Ο τρόπος που ξέρεις να χειριστείς την πίεση
Στην Αγγλία πάντα τα ταλέντα έπαιρναν αμέσως ευκαιρίες. Μόνο στην Ολλανδία αμούστακα παιδιά που δεν έχουν ακόμη άδεια οδήγησης, πέφτουν στα βαθιά πιο γρήγορα από ό,τι στο νησί. Είναι θέμα νοοτροπίας. Κυρίως της εξέδρας. Που θέλει να βλέπει παιδιά από τα φυτώρια να φορούν τη φανέλα της ομάδας.
Κατά καιρους πολλά παιδιά επονομάστηκαν «θαύματα». Αλλοι δικαίωσαν τις προσδοκίες όπως ο Τρέβορ Φράνσις που στα 16 του χρόνια στη δεκαετία του 70 έπαιζε βασικός στη Μπέρμιγχαμ και έγινε ο πρώτος που στοίχισε ένα εκατομμύριο λίρες το 1979 για να πάει στη Νότιγχαμ Φόρεστ του Κλαφ. Αλλοι πάλι όπως ο Τζέισον Ντόζιελ της Ιπσουιτς (που παραμένει 27 χρόνια μετά το ντεμπούτο του ο νεότερος που σκόραρε ποτέ στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος) δεν έκαναν ποτέ ανάλογη καριέρα! O Γουέιν Ρούνεϊ ξετρέλανε κόσμο με το που εμφανίστηκε, έσπασε τα ρεκόρ του άλλου παιδιού θαύμα, του Μάικλ Οουεν σε πρωτάθλημα και Εθνική ομάδα και τελικά έκανε και μία πανάκριβη μεταγραφή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μόλις κατάλαβε πως οι αιώνιοι όρκοι του στην Εβερτον δεν θα μπορούσαν ποτέ να του δώσουν στάτους σούπερσταρ! Αντίθετα ο Τζέιμς Μίλνερ που ξεπετάχτηκε την ίδια εποχή με τον Ρούνεϊ, και μάλιστα λίγο πριν την Πρωτοχρονιά του 2003 πήρε από αυτόν το ρεκόρ του νεότερου σκόρερ στην ιστορία της Πρέμιερσιπ, έπεσε στην κακή εποχή της Λιντς, μεταγράφηκε σε ακόμη χειρότερες συνθήκες στη Νιούκαστλ, πήγε στην Αστον Βίλα για να τρελαθεί μαζί του η Μάντσεστερ Σίτι πληρώνοντάς τον πανάκριβα τελικά πριν δύο καλοκαίρια.
Γενικά το ρίσκο με τα παιδιά-θαύματα είναι σαν τους καλοκαιρινούς ερωτες, όπως πολύ εύστοχα έγραφε ο Χιου Μακιλβάνι στους «TIMES» πριν λίγα χρόνια. Γεμάτοι γλύκα και προσμονή όσο κρατάνε, αλλά δύσκολα κάποιοι βγάζουν και τον χειμώνα. Αν το κάνουν έχουν μετά πιθανότητες. Συνήθως όμως οι περισσότεροι σβήνουν με τις πρώτες στάλες της βροχής του Σεπτέμβρη.
Ειδικά στην Αγγλία από το 1992 και μετά τα εξωπραγματικά χρήματα που ξόδεψε το BSKYB του Ρούπερτ Μέρντοκ μετέβαλλαν τους ποδοσφαιριστές σε σούπερσταρ. Ο Ράιαν Γκιγκς και ο Ρόμπι Φάουλερ ήταν οι δύο πρώτοι μίας καινούργιας εποχής που μόλις 18 ετών ήταν πολυεκατομμυριούχοι. Και οι δύο, με τα πάνω και τα κάτω τους, άντεξαν την πίεση. Ειδικά ο Γκιγκς ήταν πολύ τυχερός που εμφανίστηκε λίγο αργότερα ο Μπέκαμ και τράβηξε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας αφήνοντάς τον στην ησυχία του. Ο Φάουλερ αν και είχε την ίδια ευκαιρία με την εμφάνιση του Μάικλ Οουεν δεν το εκμεταλλεύτηκε και η εξωγηπεδική του ζωή πάντα ήταν προβληματική. Και εδώ, φτάνουμε στο δίδαγμα της ιστορίας, πως δεν έχει σημασία πόσο μικρός θα εμφανιστείς, αλλά πώς θα διαχειριστείς το όλο θέμα. Ο Ράιαν Γκιγκς με το γκολ κατά της Φούλαμ έγινε ο μόνος παίκτης που έχει σκοράρει και στις 20 σεζόν που υπάρχει Πρέμιερ Λιγκ. Δεν υπάρχει άλλη τέτοια περίπτωση διάρκειας σε υψηλό επίπεδο, γιατί ας μη λησμονούμε πως όλη την καριέρα του την πέρασε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην πιο σημαντική εποχή του συλλόγου όπου κάθε χρόνο πρωταγωνιστεί σε Αγγλία και Ευρώπη. Και η διάρκειά του δείχνει και τη ποιότητά του, γιατί με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ πολλοί γνώρισαν γρήγορα τη δόξα ωστόσο δεν ήταν εύκολο να αντέξουν το βάρος.
Για παράδειγμα, ένας άλλος της ίδιας φουρνιάς με τον Γκιγκς δεν μπόρεσε να κρατήσει τα γκέμια ύστερα από τη ξαφνική επιτυχία. Ο Λι Σαρπ ήταν η κλασική περίπτωση παιδιού που τα χρήματα, οι γυναίκες, τα γρήγορα αυτοκίνητα και η σαμπάνια αποτελούσαν προτεραιότητα στη ζωή του και όχι η μπάλα. Σύντομα η υπομονή του Φέργκιουσον μαζί του εξαντλήθηκε και από τα 28 του χρόνια ήταν παλαίμαχος! Ξεχωριστή περίπτωση ήταν πάντα και ο Νόρμαν Γουάιτσαϊντ. Στα 17 του χρόνια έσπασε το ρεκόρ του Πελέ και αγωνίστηκε σε Μουντιάλ. Λίγους μήνες μετά έγινε ο νεότερος που σκόραρε στο Γουέμπλεϊ τόσο σε τελικό Λίγκ Καπ όσο και Κυπέλλου Αγγλίας. Η εντυπωσιακή καριέρα του Βορειοϊρλανδού με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (και της Εβερτον στη συνέχεια) είχε πρόωρο τέλος στα 26 του χρόνια λόγω των πολλών τραυματισμών! Ο Μπεστ που επίσης ήταν μοναδική περίπτωση είχε τους δικούς του δαίμονες να παλέψει με το ποτό και στα 28 του χρόνια ουσιαστικά είχε τελειώσει από τα γήπεδα!
Είναι κοινό μυστικό πως τα ταλέντα που γρήγορα γίνονται αστέρια, κινδυνεύουν από την υπερβολική έκθεση στη δημοσιότητα και τον ανθρώπινα φυσιολογικό κορεσμό! Ο Ράιαν Γκιγκς όσο θα περνούν τα χρόνια θα γίνεται περισσότερο αντιληπτό πως ήταν αξιοθαύμαστη περίπτωση όχι γιατί υπήρξε καλός με την μπάλα στα πόδια, αλλά κυρίως γιατί ήξερε πώς να χειριστεί τη πίεση που πηγάζει από όλη αυτή την παρουσία στα media.
