Η τέλεια μέρα της Σίτι
Από τον τίτλο καταλαβαίνετε ότι το κείμενο θα αναφέρετε μόνο στα 6 γκολ τις Σίτι και σε τίποτα άλλο, ούτε στις γκέλες(?) Λίβερπουλ κ Τσέλσι ούτε στις νίκες Άρσεναλ κ Τότεναμ ούτε πουθενά άλλου. Μόνο στο ντέρμπι. Πιστεύω πως όλοι είδατε τον αγώνα ή έστω διαβάσατε το σκορ. Η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Αγγλία έχοντας 4 στα 5 τελευταία χρόνια ηττήθηκε από την μισητή αντίπαλο, την ομάδα των χρημάτων. Και όχι απλά ηττήθηκε, διαλύθηκε.
Ήμασταν μάρτυρες σε ένα ματς που μείνει στην ιστορία. Η Γιουνάιτεντ δέχτηκε 6 γκολ μέσα στο σπίτι της από την ομάδα που τόσα χρόνια έκανε πλάκα και την νικούσε εύκολα ή δύσκολα. Αυτά τα ματς είναι από αυτά που μπορεί να κρίνουν ένα πρωτάθλημα και σίγουρα από αυτά που σου δίνουν ψυχολογικό αβαντάζ.
Κανείς δεν το περίμενε, ούτε και ο πιο αισιόδοξος φίλος της Σίτυ δεν το προέβλεψε. Κανείς δεν περίμενε να δει τον Μπαλοτέλι να σκοράρει δις μέσα στο Όλντ Τράφορντ, να θαυμάσει τον καταπληκτικό Σίλβα να κάνει το κέντρο και την άμυνα της Γιουνάιτεντ να μοιάζουν με 10χρονα, να καταλάβει πως ο Ντζέκο είτε ξεκινήσει βασικός είτε μπει αλλαγή θα κάνει την ίδια δουλειά το ίδιο καλά. Η Σίτυ βρέθηκε στην τέλεια μέρα με τους Σίλβα, Άγκουερο, Μπαλοτέλι να μην σταματιουνται. Η Γιουνάιτεντ στις αρχές και των 2 ημιχρόνων έκανε ότι μπορούσε άλλα όταν έμεινε με δέκα και ο Φέργκιουσον αποφάσισε να ρισκάρει, τα κενά ήταν φανερά και οι παίχτες τις Σίτυ τα εκμεταλλεύτηκαν στο μέγιστο. Ειδικά τα τελευταία 5 λεπτά ήταν τραγικά για τους γηπεδούχους, αστεία και στα 3 γκολ η άμυνα και ο σερ Αλέξ στης δηλώσεις του ανέφερε τους Έβρα και Φερντιναντ που έκαναν από τα χειρότερα 2α ημίχρονα τις καριέρας τους. Άλλος ένας παίχτης που ήταν σε εξαιρετική μέρα ήταν ο Μίλνερ με 2 ασσιστ.
Ας σκεφτούμε όμως ότι η Σίτυ πριν 10 χρόνια ήταν η σημερινή Ατλέτικο της Αγγλίας, δηλαδή ήταν στην ίδια πόλη με μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας της, τερμάτιζε πίσω από τους "μεγάλους" αλλά πάντα τους ανταγωνιζόταν στα μεταξύ τους ματς. Τι άλλαξε ? Άλλαξαν τα οικονομικά της ομάδας κάτι που συν επάγετε με παίχτες πρώτης κλάσης, προπονητή, γήπεδα, χορηγίες κτλ. Τότε ήταν κάτι πρωτόγνωρο να αγοράζουν ευρωπαϊκή ομάδα Άραβες, σήμερα έχει γίνει μόδα ( Μάλαγα, Πάρι) και αναμένετε συνέχεια. Μπορεί να έγιναν όλα αυτά αλλά ακόμα τίτλους δεν είδε, μόνο ένα κύπελλο, αλλά κέρδισε την συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ και μπήκε στο "κλαμπ" με τις μεγάλες ομάδες. Φέτος όσο και αν δεν θέλω να το πιστέψω είναι η μεγάλη στιγμή για την Σίτυ με την προϋπόθεση να μην "ξεφουσκώσει" όπως όλοι εμείς οι οπαδοί των άλλων ομάδων ευχόμαστε. Θα τα καταφέρει?
Υ.Γ. 1 : Το κείμενο γράφτηκε Δευτέρα 24/10
Υ.Γ. 2 : Είμαι οπαδός της Τσέλσι
Γιάννης Βαγιακάκος
