Ο serial winner Ζλάταν και ο «κλώνος» του Πάολο Ρόσι!
Ο Ζλάταν φώναξε «παρών» σε ένα ακόμα σπουδαίο παιχνίδι, η Σαουθάμπτον δικαιολόγησε πλήρως την παρουσία της σε ένα τελικό μετά από 14 χρόνια και για μια ακόμη φορά φάνηκε ξεκάθαρα πως τα εύκολα συμπεράσματα στην Αγγλία πάνε αντίστοιχα εύκολα και στα σκουπίδια! Γράφει ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος για τη νίκη της Γιουναιτεντ επί των «Αγίων» που έδωσε στον Μουρίνιο την ευκαιρία να γίνει μόλις ο πρώτος τεχνικος στα 139 χρόνια του συλλόγου που κατακτά τίτλο στην παρθενική του σεζόν!
Ο Σουηδος επιβεβαίωσε πως ειναι serial winner με ένα ακόμη μετάλλιο στη συλλογή του και με την ικανότητα που έχει να κρατά το κεφάλι του "καθαρό" στις δύσκολες στιγμές σκόραρε στο τέλος όταν όλα έδειχναν πως πηγαίνανε σε παράταση οι δυο ομάδες με το σκορ στο 2-2. Εκεί σαφέστατο προβάδισμα θα είχε η Σαουθάμπτον, αφού έπαιζε μόλις το δεύτερο της παιχνίδι έπειτα από τις 4 Φεβρουαρίου, ενώ αντίθετα σε αυτό το διάστημα η ομάδα του Μουρίνιο έχει δώσει πέντε παιχνίδια!
Φυσικά σε ένα παιχνίδι που κρίνεται στο τέλος με 3-2 υπάρχουν πολλές στιγμές που μπορείς να σταθείς και που τα είχαν αλλάξει την ροή του ωστόσο σαφέστατα η κουβέντα περιστρέφεται στο γκολ του Γκαμπιαντινι στο 0-0 που κακώς δεν μέτρησε αφού ο σκόρερ καλυπτόταν κανονικότατα αλλά εκτεθειμένος ήταν ο Μπέρτραντ που όμως δεν μετείχε τελικά στην φάση! Το γκολ έπρεπε να μετρήσει και παρότι θα ήταν ουτοπικό να λέγαμε πως επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα αφού υπήρχαν ογδόντα λεπτά αγώνα ακόμα, δεν αλλοιώνεται το γεγονός πως θα ήταν ένα διαφορετικό ματς! Και εδώ μπαίνει η κουβέντα ως που ποδοσφαίρου, επιμένει να μένει κολλημένο στον 20ό αιώνα! Σε τέτοια παιχνίδια, σε τελικούς, σε μεγάλες διοργανώσεις, σε ματς που κρίνονται τίτλοι αποτελεί πια αναγκαιότητα και όχι πολυτέλεια η χρήση βίντεο και η απονομή δικαιοσύνης επι τόπου και όχι ως νεκροψία αργότερα! Λιγα λεπτά χρόνου για να επιβεβαιωθεί το δίκαιο ή άδικο μιας απόφασης είναι ελάχιστο τίμημα μπρος στη σωστή εξέλιξη ενός ματς που για κάποιες ομάδες είναι όνειρο ζωής!
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι η Γιουναιτεντ ήταν κακή και κουρασμένη αλλά η ποιότητα κάποιων παικτών της και ειδικά του ενός και μοναδικού Ζλάταν Ιμπραιμοβιτς αρκούσε για να της δώσει το κύπελλο!
Η Σαουθάμπτον από την άλλη πλευρά θα μείνει με την πίκρα της ήττας αλλά η παρουσία της ομόρφυνε τον τελικό και πιθανώς αξίζει τουλάχιστον να πάει το ματς στην παράταση, κάτι που παραδέχτηκε ο ίδιος ο Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος που αντιμετώπισε σοβαρά τη διοργάνωση από την αρχή και παρέταξε κανονικές ομάδες στους προηγούμενους γύρους όπως και με την Τσέλσι παλιότερα, κατέκτησε ένα ακόμη τρόπαιο με τους τελικούς να είναι η ειδικότητα του!
Ένα τέτοιο παιχνίδι πάντως προσδίδει αίγλη στο θεσμό και δικαίως όλοι ένοιωσαν στο τέλος πως το ίδιο το ποδόσφαιρο βγαίνει κερδισμένο από ένα παιχνίδι χώρος σκοπιμότητες και με δυο ομάδες που κυνηγούσαν μόνο τη νίκη!
Και κάτι ακόμα, που αφορά τον σέντερ φορ της Σαουθαμπτον, τον Ιταλό Γκαμπιαντίνι: Μετά από τρεις δεκαετίες βλέπω έναν φορ που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κυνηγού περιοχής όπως ήταν κάποτε ο Πάολο Ρόσι! Λες και είναι κλώνος του, αφού ούτε εκείνος σε τρέλαινε όταν είχε τη μπάλα στα πόδια του, αλλά αν του άφηνες ελάχιστο χώρο και χρόνο στην περιοχή τότε σε είχε τιμωρήσει! Και αυτό είναι μία τέχνη που σιγά-σιγά έμοιαζε να χάνεται στο σημερινό ποδόσφαιρο με την εμμονή στα ψεύτικα εννιάρια και ο Γκαμπιαντίνι είναι μία όαση που πραγματικά απολαμβάνεις βλέποντας τον!
