Μια βελτιωμένη έκδοση, ακόμη και αν είναι φιλικά: Φάσεις από στημένα, δοκάρια, γκολ… κλάσης και μια Τότεναμ γεμάτη μηνύματα!
Η Τότεναμ ετοιμάζεται για μια χρονιά που διαφέρει σε ουσία και προσδοκίες. Η κατάκτηση του Europa League μπορεί να έκλεισε έναν κύκλο χωρίς τίτλους, αλλά το «restart» που επιχειρείται, δείχνει πιο ουσιαστικό. Με τον Τόμας Φρανκ, πλέον. στο «τιμόνι», η ομάδα δεν «χτίζει» απλώς πάνω σε έναν τίτλο, αλλά πάνω σε αρχές. Στο φιλικό με την Άρσεναλ, τα «σπιρούνια» έστειλαν ξεκάθαρα μηνύματα πως έχουν αρχίσει να αποκτούν αγωνιστική ταυτότητα, πράγμα που πιστοποιήθηκε και κόντρα στη Νιούκαστλ.
Είναι καλή η Τότεναμ. Είναι καλύτερη από ό,τι την περίμεναν ακόμη και οι φίλοι της, αυτήν την εποχή. Το είδαμε με την Άρσεναλ, το πιστοποιήσαμε και απέναντι στη Νιούκαστλ. Ας μείνουμε, όμως, στην πρώτη περίπτωση. Στο πρώτο ντέρμπι Βορείου Λονδίνου, εκτός Αγγλίας. Δεν είναι η νίκη. Είναι η εικόνα. Κι όμως, σε αυτό το «αδιάφορο» φιλικό, οι λεπτομέρειες ήταν αποκαλυπτικές.
Όσο κι αν πρόκειται για ματς προετοιμασίας, το πρόσημο είναι ξεκάθαρα θετικό. Δεν ήταν η νίκη ή η ήττα που είχε σημασία, αλλά το πώς η Τότεναμ έδειξε συνέπεια, ένταση και πειθαρχία σε κάθε της ενέργεια. Ακόμα κι αν το ρόστερ παραμένει υπό διαμόρφωση, η αίσθηση που αφήνει η ομάδα είναι πως αρχίζει να λειτουργεί με αυτογνωσία και προσανατολισμό. Αυτό το «κάτι αλλάζει» που ακουγόταν ως σύνθημα τα τελευταία χρόνια, τώρα μοιάζει να… μεταφράζεται σε πράξεις εντός γηπέδου.
Πρώτο και πιο ξεκάθαρο δείγμα αυτής της προόδου ήταν η αμυντική της λειτουργία. Παρά το γεγονός ότι η Άρσεναλ είχε το ντεμπούτο του Βίκτορ Γιόκερες, ενός εκ των πιο εκρηκτικών επιθετικών στην Ευρώπη, οι «spurs» απειλήθηκαν ελάχιστα. Η αμυντική γραμμή έδειξε συνοχή και σταθερότητα, λειτουργώντας ως σύνολο και όχι ως μονάδες. Η είσοδος του Ντάνσο στο δεύτερο ημίχρονο, όπως και στον τελικό του Europa League, αποκατέστησε την ηρεμία και έφερε καθαρές τοποθετήσεις και ισορροπία στην πίεση της Άρσεναλ.
Στο δημιουργικό κομμάτι, οι «Spurs» άφησαν επίσης εξαιρετικές εντυπώσεις. Δημιούργησαν φάσεις από στατικές μπάλες απέναντι σε μια ομάδα που πέρυσι δεχόταν τις λιγότερες απειλές σε αυτό το κομμάτι, σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Όπως και η Λίβερπουλ, προφανέστατα. Δύο δοκάρια και μια τεράστια χαμένη ευκαιρία του Ριτσάρλισον επιβεβαιώνουν πως πλέον υπάρχει συγκεκριμένη δουλειά στις λεπτομέρειες. Έγινε πιο επικίνδυνη, λοιπόν, η Τότεναμ, χωρίς να χρειάζεται να ρισκάρει υπερβολικά, κάτι που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια.
Το γκολ που σημείωσε η ομάδα ήταν επίσης απόδειξη αυτής της αλλαγής. Ψηλό πρέσινγκ, άμεση ανάκτηση της μπάλας, και ο Πάπε Σαρ με ένα εντυπωσιακό τελείωμα λίγο μπροστά από το κέντρο του γηπέδου ένα ακόμη highlight που συνεχίζει από την περσινή του σεζόν. Δεν ήταν μια έμπνευση της στιγμής, αλλά «προϊόν» τακτικής συμπεριφοράς, κάτι που σπάνια συναντούσαμε στην Τότεναμ του πρόσφατου παρελθόντος.
Ακόμη και χωρίς τον Σον, που αποχωρεί μετά από μια δεκαετία και ετοιμάζεται για το MLS και τη Los Angeles FC, η ομάδα δείχνει ότι μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Οι Τελ, Κούντους και Μπέργκβαλ προσθέτουν ποιότητα, ταχύτητα και φρεσκάδα, ενώ με την άφιξη του Παλίνια στο κέντρο και την επιστροφή του Ντραγκούσιν, η Τότεναμ έχει πλέον και το βάθος που της έλειπε.
Η φετινή σεζόν δεν είναι απλώς μια μεταβατική περίοδος. Με το Champions League να αποτελεί βασική προτεραιότητα, η ομάδα έχει τα φόντα να διεκδικήσει και το κάτι παραπάνω στην Premier League – στόχος που μόνο άπιαστος δεν φαντάζει. Το φιλικό με την Άρσεναλ έδειξε πως η Τότεναμ δεν «χτίζει» ξανά από το μηδέν. Αυτή τη φορά, δείχνει ότι «χτίζει» σωστά.
Αναστάσης Κόνιαρης
