Ο Ράσφορντ μπορεί να αναγεννηθεί αν πάει στην Μπαρτσελόνα; Νομίζω πως όχι, αφού δεν το κατάφερε ο Έμερι!
Κάποτε, στα 18 του χρόνια, ο Φαν Χάαλ τον πέταξε μέσα στο γήπεδο σαν μια λύση ανάγκης και εξελίχθηκε σε κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Για τον Μάρκους Ράσφορντ στα 27 του χρόνια, η τωρινή επιλογή θα κρίνει πολλά και παραμένει μια ελκυστική επιλογή. Λένε κάποιοι ακόμα και για την Μπαρτσελόνα. Ισχύει; Ανάλογα πώς βλέπει κάποιος το ποτήρι.
Γράφει ο Maverick
Ο ρόλος του ατζέντη του, Πίνι Ζαχάβι, ο οποίος έχει στενές σχέσεις με την διοίκηση της Μπαρτσελόνα και τον Λαπόρτα, προσθέτει μια επιπλέον διάσταση στην περίπτωση αυτή.
Δεν αποκλείεται να συμβεί, το θέμα είναι πραγματικά τι μπορεί να προσφέρει;
Παρά τις αμφιβολίες γύρω από τις ικανότητές του, η στάση του Ζαχάβι μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική. Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις ατζέντη κάποιον που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει με οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε ομάδα. Αλλά αναρωτιέται κανείς: πόσο καλή επιλογή είναι πραγματικά ο Ράσφορντ, λαμβάνοντας υπόψη την απόδοση των τελευταίων χρόνων;
Μπορεί οι πρώτες χρονιές της καριέρας του να τον ανέδειξαν ως έναν από τους πιο ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές της Αγγλίας, όταν το 2015-2016 ο Φαν Χάαλ τον έριξε στα βαθιά και με δύο γκολ στο ντεμπούτο του στην Ευρώπη έγινε ο νεότερος στα 18 που σκόραρε για τη Γιουνάιεντ.
Λίγες μέρες μετά σκοράρει δύο φορές και εναντίον της Άρσεναλ. Τα πρώτα τρία χρόνια ήταν καταπληκτικά και έτσι βρέθηκε να πρωταγωνιστεί στην εθνική ομάδα, ενώ το 2021 βοήθησε την Αγγλία να παίξει έναν τελικό μετά από πάρα πολλά χρόνια, αν και ο ίδιος ήταν ένας από τους μοιραίους στην διαδικασία των πέναλτι στον τελικό με την Ιταλία.
Άρχισαν μετά οι συνεχόμενοι τραυματισμοί που τον έχουν φέρει σε μια κατάσταση αναμονής. Η αδυναμία του να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα της ομάδας και οι εγγενείς περιορισμοί του από τον Μουρίνιο, τον Ράγκνιγκ και κυρίως τον Τεν Χαγκ, έφεραν θεαματική πτώση της παραγωγικότητάς του.
Και όμως μετράει ακόμα 426 συμμετοχές και 198 γκολ, ωστόσο αν αναλογιστούμε την αρχή της καριέρας του είναι στασιμότητα.
Είναι λοιπόν η κατεύθυνση της Μπαρτσελόνα να κινηθεί προς τον Ράσφορντ, προϊόν της πίεσης που δέχεται ο πρόεδρος Λαπόρτα λόγω οικονομικών δυσκολιών;
Ή μήπως είναι μια στρατηγική κίνηση με βάση άλλες παραμέτρους; Η έλλειψη χρημάτων και οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες μπορεί να οδηγούν την Μπαρτσελόνα σε ένα εφησυχασμένο αλλά επικίνδυνο δρόμο.
Η ιδέα ότι ο Ράσφορντ μπορεί να ανεβάσει τον πήχη της Μπαρτσελόνα είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί, με την έλλειψη σταθερότητας και τις ερωτήσεις που εγείρει η τρέχουσα φόρμα του.
Η Μπαρτσελόνα χρειάζεται έναν παίκτη που μπορεί να σηματοδοτήσει την αλλαγή και την πρόοδο, όχι έναν ακόμα που θα υποδύεται τον ρόλο ενός μέτριου ποδοσφαιριστή, στην αρχή της καριέρας του!
Συνοψίζοντας, το μέλλον του Ράσφορντ και ο πιθανός του ρόλος στην Μπαρτσελόνα προκαλεί πολλές αβεβαιότητες. Η πορεία του ποδοσφαιριστή από ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα σε μια κατάσταση υπό έντονη αμφισβήτηση, σε συνδυασμό με την πίεση που δέχεται η ομάδα του, γίνεται σενάριο που άλλοτε διακρίνεται αναγκαίο και άλλοτε κινδυνεύει να ενισχύσει την αστάθεια που ήδη υπάρχει.
Σε κάθε περίπτωση, η Μπαρτσελόνα είναι σε μια πολυδιάστατη αναζήτηση και αν μπορέσει ο Φλικ να του βρει ρόλο, ίσως βοηθήσει. Στο διάστημα πάντως που έπαιξε δανεικός στην Άστον Βίλα, ούτε ο Έμερι μπόρεσε να βρει φλέβα χρυσού μέσα από την ευρισκόμενη σε τέλμα καριέρα ενός παιδιού που έμοιαζε πως θα ήταν ο καινούργιος βασιλιάς στο Ολντ Τράφορντ.
Τι λοιπόν πραγματικά μπορεί να προσφέρει, αν τυχόν αποκτηθεί από την Μπαρτσελόνα; Πολύ φοβάμαι πως τίποτα. Και θα είναι απλά μια κίνηση για εντυπωσιασμό.
