Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν…
Αν έλεγε κανείς πριν μερικά χρόνια πως για την Λίβερπουλ ένα ματς Λιγκ Καπ θα ήταν πιο σημαντικό από ότι για την Μάντσεστερ Σίτι, θα τον περνούσαν για τρελό! Και όμως ενώ απόψε η Σίτι είναι αυτή που με μόλις ένα τίτλο σε 35 χρόνια θα έπρεπε να καίγεται για έναν τελικό, είναι η Λίβερπουλ (που έχει πάρει Τσάμπιονς Λιγκ και έχει παίξει ακόμη ένα τελικό συν δύο Κύπελλα Αγγλίας, δύο Λιγκ καπ , ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και δύο Σούπερ Καπ Ευρώπης, από το 2001 και μετά) που θέλει οπωσδήποτε την πρόκριση!
Για τους «κόκκινους» που έχουν πετάξει πολλούς αδικαιολόγητους πόντους στο πρωτάθλημα, η σωτηρία της χρονιάς είναι να κατακτήσουν το Λιγκ καπ και να προχωρήσουν στο Κύπελλο αφού η πιθανότητα να βγουν τέταρτοι στο πρωτάθλημα μοιάζει δύσκολη. Αντίθετα η Σίτι που προηγείται στην βαθμολογία έχει βάσιμες ελπίδες πως μπορεί να κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα από το 1968. Το πώς άλλαξαν τα δεδομένα για τις δύο ομάδες είναι εύκολο να δικαιολογηθεί, με το προφανές των χρημάτων της Σίτι από τους Αραβες. Εκείνο που δεν ξέρουν πάρα πολλοί, είναι πόσο σημαντική αποδείχτηκε μία απόφαση του Γενάρη του 2007. Τότε ο πρόεδρος της Λίβερπουλ Ντέιβιντ Μουρς, αρνήθηκε την πρόταση του Σείχη Μανσούρ που ήθελε διακαώς να αγοράσει την ομάδα γιατί δεν του εξασφάλιζε παραπάνω προσωπικά χρήματα και κυρίως την παραμονή του ως επίτιμου στη διοίκηση! Προτίμησε αντίθετα τη πρόταση των Αμερικανών, του Ζιλέτ και του Χικς που τελικά έβαλε την ομάδα σε τεράστιους μπελάδες. Ο Μανσούρ το καλοκαίρι του 2008 αγόρασε τελικά τη Μάντσεστερ Σίτι και τα υπόλοιπα είναι ιστορία! Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα αν ο Μανσούρ, πριν πέντε χρόνια με τον Μουρς, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εξυπνάδα για να το καταλάβει κανείς.
Αγωνιστικά απόψε, είμαι βέβαιος πως η Λίβερπουλ θα είναι μεταμορφωμένη. Δεν πρόκειται να έχει σχέση με το άθλιο θέαμα που παρουσίασε με την Μπόλτον. Ο Κένι Νταλγκλίς ξέρει καλύτερα από τον καθένα τις ιδιαιτερότητες τέτοιων ματς όπως και του σαββατιάτικου παιχνιδιού Κυπέλλου με την Γιουνάιτεντ. Αν η Λίβερπουλ δεν δεχτεί νωρίς γκολ, θα έχει πια το πάνω χέρι και επειδή ο κόσμος της θα τη στηρίξει πολύ θα είναι κρίσιμη ένεση ηθικού. Για την Σίτι από την άλλη η ποιότητα των παικτών που έχει ο Μαντσίνι αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για αυτόν, πως μπορεί να φέρει σε ισορροπία το ματς αν δεν δεχτεί ξανά γκολ. Πάντως ο Ιταλός δεν έδειξε να καίγεται για το Λιγκ Καπ σε αντίθεση με τον Νταλγκλίς που ξέροντας τι σημαίνει για τον κόσμο να μην κατακτά η Λίβερπουλ κάτι από το 2006, από το πρώτο ματς με την Εξετερ τον Αυγουστο κατέβασε κανονική ενδεκάδα. Και στο πρώτο ματς η εικόνα της Λίβερπουλ στο πρώτο εικοσάλεπτο, με τις τέσσερις σπουδαίες ευκαιρίες που εξουδετέρωσε ο Τζο Χαρτ συν το πέναλτι γκολ του Τζέραρντ , ήταν ενδεικτική του πόσο διαφορετικά βλέπουν οι παίκτες τα καλά ματς. Η συνέχεια επί της οθόνης.
