Από το ένα λάθος (Μπίλιτς) στο άλλο (Μόγιες) η Γουέστ Χαμ!
Η πρώτη σεζόν στον πάγκο της Γουέστ Χαμ ήταν σχεδόν ονειρική για τον Σλάβεν Μπίλιτς αλλά από κει και πέρα τα πάντα εξελίχθηκαν εφιαλτικά. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ο Κροάτης τεχνικός ουσιαστικά έχει απολυθεί από τον πάγκο των «σφυριών» αφού δεν κατάφερε να αλλάξει το κλίμα και κυρίως τα αποτελέσματα. Στην πρώτη του χρονιά, η Γουέστ Χαμ έκανε το καλύτερο ξεκίνημα εκτός έδρας στην ιστορία της, κερδίζοντας μετά από μισό αιώνα στο Άνφιλντ, νικώντας την Άρσεναλ και την Μάντσεστερ Σίτι και περνώντας με τρίποντο από την έδρα της Κρίσταλ Παλας. Έχοντας τον χαρισματικό Ντιμίτρι Παγέτ στην ενδεκάδα ο Μπιλιτς έφερε έναν άνεμο πνοής στο πρωτάθλημα με τη μπάλα που έπαιζε η ομάδα του. Ήταν και συναισθηματικά μία φορτισμενη χρονιά, από τη στιγμή που η Γουέστ Χαμ έπαιζε για τελευταία σεζόν στο παραδοσιακό της γήπεδο στο Άπτον Παρκ.
Η έκτη θέση και η έξοδος στο Europa league, θεωρήθηκε μία υπέρβαση και ήταν. Όλα όμως άρχισαν να πηγαίνουν στραβά από το Euro της Γαλλίας. Εκεί όπου ο Παγέτ έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις με την εθνική του και από την επόμενη μέρα κιόλας της επιστροφής στο Λονδίνο άρχισε την γκρίνια και το αίτημα μεταγραφής.
Ο αποκλεισμός από τους Ρουμάνους της Άστρα ήταν το πρώτο από τα πολλά πλήγματα που δέχτηκε στη συνέχεια η ομάδα και σχεδόν ποτέ δεν μπόρεσε να γυρίσει το χαρτί ο Μπιλιτς. Μάλιστα η αλήθεια είναι, πως αν δεν ήταν Άγγλοι οι ιδιοκτήτες της Γουέστ Χαμ, δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλο διάστημα ανοχής και αντοχής προς τον Κροάτη προπονητή.
Βάρυνε πολύ το κλίμα ήδη από το περασμένο καλοκαίρι, ήταν βιαστικές και άστοχες μεταγραφικές επιλογές. Οι πιο πολλοί που αποκτήθηκαν δεν κατάφεραν να πείσουν και να δικαιολογήσουν τα χρήματα που κόστισαν με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η γκρίνια από την εξέδρα. Σαφέστατα και δεν βοήθησε η μετακίνηση στο αχανές Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου, εκεί όπου όλη την περσινή σεζόν η ομάδα έμοιαζε να νιώθει άβολα.
Η απομάκρυνση του Μπίλιτς πρόκειται να αλλάξει το κλίμα έστω και για λίγο, ωστόσο αν είναι ο Ντέιβιντ Μόγιες η επιλογή της επόμενης μέρας πολύ φοβάμαι ότι τα προβλήματα θα συνεχιστούν. Η αμυντικογενής προσέγγιση του και το βασικό πρόβλημα που έχει δείξει μέχρι τώρα στην καριέρα του, του να μπορεί να εργάζεται υπό πίεση θα τον εκθέσουν και εδώ! Δεν είναι τυχαίο πως μόνο στην Έβερτον, εκεί όπου ένιωθε παντοδύναμος, έδειξε έργο. Στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απέτυχε παταγωδώς, αν και αυτό θα συνέβαινε με οποιονδήποτε θα διαδέχονταν μια μοναδική φυσιογνωμία οπως ήταν ο σερ Άλεξ, ενώ κακό δείγμα γραφής άφησε και στην Ισπανία με τη Σοσιεδαδ! Παντελής αποτυχία του όμως ήταν στο πάγκο της Σαντερλαντ τη περσινή χρονιά. Όχι μόνο υποβιβάστηκε με κάτω τα χέρια αλλά άφησε ουσιαστικά και καμένη γη με αποτέλεσμα η ομάδα να παραπαίει φέτος και στην Τσάμπιονσιπ!
Η Γουέστ Χαμ θα χρειαζόταν έναν προπονητή με φρέσκιες ιδέες όπως ο Σίλβα για παράδειγμα ή ο Σον Ντάις που θα μπορούσε να κάνει αυτούς τους παίκτες, που δεν είναι καθόλου κακοί να καταλάβουν πως πρέπει να παίζουν ως σύνολο και όχι ως μονάδες. Αντίθετα με την ευθυνοφοβία που χαρακτηρίζει τον Μόγιες ο οποίος έχει πάθει ζημιά στον εγωισμό και στην επαγγελματική του αυτοπεποίθηση με τα στραπάτσα στη Γιουνάιτεντ και στη Σάντερλαντ, η ομάδα θα συνεχίσει να παίζει παθητικά! Παρότι μπορει να πάρει κάποια αποτελέσματα στην αρχή μακροπρόθεσμα θα εκτεθεί και πάλι η αγωνιστική ανεπάρκεια η οποια προκύπτει από έλλειψη καθαρού αγωνιστικού πλάνου που έχει επι Μπίλιτς εδώ και ένα 18μηνο η ομάδα.
Και φαίνεται πως από το ένα λάθος, που ήταν η παραμονή για μεγάλο διάστημα του Μπίλιτς ειδικά το καλοκαίρι, η ομάδα παει σε ένα άλλο με την διαφαινόμενη πρόσληψη του Σκωτσέζου τεχνικού!
