Όταν το ποτήρι μοιάζει μισογεμάτο….
Αυτό το γκολ το έψαχνε καιρό. Και από την αντίδραση του στο twitter καταλαβαίνει κανείς πόσο πολύ βάραινε τον Μάριο Μπαλοτέλι η αφλογιστία του στα προηγούμενα ματς. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Φυσικά με αυτό το πολύ ωραίο τέρμα δεν λύθηκαν μονομιάς όλα τα προβλήματα της Λίβερπουλ. Και αυτό που είναι ξεκάθαρο και πρέπει να αντιληφθούν όλοι στο «Ανφιλντ» είναι πως δεν είναι αποτελεί μόνο ο Μπαλοτέλι το πρόβλημα. Η συνολική λειτουργία της ομάδας στη φετινή σεζόν είναι προβληματική και δεν θα λυθεί ούτε όταν επιστρέψει ο Στάριτζ. Γιατί η Λίβερπουλ του 2014-2015 δεν κάνει αυτό που στη περσινή περίοδο την μετέτρεψε από αουτσάιντερ για την τετράδα σε φαβορί για τον τίτλο πριν την ήττα από την Τσέλσι: την γρήγορη ανάπτυξη όταν κέρδιζε την μπάλα στα χαφ. Αυτό και η κινητικότητα των κυνηγών της συν την αδιαφιλονίκητη κλάση του Λουίς Σουάρεζ που μπορούσε να μετατρέψει τη μισή ευκαιρία σε γκολ, έκαναν την Λίβερπουλ πρωταγωνίστρια και φόβο και τρόμο στο πρωτάθλημα αφού κάθε αντεπίθεση της ήταν φαρμάκι!
Αμυντικά προβλήματα είχε και πέρσι. Δέχτηκε τελικά 50 και πλέον γκολ στο πρωτάθλημα αλλά η επιθετική ικανότητα της μακιγιάριζε τις αδυναμίες και έτσι έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο. Επίσης στη σεζόν που προηγήθηκε πέτυχε τα πιο πολλά γκολ στο πρώτο ημίχρονο των αγώνων της σχεδόν εξήντα, αριθμό ρεκόρ για την Πρεμιερ Λιγκ με 36 από αυτά να είναι στο πρώτο ημίωρο! Αυτό από μόνο του αφαιρούσε από τα πόδια των παικτών του Ρότζερς την πίεση και το άγχος και μετά όλα ήταν πιο εύκολα!
Η φετινή Λίβερπουλ είναι πολύ πιο αργή συνεπώς και πιο προβλέψιμη. Το ανησυχητικό είναι πως δεν παίζει όχι μόνο όπως πέρσι αλλά σε κάποια παιχνίδια ούτε καν όπως πρόπερσι! Τη πρώτη σεζόν του Μπρένταν Ρότζερς παρά τις ήττες της και το κακό ξεκίνημα η εικόνα της βελτιωνόταν βδομάδα με βδομάδα. Στον δεύτερο γύρο ήταν πολύ καλύτερη δείχνοντας κάποια από τα δείγματα που την επόμενη χρονιά την έφεραν μία ανάσα από το πρώτο της πρωτάθλημα ύστερα από το 1990. Στο ότι χάλασε αυτό που ο ίδιος δημιούργησε φταίει κυρίως ο ίδιος ο Βορειοιρλανδός τεχνικός που έμπλεξε τα πράγματα με τις πολλές μεταγραφές που έκανε και από τις οποίες έχει έως τώρα εισπράξει ελάχιστα εντός αγωνιστικού χώρου. Ο Μάρκοβιτς για παράδειγμα είναι εντελώς εκτός κλίματος και απορείς βλέποντας τον αν είναι ο ίδιος παίκτης που έβγαζε μάτια με την Μπενφίκα. Ο Ντέγιαν Λόβρεν που ήταν μία άμυνα μόνος του στην Σαουθάμπτον δεν έχει βρει χημεία με τον Σκρτελ και τα λάθη τους οδηγούν σε εύκολα γκολ. Ο Ανταμ Λαλάνα που κόστισε σχεδόν 30 εκατομμύρια ευρώ ακόμη δεν έχει ξαναβρεί την αυτοπεποίθηση του που τον έκανε να είναι ανάμεσα στα αστέρια της Πρέμιερ Λιγκ την τελευταία διετία αλλά κάποιες εμφανίσεις του όπως με την Εβερτον ή την Γουέστ Μπρομ σε κάνουν να λες πως σιγά σιγά θα βοηθήσει.
Η απουσία του Στάριτζ στέρησε την Λίβερπουλ όχι μόνο από τα γκολ του αλλά και από την συνολική προσφορά του αφού και ο Μπαλοτέλι θα ήτα διαφορετικός με έναν ακόμη κυνηγό δίπλα του και όχι απομονωμένος στο 4-2-3-1. Ηδη η εικόνα του με τον Ρίκι Λάμπερτ παρτενέρ του στο τελευταίο ημίωρο με την Χαλ και με τον Μπορίνι δίπλα του όταν μπήκε αλλαγή με την Σουόνσι, επιβεβαιώνουν την εικασία πως ο Μάριο θέλει έναν ακόμη μαζί του ψηλά στην επίθεση. Φυσικά και ο Μπορίνι με τον Λάμπερτ που πήραν λίγες ακόμη ευκαιρίες δεν κατάφεραν να δώσουν λύσεις αλλά στα αλήθεια ποιος περίμενε πως αυτοί θα ήταν η απάντηση στην απουσία του Σουάρεζ;
Γενικά η Λίβερπουλ πληρώνει εκτός από τα προφανή και την μη απόκτηση ενός αμυντικού χαφ σαν τον Αλεξ Σονγκ που η Γουέστ Χαμ «άρπαξε» από την Μπαρτσελόνα και άλλαξε όλη την εικόνα της! Ακόμη και έτσι όπως είναι η φετινή Λίβερπουλ με τον Σονγκ μπροστά από τα σέντερ μπακ της θα είχε δεχτεί πολύ λιγότερα γκολ και θα είχε «κλέψει» και πολύ περισσότερες μπάλες που θα της έδιναν την ευκαιρία να βγει στην αντεπίθεση γρήγορα. Και εδώ ερχόμαστε στο ερωτηματικό που λέγεται Κουτίνιο. Ο εξαιρετικός Βραζιλιάνος δεν αντέχει για ενενήντα λεπτά να τρέχει και να μοιράζει. Ο Ρότζερς παίρνει τα ρίσκα να τον αφήνει εκτός ενδεκάδας και να τον ρίχνει στο ματς ως αλλαγή, αλλά αυτό δημιουργεί το πρόβλημα της αργής ανάπτυξης αφού όλοι οι άλλοι χαφ δεν έχουν την ικανότητα του Κουτίνιο στο transition. Αν μπορούσε να παίρνει από αυτόν το 85% της αξίας του για μεγαλύτερο διάστημα από τα πενήντα λεπτά που είναι το μάξιμουμ της καλής εμφάνισης του φέτος, τότε αυτόματα θα γινόταν και πολύ πιο παραγωγική ξανά η ενδεκάδα!
Η νίκη με ανατροπή με την Σουόνσι στο Λιγκ Καπ θα βοηθήσει. Πλην του γκολ που θα ανεβάσει φυσιολογικά τη ψυχολογία του Μπαλοτέλι, η γενική αίσθηση πως επιτέλους μπορεί και πάλι να ανατρέπει καταστάσεις, κάτι που ήταν σήμα κατατεθέν στην περσινή τρελή πορεία του δεύτερου γύρου, θα της δώσει ώθηση! Ταυτόχρονα εκείνο που μπορεί να τονώσει την αισιοδοξία στους φίλους των «ρεντς» είναι το συμπέρασμα πως αν και δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής παρά μόνο ένα σπουδαίο ματς στη σεζόν (το 0-3 με την Τότεναμ στο Λονδίνο) η ομάδα τους είναι πολύ κοντά με όλους στην βαθμολογία, πλην της Τσέλσι που όλα δείχνουν πως θα πάει τραίνο προς τον τίτλο.
Και τις δύο προηγούμενες χρονιές μετά τον Νοέμβριο άρχισε να βελτιώνεται η εικόνα και κυρίως ο ρυθμός της Λίβερπουλ οπότε με αυτή την ελπίδα μπορούν να πορευτούν αν υπολογίσουμε πως καλό είναι να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο! Γιατί έτσι θα φαινόταν αν τελικά η Σουόνσι κρατούσε τη νίκη της στο «Ανφιλντ»….
