Αλλάζει ο ποδοσφαιρικός χάρτης
Από τα 2007 μέχρι και το 2009 οι αγγλικές ομάδες ήταν τα απόλυτα αφεντικά του Τσάμπιονς Λιγκ και έφταναν άνετα μέχρι τα ημιτελικά. Το 2008 μάλιστα οι επιτυχίες τους «δημιούργησαν» και τον εμφύλιο Τσέλσι-Μάντσεστερ Γ. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως, αυτές οι εικόνες φαντάζουν μακρινές αναμνήσεις.
Η ήττα της Τσέλσι από τη Νάπολι με σκορ 3-1 στο «Σαν Πάολο» κάνει εξαιρετικά δύσκολο το έργο των «μπλε» για πρόκριση στην επόμενη φάση. Όπως απίθανό είναι φυσικά και της Άρσεναλ κόντρα στη Μίλαν μετά το 4-0 στο Μιλάνο. Η Αγγλία κινδυνεύει να μείνει για πρώτη φορά χωρίς ομάδα στα προημιτελικά από τη σεζόν 1995-1996 όταν η Μπλάκμπερν δεν είχε καταφέρει να προχωρήσει. Οχτάδα χωρίς αγγλική ομάδα, έμοιαζε απίθανο σενάριο στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000 όταν έφταναν για σερί χρονιές στα ημιτελικά, τρεις αγγλικοί σύλλογοι.
Ο Αντρέ Βίλας-Μπόας μπορεί να δηλώνει τις τελευταίες ημέρες ότι έχει την στήριξη της διοίκησης όμως περνάει δύσκολες ώρες. Αν μάλιστα αποκλειστεί στη ρεβάνς, τότε πολύ αμφιβάλλω αν θα καταφέρει να τελειώσει τη χρονιά στον πάγκο της Τσέλσι. Δυστυχώς γι’ αυτόν όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο αποκλεισμός από το Τσάμπιονς Λιγκ.
Η μάχη για την είσοδο στην τετράδα δεν έχει φαβορί. Τσέλσι, Άρσεναλ, Λίβερπουλ και με λιγότερες πιθανότητες η Νιούκαστλ, διεκδικούν την είσοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου. Η 4η θέση είναι πολύ σημαντική και αυτή τη στιγμή η Λίβερπουλ έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρίας να ανακτήσει τη χαμένη αυτοπεποίθησή της απέναντι στους δύο Λονδρέζους. Αν μάλιστα καταφέρει να κατακτήσει και ένα από τα δύο Κύπελλα που εξακολουθεί να διεκδικεί, τότε δεδομένα θα αλλάξει επίπεδο. Παράλληλα θα σταματήσει να υπάρχει και η γκρίνια για τον Κένι Νταλγκλίς, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι άδικη.
