Λύση ανάγκης και όχι επιλογής!
Από τον άτιτλο και άπειρο σε ομάδες κορυφής Ντέιβιντ Μόιες που επέλεξε πέρσι ο Σερ Αλεξ στον Λουίς Φαν Χάαλ, που έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους και θα είναι ο πρώτος ξένος τεχνικός στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μοιάζει με σωστή επιλογή, αλλά είναι πράγματι έτσι; Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ φαίνεται πως μετά το κάζο με τον Μόιες δεν ήθελε να πειραματιστεί. Ο υποψήφιος έπρεπε αυτή τη φορά να πληροί όλα τα κριτήρια και αυτά ήταν να έχει δουλέψει σε αποδυτήρια με παίκτες σταρ, να έχει πείρα πρωταθλητισμού και να είναι άτεγκτος σε πειθαρχικά παραπτώματα. Κυρίως να μπορεί να διαχειριστεί ένα τεράστιο μπάτζετ για μεταγραφές ύψους περίπου 170 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Ολλανδός τεχνικός είναι ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές της τελευταίας 20ετίας στο ευρωπαικό ποδόσφαιρο, ωστόσο είναι ξεκάθαρο πως σε σύγκριση με δώδεκα μήνες πριν, όταν η Γιουνάιτεντ αποτελούσε μία πολύφερνη … νύφη για ελκυστικούς γαμπρούς τούτη τη φορά δεν συνέβη το ίδιο. Μοιάζει σαν ο Φαν Χάαλ να αποτέλεσε αναγκαστική λύση από την ώρα που ο Κλοπ, ο Αντσελότι ή ο Γκουαρντιόλα δεν ήταν διαθέσιμοι!
Η έβδομη θέση στην Πρεμιερ Λιγκ, η χειρότερη από το 1991 για την ομάδα-δυνάστη του αγγλικού ποδοσφαίρου από το 1992 και έπειτα, σε συνδυασμό με την εικόνα διάλυσης που παρουσίασε στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν ανέδειξαν μία σειρά από προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει με το καλημέρα ο νέος τεχνικός. Περίπου δέκα παίκτες φεύγουν και άλλοι τόσοι πρέπει να έρθουν και όσο και αν ακούγεται εύκολο λόγω της οικονομικής άνεσης, οι παίκτες που θέλει ο Φαν Χάαλ κοστίζουν αρκετά χρήματα. Όταν όμως ο Λουκ Σόου ένας πιτσιρικάς που έκανε μεν ένα καταπληκτικό πρωτάθλημα με τη Σαουθάμπτον, αλλά ακόμη είναι 18 ετών κοστίζει 35 εκατομμύρια ευρώ, πόσα θα ζητήσει η Ντόρτμουντ για τον Χούμελς ή η Μπάγερν για τον Μίλερ; Και όταν μία ομάδα δεν αγωνίζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ ουσιαστικά πληρώνει παραπάνω για να αγοράσει κάποιον παίκτη. Εκεί μπαίνει το ερώτημα: αν δεν γίνουν σωστές επιλογές και ξοδευτούν μόνο σε πρωτοκλασσάτους τα λεφτά, το ρόστερ πως θα γεμίσει και πως δεν θα είναι προβληματικό;
Ένα άλλο ζήτημα είναι ο εκρηκτικός χαρακτήρας του. Θα είναι μόνιμα μία… απασφαλισμένη χειροβομβίδα στα αποδυτήρια. Μιλάει απότομα, προσβάλλει εύκολα κάποιον, αναφέρεται μόνιμα στο τρίτο πρόσωπο στον εαυτό του και δεν διστάζει να… απονείμει τα εύσημα στη δουλειά του! Όποιος παίκτης δεν κάνει αυτό που του ζητάει μπαίνει στη μαύρη λίστα και πολύ δύσκολα ξαναβγαίνει! Άνθρωποι που τον ξέρουν καλά λένε πως δεν αμβλύνει ποτέ γωνίες! Ήδη άφησε να εννοηθεί πως ο Φαν Πέρσι (που επί Μόιες ήταν με το ένα πόδι στην έξοδο) είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει το νέο αρχηγό της Γιουνάιτεντ. Αυτό θα είναι κάτι που δύσκολα θα …χωνέψει ο Ρούνει, ο οποίος πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα έρθει σε κόντρα με τον ιδιόρρυθμο Ολλανδό. Ο Φαν Χάαλ μιλώντας σε εκπομπή της ολλανδικής τηλεόρασης είχε κάνει κριτική πέρσι στον τρόπο που κινείται ο Ρούνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και αυτό κρατήστε το στην άκρη του μυαλού!
Κάτι ακόμη που θα παίξει σημαντικό ρόλο θα είναι η σχέση του με τον Τύπο. Αν έχει τις ίδιες εκρήξεις που χαρακτήρισαν την παραμονή του στη Γερμανία τότε πολύ σύντομα θα έχουμε στιγμές απείρου κάλους με τους πάντα έτοιμους για να ρίξουν βέλη Άγγλους δημοσιογράφους.
Ωστόσο πολύ θετικό είναι το γεγονός πως στο πλευρό του θα βρίσκεται ο Ράιαν Γκιγκς, ο οποίος θα μπορέσει να του δώσει σημαντικές συμβουλές, αρκεί βέβαια ο Ολλανδός να τον ακούσει.
Ο Φαν Χάαλ στα 62 του χρόνια, λένε κάποιοι δεν θα έχει την όρεξη να ασχοληθεί με το να βελτιώσει παίκτες, αλλά αυτό είναι λάθος. Αυτό που πάντα υπήρξε το δυνατό του σημείο ήταν η εμπιστοσύνη σε νέα παιδιά. Ξέρει να διακρίνει ένα καλό ταλέντο και το κυριότερο να το στηρίζει. Το έκανε στον Αγιαξ δημιουργώντας την υπερομάδα του 1995 (η οποία τινάχτηκε στον αέρα λόγω του νόμου Μποσμάν αλλιώς θα κυριαρχούσε για χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ), στην Μπαρτσελόνα μετά έριξε στα… βαθιά τον Τσάβι, τον Ινιέστα και τον Πουγιόλ και στην Μπάγερν έβγαλε τον Μίλερ και τον Αλάμπα.
Ότι και να συζητάμε πάντως, η αρχή της σεζόν θα είναι κομβική! Μόλις βγήκε το πρόγραμμα τον περασμένο Ιούνιο, έγινε άμεσα ορατή η δυσκολία για τον Μόιες. Με το “καλημέρα” έμπαινε με την πλάτη στον τοίχο και τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα τον έθεσαν γρήγορα υπό αμφισβήτηση. Ο Φαν Χάαλ έχει το συν πως δεν παίζει η Γιουνάιτεντ στην Ευρώπη, κάτι κακό για το πρεστίζ, αλλά πολύ καλό για τον ίδιο αφού παρέχει την άνεση που θα χρειαστεί για το ξεκίνημα και λιγότερα ματς μέσα στη σεζόν.
Ο Ολλανδός δεν θα κριθεί από το τι έκανε στο παρελθόν. Αυτά του έδωσαν τη δουλειά. Θα κριθεί από το τι θα πουν τα αποτελέσματα. Η νίκη είναι γιατρικό και η ήττα μπελάς. Αυτό που κληρονομεί από τον τυφώνα Μόιες (και από το μέτριο ρόστερ που άφησε πίσω του ο Σερ Αλεξ) είναι μία τραγική σεζόν. Για μία ομάδα με το όνομα της Γιουνάιτεντ παρακάτω δεν πάει. Το βασικό ερώτημα λοιπόν είναι «πόσο πιο ψηλά θα βρεθεί;».
