώντας μονίμως το ενδιαφέρον. 

Κάθε όμορφο έχει πάντοτε ένα τέλος και η ιστορία αυτή δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η ζέση των κόσμου για να παρακολουθήσει κάτι καινοτόμο έσβησε, με τα εισιτήρια να μειώνονται κατακόρυφα. 

Το ίδιο και οι οικονομικοί πόροι του οργανισμού, με τα κορίτσια να μην μπορούν πλέον να ταξιδεύουν και να διοργανώνουν αναμετρήσεις. Έτσι δύο χρόνια αργότερα το 1897 γύρισαν οριστικά στην βάση τους σταματώντας την λειτουργία της ομάδας.

Επιστρέφοντας στο σήμερα, η Μέρι Χάτσον και η Φλόρενς Ντίξι θα πρέπει να είναι περήφανες για την προσπάθεια τους. Διότι με το εγχείρημα τους στα τέλη του 18ου αιώνα κατάφεραν να θέσουν την βάση στο οικοδόμημα που ονομάζεται γυναικείο ποδόσφαιρο. Στην χώρα όπου γεννήθηκε το άθλημα. 

Για να αναγνωρίζονται σήμερα αθλήτριες όπως η Άλεξ Μόργκαν και η Μάρτα, οι οποίες μπορούν να βιοπορίζονται εξ ολοκλήρου από την βιομηχανία που περικλείει το άθλημα. Διότι η φύση του ποδοσφαίρου δεν κάνει ποτέ διακρίσεις.

Αντώνης Νιανιας