Football, bloody hell! Το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο με διαφορά!
Η Πρέμιερ Λιγκ έδειξε τα δόντια της σε όλους! Μετά από 11 χρόνια, ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι μεταξύ αγγλικών ομάδων και απόψε, είναι πολύ πιθανό να συμβεί να έχουμε τελικό και στο Γιουρόπα Λιγκ με ομάδες από το Νησί. Γράφει για όσα συνέβησαν στις ρεβάνς των ημιτελικών της κορυφαίας διοργάνωσης, ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Αυτό δείχνει τη δυναμική της Πρέμιερ Λιγκ, η οποία εξακολουθεί να είναι το μοναδικό πρωτάθλημα με ανταγωνιστικούς αγώνες από την πρώτη μέχρι και την τελευταία αγωνιστική, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πρωταθλήματα, όπως το ισπανικό, το γερμανικό και το ιταλικό, όπου όποιος θέλει να πάρει αποτέλεσμα στο φινάλε, το παίρνει.
Το αγγλικό πρωτάθλημα είναι γεμάτο από τους μεγαλύτερους σταρ που υπάρχουν, με εξαίρεση ελάχιστους, όπως φυσικά οι Ρονάλντο και Μέσι...
Μετά από σχεδόν 10 χρόνια ισπανικής κυριαρχίας στα Κύπελλα Ευρώπης, έφτασε η ώρα που και τα δύο μπορεί να πάνε σε αγγλικές ομάδες, οι οποίες έκλεισαν γρήγορα την ψαλίδα. Στα οργανωτικά, έφεραν καλούς τεχνικούς διευθυντές, πήραν καλύτερους προπονητές, έφεραν πολύ καλούς ξένους και το κυριότερο, έχουν λεφτά κυρίως από τηλεοπτικά με τις νέες συμφωνίες στα επόμενα χρόνια, να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο.
Ο πρωταθλητής την επόμενη χρονιά θα έχει εγγυημένα σχεδόν 200 εκατ.ευρώ μόνο από τα τηλεοπτικά, ενώ, ο τελευταίος θα έχει 130 εκατομμύρια.
Πουθενά αλλού δεν υπάρχει αυτή η ομοιογένεια στην κατανομή των χρημάτων και αυτό κάνει το πρωτάθλημα να είναι ανταγωνιστικό με αποτέλεσμα μια ομάδα που στα τελευταία οχτώ ματς πρωταθλήματος έχασε σερί μακριά από την έδρα της, να μπορεί να πάει και να γυρίσει το ματς στο Άμστερνταμ, όπως έκανε η Τότεναμ.
Η Λίβερπουλ, στο μέρος που συμβαίνουν τα μεταφυσικά πράγματα, το Άνφιλντ, έκανε τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των ημιτελικών στα Κύπελλα Ευρώπης, αφού ποτέ στο παρελθόν ομάδα δεν γύρισε το εις βάρος της 3-0 από το πρώτο παιχνίδι, δίχως να χρειαστεί παράταση ή και πέναλτι στον επαναληπτικό!
Είχε κάνει το ίδιο η Μπαρτσελόνα με ανατροπή το 1986 απέναντι στη Γκέτεμποργκ, αλλά τότε, χρειάστηκε τη διαδικασία των πέναλτι και η μόνη άλλη ομάδα που το είχε πετύχει ήταν ο Παναθηναϊκός το 1971 με τον Ερυθρό Αστέρα, όμως εκεί το ματς ήταν με σκορ πρώτου αγώνα στο 4-1.
Η Τότεναμ θα παίξει για πρώτη φορά σε τελικό, ενώ, η Λίβερπουλ για 9η φορά. Η Αγγλία φτάνει τις οκτώ διαφορετικές ομάδες με τις οποίες έχει παρουσιαστεί στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι μακράν οι περισσότερες από οποιαδήποτε άλλη χώρα, δείγμα και αυτό της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας που υπάρχει στο Νησί, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη χώρα. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λιντς, η Λίβερπουλ, η Νότιγχαμ Φόρεστ, η Άστον Βίλα, η Άρσεναλ και η Τσέλσι ήταν οι προηγούμενες που το πέτυχαν κατά σειρά. Απ' όλες αυτές, μόνο η Λιντς και η Άρσεναλ δεν έχουν καταφέρει να το κατακτήσουν τουλάχιστον μια φορά.
Στην περίπτωση της Λίβερπουλ, μπορεί να μην ξαφνιάζει η παρουσία της στον τελικό ξανά, αφού το έκανε και πέρυσι, ωστόσο, μόνο το ότι μπορούσε να ανατρέψει μια κατάσταση που έμοιαζε τρομερά δύσκολη απέναντι σε μια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα που έχει τους Μέσι, Σουάρες και παίκτες που έχουν πάρει Παγκόσμιο Κύπελλο και Euro με την Ισπανία όπως οι Πικέ, Μπουσκέτς και Άλμπα, κάνει αυτή την πρόκριση πιθανής τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή βραδιά της ιστορίας του συλλόγου μετά από το θαύμα της Κωνσταντινούπολης.
Για την Τότεναμ, που κάποτε έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που πήρε ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1963 στο Ρότερνταμ διαλύοντας την Ατλέτικο Μαδρίτης με σκορ 5-1, είναι η πρώτη παρουσία σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά το 1984.
Και για τις δύο ομάδες είναι μια δικαίωση της εμπιστοσύνης στο πλάνο του προπονητή. Για τη Λίβερπουλ, πλέον, είναι ολοφάνερο ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια ομάδα Κλοπ και παίζει heavy metal ποδόσφαιρο που υποσχέθηκε ο Γερμανός πίσω στο 2015, όταν ανέλαβε.
Είναι μια ομάδα με μέταλλο και με προσωπικότητα που δεν χαμπαριάζει ούτε από απουσίες, ούτε από προβλήματα.
Είναι μια ομάδα που κοντράρεται με τη Μάντσεστερ Σίτι για τον τίτλο, βδομάδα με τη βδομάδα και πιθανότατα την Κυριακή θα μείνει στους 97 βαθμούς, που είναι ρεκόρ συγκομιδής στην ιστορία της και που θα έφταναν για να κατακτήσει οποιοδήποτε άλλο πρωτάθλημα στο παρελθόν, εκτός από το περσινό και το φετινό!
Παρ' όλα αυτά, όχι μόνο δεν απογοητεύθηκε, αλλά έβγαλε δημιουργική οργή στο χορτάρι και κατάφερε να κάνει μια απίστευτη ανατροπή που θα μνημονεύεται και μετά από δεκαετίες.
Όσο για την Τότεναμ, εκεί κι αν είναι δουλειά του προπονητή αυτό που συμβαίνει. Τα δάκρυα χαράς του Ποτσετίνο συγκινούν τον κάθε αληθινό λάτρη του παιχνιδιού.
Ένας άνθρωπος που παλεύει να βάλει ταυτότητα στον σύλλογο και τον οποίο κατάφερε να βγάλει από τη σκιά της Άρσεναλ, καθιερώνοντάς τον στο γκρουπ των ομάδων που εξασφαλίζουν παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Παρ' ότι η τελευταία του μεταγραφή ήταν ο Λούκας Μόουρα πριν από ενάμιση χρόνο, πήρε από αυτόν το μεγαλύτερο δώρο που χρειαζόταν με τα γκολ που ανέτρεψαν μια χαμένη υπόθεση στο Άμστερνταμ.
Ταυτόχρονα με το νέο γήπεδο, η Τότεναμ μπορεί να κοιτάζει το μέλλον ανεξαρτήτως τι θα συμβεί στον τελικό με αισιοδοξία.
Για τη Λίβερπουλ, ένας ακόμα τελικός, είναι η συνέχεια αυτού που έφτιαξε ο Σάνκλι με τον Πέισλι και τον Φάγκαν και που διατήρησε ζωντανό ο Μπενίτεθ με την ανατροπή του 2005 στην Πόλη. Για την Τότεναμ, ωστόσο, μετά από πολλά χρόνια, είναι μια δικαίωση του αείμνηστου Μπιλ Νίκολσον, που στη δεκαετία του '60 και του '70 είχε χαρίσει σε αυτό τον σύλλογο ευρωπαϊκές διακρίσεις και το νταμπλ του '61. Αυτός, πίστευε πως η μοίρα του συλλόγου είναι να παίξει μια μέρα σε μεγάλο τελικό.
Αυτές οι δύο ανατροπές μέσα στην εβδομάδα, μαζί με όλες εκείνες που έγιναν σε αυτή τη χρονιά, την καλύτερη πιθανώς της ιστορίας του θεσμού, ήρθαν να υπενθυμίσουν πως δεν χαλάς κάτι το οποίο δεν έχει πρόβλημα.
Και ελπίζω στην UEFA να έχουν πάρει το μήνυμα και να στείλουν με κλωτσιές τον κάθε Ανιέλι έξω από την πόρτα, την επόμενη φορά που θα πάει να συζητήσει κλειστή ευρωπαϊκή Λίγκα.
