Ο Λόρι Κάνινγκχαμ έγραψε ιστορία και ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ την επαναλαμβάνει 44 χρόνια μετά!
Ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ, φυσικά, δεν είναι ο πρώτος Άγγλος που θα φορέσει τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ακόμα και χωρίς να είναι κάποιος ιδιαίτερος γνώστης, η εικόνα του Ντέιβιντ Μπέκαμ με τη φανέλα της Ρεάλ είναι πολύ πρόσφατη! Ωστόσο αυτό που λίγοι πιθανώς ξέρουν είναι πως ο Μπέλινγκχαμ δεν είναι καν ο πρώτος μαύρος παίκτης από το Νησί που θα αποτελέσει σταρ των Μαδριλένων! Προηγήθηκε ο Λόρι Κάνιγκχαμ στα τέλη της δεκαετίας του ’70!
Και οι δύο με καταγωγή από την Βρετανία, ο πρώτος διέπρεψε κερδίζοντας τίτλους στην Ισπανία και ο δεύτερος έχει μια λαμπρή καριέρα μπροστά του.
Ο Λόρι είχε την τιμή να παίξει για τους «μπλάνκος», ενώ ο Τζουντ μόλις ξεκίνησε. Αυτό που τους ενώνει όμως, πάνω απ’ όλα δεν είναι απλώς η παρόμοια ποδοσφαιρική τους πορεία, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Κάτι που αποτελεί ζήτημα τιμής και υπερηφάνειας.
Ο ένας έγραψε ιστορία και ο άλλος φροντίζει να την διαιωνίσει. Ποιός ποδοσφαιριστής δεν έχει ονειρευτεί να περάσει έστω και για λίγο στην καριέρα του από την «βασίλισσα» της Ευρώπης; Η Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί όνειρο πολλών, λίγοι είναι όμως, αυτοί που καταφέρνουν να το αγγίξουν.
Ο Λόρι Κάνινγκχαμ ήταν ο πρώτος Βρετανός που κατάφερε να μπει στο ρόστερ της Ρεάλ. Μπορεί να τον απέρριψε η Άρσεναλ ως παιδί, αλλά δεν άργησε να βρει τον δρόμο του. Ξεκίνησε από χαμηλά και σιγά σιγά έχτισε την ανοδική του πορεία. Το 1977 ανακοινώνεται ως το νέο μέλος της Γουέστ Μπρόμ, όπου η καριέρα του απογειώθηκε και η Ρεάλ τον εντόπισε. Σημαντικό ήταν το γεγονός ότι μαζί με τον Σίριλ Ρίτζις και τον Μπρέντον Μπάτσον αποτέλεσαν την πρώτη κορυφαία τριάδα έγχρωμων παικτών που έπαιξαν στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού Πρωταθλήματος.
Επονομαζόμενοι the three degrees από το μουσικό συγκρότημα με το όνομα αυτό και σταρ την περίφημη Νταϊάνα Ρος που κυριαρχούσε στα τσαρτς των 70’s οι τρεις παίκτες βοήθησαν την WBA να γίνει υπολογίσιμη δύναμη στο πρωτάθλημα! Η πορεία της ομάδας μέχρι τα προημιτελικά του κυπέλλου UEFA την σεζόν 1978-79 έφερε τον Κάνινγκχαμ στο προσκήνιο και η «βασίλισσα» δεν άργησε να αναγνωρίσει το ταλέντο του.
Το καλοκαίρι του ‘79 τον απέκτησε έναντι £950.000 και η επιλογή της αποδείχτηκε σωστή μιας και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κατάκτηση της La Liga μια φορά και του Copa del Rey (x2).
Ήταν καθοριστικός στο να πάει για πρώτη φορά μετά το 1966 η Ρεάλ σε έναν τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης, της διοργάνωσης δηλαδή που είχε πρωταγωνιστήσει στην πρώτη δεκαετία της ιστορίας του θεσμού!
Στο Παρίσι η Λίβερπουλ που εκείνη την εποχή ήταν η καλύτερη ομάδα του κόσμου επικράτησε της Ρεάλ το 1981 με το μοναδικό γκολ του ματς ωστόσο οι οπαδοί είχαν αγαπήσει τον Άγγλο που για πέντε χρόνια πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέχρι την αποχώρησή του τον Απρίλιο του 1983.
Έπειτα δόθηκε δανεικός στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το εκπληκτικό είναι πως παρ’ όλο που έδειξε πολλά καλά στοιχεία αυτή τη πενταετία, δεν κλήθηκε ποτέ στην εθνική Αγγλίας για το Euro του 1980, ενώ στο Μουντιάλ του 1982 βρισκόταν κυρίως στον πάγκο.
Έπαιξε σε Αγγλία, Γαλλία και Ισπανία, άφησε το στίγμα του, «γεύτηκε» αμέτρητες νίκες, γέμισε εμπειρίες.
Δυστυχώς, όλα έσβησαν πολύ νωρίς, καθώς στις 15 Ιουλίου του 1989 σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία μόλις 33 ετών. Έγραψε την ιστορία του και για αυτό θα τον θυμάται ο κόσμος. Σε μια εποχή που ο ρατσισμός βρισκόταν σε έξαρση εκείνος κατάφερε να φανεί για το ταλέντο του και τις ικανότητες του και όχι για το χρώμα του δέρματός του.
Ο Μπέλινγκχαμ όμως, τι σχέση έχει με όλα αυτά; Είπαμε ότι ο Κάνινγκχαμ ήταν ο πρώτος Βρετανός που έπαιξε στην Ρεάλ. Αυτό που δεν είπαμε είναι πως 44 ολόκληρα χρόνια μετά, ο Τζουντ γίνεται κομμάτι αυτής της ιστορίας ως ο δεύτερος μαύρος Βρετανός που ντύνεται στα λευκά.
Ξεκίνησε από της ακαδημίες της Μπέρμιχαμ και σε ηλικία μόλις 16 ετών και 38 ημερών έγινε ο νεότερος παίκτης που έπαιξε για την πρώτη ομάδα, έχοντας θέση βασικού. Το 2020, στα 17 του, αποκτάται από την Μπορούσια Ντόρτμουντ έναντι £25 εκ. (€29,25 εκ.) με αποτέλεσμα να μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου ως ο πιο ακριβός 17χρονος. Και τα ρεκόρ δεν σταματάνε εκεί. Σκοράρει στον πρώτο του αγώνα και γίνεται ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας.
Σε ηλικία 17 χρονών και 349 ημερών είναι ο νεαρότερος παίκτης που αγωνίστηκε σε Euro, μετά την συμμετοχή του στην εξ αναβολής διοργάνωση του 2021. Μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει την Bundesliga, αλλά αυτό δεν αναιρεί μια πετυχημένη καριέρα που φαίνεται να ξεδιπλώνεται μπροστά του. Αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο λαμπρά αστέρια του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Είναι ιδιαίτερα αγαπητός από όλα τα νέα παιδιά που βλέπουν στο πρόσωπό του τον δικό τους ήρωα. Έχει καταφέρει να πετύχει τόσα πολλά σε τόσο νεαρή ηλικία. Πώς να μην τον θαυμάζουν; Πόσο μάλλον μαύρα παιδιά.
Εν έτει 2023 ο ρατσισμός ακόμα υποβόσκει. Υποτίθεται πως έχουν γίνει αλλαγές, χωρίς να έχουν γίνει πραγματικά. Συνεχίζει να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και μέσα στα γήπεδα γίνεται ακόμα σοβαρότερο. Ο Λουκάκου είναι διαρκώς θύμα αποτρόπαιων και ντροπιαστικών επιθέσεων. Ο Νεϊμάρ επίσης, κάθε φορά που δεν αποδίδει όπως θα ήθελαν οι οπαδοί. Ο Βινίσιους πρόσφατα απεκλήθη «μαϊμού» από οπαδούς αντίπαλης ομάδας.
Πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές για να μπορέσουμε να εξαλείψουμε ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Όταν ελίτ ομάδες συμπεριλαμβάνουν πιο ενεργά μαύρους παίκτες στο ρόστερ τους κάνουν μια καλή αρχή.
Δίνοντας την αυτονόητη ευκαιρία σε αυτούς τους ανθρώπους να φανούν και να ακουστούν δίνουν ισάξια ευκαιρία σε όλους τους μαύρους ανθρώπους να κερδίσουν την θέση που ήδη τους ανήκει στην κοινωνία.
Για αυτόν τον λόγο λοιπόν, τόσο ο Κάνινγκχαμ όσο και ο Μπέλινγκχαμ με την δική τους ιστορία, προασπίζονται έμμεσα τα δικαιώματα όλων των μαύρων ανθρώπων και δεν αγωνίζονται μόνο για Κύπελλα, τίτλους και διακρίσεις, αλλά για την τιμή της φυλετικής τους ομάδας.
Μπορεί να διαμεσολάβησαν πολλά χρόνια από την απόκτηση του πρώτου Βρετανού από την μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης, όμως ποτέ δεν είναι αργά για να αποδείξουν στην πράξη οι οπαδοί πως περιστατικά όπως αυτά που συμβαίνουν και με τον Βινίσιους δεν χωρούν στα γήπεδα!
Μην γελιέστε, ο ρατσισμός υπάρχει και μάλιστα έντονος στις εξέδρες και αυτό που έχει να παλέψει στην ισπανική Λίγκα ο Μπένυ κυρίως έχει να κάνει με το να βοηθήσει αυτές οι γωνίες που είναι ενοχλητικές να μπορέσουν να αμβλυνθούν! Καθόλου εύκολος ρόλος….
Σουζάννα Μποντίνη
