Παραμένει όσο ακλόνητο φαβορί ήταν και πριν
Tο περασμένο Σάββατο η Τσέλσι έκανε την πρώτη της ήττα στη σεζόν, αλλά πριν αρχίσουν οι πανηγυρισμοί στα αντίπαλα στρατόπεδα ας σκεφτούμε λίγο τι συνεβη πέρσι. Η Μάντσεστερ Σίτι την νίκησε μέσα και έξω, αλλά στο τέλος η Τσέλσι πήρε νταμπλ και η Σίτι δεν βγήκε ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ
Γιατί η ιστορία διδάσκει πως μία ήττα δεν
έχει
σημασία αν αντιδράσεις σωστά όπως καμία
νίκη δεν αξίζει κάτι ιδιαίτερο αν δεν συνεχίσεις με την ίδια σοβαρότητα.
Μόλις
πρόπερσι η Λίβερπουλ νίκησε μέσα έξω τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την
Τσέλσι,
αλλά τερμάτισε πίσω από την ομάδα του Φέργκιουσον επειδή εκείνη ήξερε να
κερδίζει
τους μικρούς.
Η Λιβερπουλ μετά τη νίκη με τη Γιουνάιτεντ έφερε 0-0 με
την Στόουκ
στο Ανφιλντ και μετά το 2-0 επί της Τσέλσι έχασε στο Μίντλεσμπρο! Πέρσι η
Τσέλσι αντέδρασε μετά την ήττα από την Σίτι με 4-2 στο Λονδίνο τον
Φλεβάρη με
ένα σερί νικων (ανάμεσα τους και στο Ολντ Τράφορντ) κατακτώντας άνετα
τον τίτλο!
Όσο για την Σίτι θυμίζω πως το 4-2 με την Αρσεναλ πέρσι είχε ως συνέχεια
πέντε(!)
ισοπαλίες και το 4-2 επί της Τσέλσι μία ήττα και δύο ισοπαλίες.
Όπως και φέτος το 3-0 επί της Λίβερπουλ ακολουθήθηκε από μία ήττα και μία ισοπαλία, οπότε το ότι νίκησε την αήττητη και αχτύπητη πρωτοπόρο θα έχει νόημα αν στα επόμενα πέντε ματς καταφέρει να κάνει ένα νικηφόρο σερί. Γιατί τα πρωταθλήματα ποτέ δεν τα δίνουν οι νίκες στα ντέρμπι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), αλλά η συνήθεια να μην πετάς βαθμούς δεξιά και αριστερά. Και υπό αυτό το πρίσμα η Τσέλσι παραμένει όσο ακλόνητο φαβορί ήταν και πριν, έχοντας μάλιστα σήμερα την ευκαιρία να έρθει σε μία ισορροπία άμεσα με μία νίκη ψυχολογίας απέναντι σε μία Μαρσέιγ που δεν πατά καλά φέτος στα πόδια της.
