Στο ποδόσφαιρο οι 250 μέρες είναι αιωνιότητα!
Στην Ελλάδα μία αλλαγή προπονητή δεν είναι είδηση. Όταν όμως αυτό συμβαίνει σε μία ομάδα που σε σχεδόν 130 χρόνια ιστορίας έχει αλλάξει μόλις 18 τεχνικούς δεν μπορεί παρά να προκαλεί αίσθηση! Και όταν τέτοιες μέρες πέρσι, ο Ρόνι Ντέλια ανακοίνωνε πως παραιτείται από τον πάγκο της Σέλτικ εκ των πραγμάτων αυτό ήταν είδηση και έτσι αντιμετωπίστηκε! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Όταν στη θέση του τοποθετήθηκε ο Βορειορλανδός Μπρένταν Ρότζερς, ο 19ος που θα καθόταν στην άκρη του πάγκου των Hoops πολλοί απόρησαν. Όταν μάλιστα έχασε το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν, στο Γιβραλτάρ, για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ οι φωνές για να απομακρυνθεί ήταν πολλές! Εκείνη την εποχή, Ιούλιο μήνα, με την ομάδα να έχει γνωρίσει την πιο ντροπιαστική νύχτα της ιστορίας της, πιθανώς κανείς δεν φανταζόταν στη Γλασκώβη πως λίγους μήνες μετά η Σέλτικ θα βίωνε την κορυφαία χρονιά της σε εσωτερικό επίπεδο! Μπήκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από καιρό, πήρες το Λιγκ Καπ (ο 100ος τίτλος στην ιστορία του κλαμπ) και έκανε νέο ρεκόρ στο πρωτάθλημα με αήττητο σερί, με συνεχόμενες νίκες παραχώρησε μόλις τρεις ισοπαλίες και την περασμένη Κυριακή πιο γρήγορα ημερολογιακά από ποτέ, κατέκτησε το έκτο συνεχόμενο πρωτάθλημα!
Η Σέλτικ (όπως και η αιώνια εχθρός της που επιτέλους επέστρεψε και γίνεται πάλι ανταγωνιστική) η Ρέιντζερς δεν αλλάζουν προπονητή για ψύλλου πήδημα. Η Ρέιντζερς έχει αλλάξει 17 στην ιστορία της και η Σέλτικ όπως προανέφερα 19! Για να καταλάβει κανείς πόσο διαφορετικά βλέπουν οι της Σέλτικ το ζήτημα «προπονητής» ο πρώτος τεχνικός της ιστορίας τους, ο Γουίλι Μάλει έμεινε στην θέση του από το 1888 έως και το 1940, κατακτώντας 16 πρωταθλήματα! Σε αυτά τα 129 χρόνια μόλις τέσσερις προπονητές απολύθηκαν, συνεπώς καταλαβαίνει κανείς πόσο υπερβολικό θα ήταν ο Ρότζερς να απολυθεί πέρσι τον Ιούλιο μετά από μόλις ένα ματς!
Η αλήθεια είναι πως η Σέλτικ είναι τεράστιο κλαμπ και λογικά οι απαιτήσεις από έναν προπονητή ξεπερνούν μερικές φορές τα πραγματικά δεδομένα! Η διάκριση στην Ευρώπη που κατάφερε ο Μάρτιν Ο’Νιλ με την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ κόντρα στην Πόρτο του Μουρίνιο το 2003, ήταν κάτι πάρα πολύ σπουδαίο ενώ ο Γκόρντον Στράχαν στη συνέχεια μπόρεσε δύο φορές να περάσει την ομάδα στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και ο Νιλ Λένον αργότερα, με τον Γιώργο Σαμαρά ως αρχηγό μάλιστα κατάφερε να πάει και πάλι το σύλλογο το 2013 στα νοκ άουτ παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ κάνοντας μάλιστα και μία επική νίκη με τη Μπαρτσελόνα στο Πάρκχεντ!
Η αναπόφευκτη σύγκριση με όλους αυτούς θα αδικούσε οποιονδήποτε προπονητή αλλά ο Ρότζερς μπόρεσε να ισορροπήσει το καράβι γρήγορα! Φυσικά στο μυαλό όλων στη πράσινη πλευρά της Γλασκώβης παραμένει ως κορυφαίος ο άνθρωπος που ανέβασε τη Σέλτικ στη κορυφή της Ευρώπης το 1967, κατακτώντας και εννιά σερί πρωταθλήματα, στη δεκαετία του ’60, ο αείμνηστος Τζοκ Στιν. Ωστόσο ούτε εκείνος είχε καταφέρει τους αριθμούς και τις νίκες που ο Ρότζερς σημείωσε στη φετεινή σεζόν για να αποδειχτεί για πολλοστή φορά, πως από το κάζο του Ιουλίου στο Γιβραλτάρ, στον πιο γρήγορο τίτλο όλων των εποχών την περασμένη Κυριακή στο Εδιμβούργο με τη νίκη 5-0, επί της Χαρτς, δεν μεσολάβησαν απλά περίπου 250 μέρες, αλλά ως αίσθηση μία αιωνιότητα! Γιατί τόσο δυσδιάκριτα είναι τα όρια ανάμεσα στον θρίαμβο και την αποτυχία στο ποδόσφαιρο!
