Ο Μπεστ έζησε τέσσερις ζωές μαζί!
Κάποιοι ποδοσφαιριστές μένουν στην ιστορία ως καλοί, κάποιοι ως σπουδαίοι. Για ελάχιστους όμως μπορεί να αποδοθεί με μία λέξη, η αξία τους. Ο Τζορτζ Μπεστ δεν υπήρξε απλά «καλός» ή «κορυφαίος» ή «σπουδαίος», ή «εξαιρετικός». Ηταν ιδιοφυία. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Οπως έγραφε και το τηλεγράφημα του σκάουτερ Μπομπ Μπίσοπ στον αείμνηστο Ματ Μπάσμπι μόλις είδε τον πιτσιρικά Τζορτζ σε ένα ματς στο Μπέλφαστ. Οι υπερθετικοί βαθμοί των σκάουτερς για τα διάφορα ταλέντα που βλέπουν συνήθως είναι άκρως υπερβολικοί. Στην προκειμένη περίπτωση αποτύπωναν την πραγματικότητα! O Μπεστ έφυγε από το μάταιο αυτόν κόσμο ακριβώς πριν από δέκα χρόνια…. λένε ωστόσο πως οι άνθρωποι πεθαίνουν μονάχα όταν λησμονηθούν! Ο θρύλος του Μπεστ θα παραμείνει αιώνιος γιατί κάποιες μοίρες του έδωσαν απλόχερα το ταλέντο και κάποιες άλλες το ζήλεψαν.
Ο ίδιος το εκμεταλλεύτηκε όταν έγινε ο πρώτος σούπερσταρ στην ιστορία του αθλήματος. Ποτέ όμως δεν έφτασε τον εαυτό του στα άκρα. Ολα τα έκανε τόσο απλά. Η τουλάχιστον έμοιαζαν έτσι κάθε φορά που τον έβλεπες στο γήπεδο! Ως παίκτης ήταν από εκείνη την –προς εξαφάνιση πλέον- σπάνια ράτσα που παίζει με το κεφάλι ψηλά! Η εικόνα του την ώρα που κοντρόλαρε την μπάλα, έργο τέχνης. Η τελευταία πινελιά που έμπαινε από έναν αρτίστα πάνω στον καλύτερο πίνακα ζωγραφικής ήταν η ικανότητα του να κάνει το απρόβλεπτο. Ο Μπεστ αδίκησε τον εαυτό του. Γιατί ουσιαστικά ότι έκανε και για αυτά τον θυμόμαστε, τα πέτυχε έως τα 26 του χρόνια!
Απίθανο να το συνειδητοποιήσει κανείς. Εξω από το γήπεδο ο Μπεστ ήταν το ίδιο ασυγκράτητος. Μοντέλο, επιχειρηματίας, με ακριβά αμάξια, με τις ωραιότερες γυναίκες πάντα δίπλα του, ανάμεσα τους τέσσερις με τον τίτλο της Μις Κόσμος! Αλλά η μεγάλη αδυναμία του ήταν το αλκοόλ. Ο μόνος αντίπαλος που δεν νίκησε ποτέ.
Κάποτε σε ένα εκρηκτικό μίγμα αλλαζονείας και χιούμορ υποστήριξε πως αν είχε γεννηθεί άσχημος κανείς δεν θα μιλούσε για τον Πελέ. Υπερβολικό; Μπορεί.
Είχε φανατικούς φίλους όπως και εχθρούς για την προσωπικότητα του αλλά κανέναν που να μην παραδεχόταν την τεράστια αξία του με την μπάλα στα πόδια.
Σήμερα δεν θα ήταν απλά σούπερσταρ αν έπαιζε. Θα ήταν… Θεός.! Ο Μπεστ υπήρξε ο εκπτωτος Αγγελος του ποδοσφαίρου! Το 1996 όταν μιλήσαμε ζωντανά στον αέρα του ΣΠΟΡ FM με την ευκαιρία των 40 χρόνων της «Χρυσής Μπάλας», Το παράπονο του για το πόσο εύκολα κάποιος γίνεται σταρ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ήταν ολοφάνερο. «Μία ντρίμπλα και όλοι τους προσκυνάνε. Αυτά τα έκανα εγώ κάθε εβδομάδα!» ήταν τα λόγια του. Ποιός διαφωνεί, όταν ο Μπεστ έμοιαζε όταν ντρίμπλαρε σαν να μην έχει… γόνατα! Και σε εκείνη τη συνέντευξη μου είχε κάνει μία πρόβλεψη που έμελλε να δικαιωθεί. «Ολοι σήμερα δίνουν πάσες. Το μοντέρνο και καλά παιχνίδι. Ο κόσμος θέλει όμως κάποιους να κάνουν το απρόβλεπτο μία ντρίμπλα και δύο και τρεις. Ολοι οι προπονητές θέλουν όμως στρατιωτάκια και αυτό θα εξαπλωθεί!»
Τον γνώρισα πρώτη φορά το 1990 στο Λονδίνο. Είχα μάλιστα την ευκαιρία να είμαι ο μόνος Ελληνας δημοσιογράφος που παραχώρησε συνολικά τρεις συνεντεύξεις. Στην πρώτη κουβέντα μαζί του, θυμάμαι την ατάκα «Είμαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου όταν είμαι ξεμέθυστος. Αλλα επειδή όταν πίνω δεν θυμάμαι τίποτα είμαι βέβαιος πως γίνομαι ο χειρότερος μπάσταρδος!» που ουσιαστικά περίκλειε τη ζωή του σε λίγες λέξεις!
Ο Μπεστ έφυγε από τη ζωή σε μία ηλικία που άλλοι κάνουν ακόμη πλάνα! Εζησε πιθανότατα όμως τεσσερις ζωές μαζί και αυτό άλλοι δεν μπορούν ούτε να το ονειρευτούν!
ΠΗΓΗ: SPORTDAY
