Όταν το «Ανφιλντ» ήταν το μεγάλο όπλο της Εβερτον!
Ηταν 17 Απριλίου του 1888 όταν ένα γράμμα έφτανε στα γραφεία της Εβερτον και προσκαλούσε τον σύλλογο και επίσημα, να γίνει η 12η ομάδα που θα έμπαινε στην Football league. Ηταν το ξεκίνημα του πρωταθλήματος Αγγλίας, αλλά αυτό που ελάχιστοι ξέρουν είναι πως η Εβερτον «χρωστά» την τιμητική πρόσκληση στο γήπεδο της και στις εξαιρετικές παροχές που είχε για την εποχή. Πως λεγόταν η έδρα της; Ανφιλντ!
Το γήπεδο δηλαδή που σήμερα είναι η έδρα της Λίβερπουλ, αλλά που αποτελούσε το σπίτι της Εβερτον μέχρι την κόντρα της διοίκησης της ομάδας με τον ιδιοκτήτη του γηπέδου, το Τζον Χόουλντινγκ! Όταν η Εβερτον αποχώρησε για να φτιάξει το δικό της γήπεδο, στην άλλη πλευρά του πάρκου Στάνλει, ο Χόουλντινγκ έμεινε με ένα γήπεδο που χωρούσε δέκα χιλιάδες ανθρώπους, πολύ μεγάλο για την εποχή αλλά χωρίς ομάδα. Ετσι προχώρησε στην ίδρυση της Λίβερπουλ.
Η Εβερτον πάντως σαν σήμερα, έμπαινε στη λίστα των 12 ομάδων που θα έκαναν αυτή τη καινούργια αρχή! Όλα αρχισαν ένα μήνα νωρίτερα όταν ύστερα από πρόσκληση του γραμματέα της Αστον Βίλα Τζορτζ Ράμσει, ένα φιλικό ματς μεταξύ των δύο ομάδων που ήταν να γίνει στο Μπέρμιχαμ άλλαξε έδρα και έγινε στο Ανφιλντ. Εκεί δέκα χλιάδες φίλοι των «Τόφις» κατάφεραν να φτιάξουν μία εξαιρετική ατμόσφαιρα, κάτι που μαζί με τις πολύ καλές παροχές και εγκαταστάσεις που διέθετε το γήπεδο έκαναν τον πρόεδρο της Αστον Βίλα και εμπνευστή της ίδρυσης της Football League Γουίλιαμ Μαγκρέγκορ, να προσκαλέσει επίσημα την Εβερτον να μπει στη νέα προσπάθεια.
Οι άλλες έντεκα ομάδες ήταν η Πρέστον (που κατέκτησε και το νταμπλ την πρώτη σεζόν 1888-89) η Μπλάκμπερν, η Στόουκ, η Νοτς Κάουντι, η Αστον Βίλα, η Μπόλτον, η Γουέστ Μπρομιτς Αλμπιον, η Ντέρμπι Κάουντι, η Γουλβς , η Μπέρνλι και η Ακρινγκτον Στάνλει!
Η Εβερτον παραμένει η ομάδα με τις περισσότερες σεζόν από οποιαδήποτε άλλη στην μεγάλη κατηγορία της Αγγλίας και αυτή που έχει παίξει τα περισσότερα ματς σε αυτή, κάτι που τουλάχιστον διατηρεί για τους φίλους της ένα ρεκόρ που είναι αξιομνημόνευτο! Με τον τελευταίο της τίτλο να είναι το Κύπελλο του 1995 και το πρωτάθλημα του 1987 να αποτελεί την πιο πρόσφατη επιτυχία της στην Μεγάλη κατηγορία, σίγουρα ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα πως ήταν πρωτη στην άτυπη βαθμολογία του 20ου αιώνα όσον αφορά το αγγλικο πρωτάθλημα, με δύο βαθμούς περισσότερους από την άσπονδη εχθρό της, την Λίβερπουλ!
Η Εβερτον έχει πάρει εννιά πρωταθλήματα Αγγλίας, είναι δηλαδή τέταρτη στη σχετική λίστα πίσω μόνο από Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ και Αρσεναλ και μέχρι την ημέρα που ο Αλεξ Φέργκιουσον έδωσε στη Γιουνάιτεντ τα πρώτα της δύο σερί πρωταθλήματα το 1993 και το 1994 βρισκόταν παραπάνω από τους «κόκκινους διαβόλους» στη σχετική λίστα!
Η Εβερτον ανέδειξε κάποτε τον μεγαλύτερο γκολτζή της ιστορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου, τον Ντίξι Ντιν (στην δεκαετία του 20)που παραμένει μέχρι τις μέρες μας ο μοναδικός που έχει βάλει 60 γκολ σε μία περίοδο και μάλλον δύσκολα κάποιος θα τον ξεπεράσει. Στην δεκαετία του '50 η ομάδα γνώρισε τις χειρότερες στιγμές της πέφτοντας στην δευτερη κατηγορία και της πήρε κάποια χρόνια για να συνέλθει. Καλές ομάδες είχε κατά καιρούς και πήρε πρωταθλήματα παίζοντας ωραία μπάλα, όπως στην δεκαετία του '60 με τεχνικό τον Χαρι Κάτερικ και παίκτες της αξίας του Αλαν Μπολ, του Χάουαρντ Κένταλ, του Αλεκ Γιανγκ, του Τζο Ρόιλ, του Μπραιαν Λαμπόν και του Κόλιν Χάρβει. Πήρε δύο πρωταθλήματα το 1962 και το 1970 αλλά το Κύπελλο που κατέκτησε το 1966 πέρασε στην ιστορία. Αν και έχανε 2-0 από την Σεφιλντ Γουένσντει, κατάφερε να το ανατρέψει και πήρε μία νίκη με 3-2, που χαρακτηριστηκε απίστευτη. Το ματς έμεινε στα βιβλία και για τον γύρο θριάμβου των.ηττημένων που καθιέρωσε ανάλογη διαδικασία από τότε σε κάθε τελικό Κυπελλου στην Αγγλία!
Στην δεκαετία του '70 ξόδεψε πολλά χρήματα αλλά δεν μπορεσε να πάρει κάποιον τίτλο αν και έφερε στο «Γκουντισον Παρκ» αστέρια όπως ο Μπομπ Λάτσφορντ (πρώτος σκόρερ τρεις φορές στην μεγάλη κατηγορία) ,ο Μάρτιν Ντόμπσον και ο Αντι Κινγκ. Οι προπονητές που διαδέχτηκαν τον Κάτερικ από το 1973 και μετά , όπως ο Μπίλι Μπιγκαμ (πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός στην Ελλάδα) και ο Γκόρντον Λι είχαν πολλά χρόνια στην διάθεση τους και άπειρα χρήματα όμως δεν τα κατάφεραν. Η άφιξη του παλιού χαφ της ομάδας Χαουαρντ Κένταλ ως νέου τεχνικού το χειμώνα του 1982 αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό αλλά αποδείχτηκε η αρχή της χρυσής εποχής του συλλόγου. Για πέντε χρόνια η Εβερτον θα φτιάξει ομάδα που θα παίζει εξαιρετικά και που θα παρει τους πιο πολλούς τίτλους στην ιστορία του κλαμπ. Κύπελλο το 1984, 2-0 την Γουότφορντ στον τελικό, το 85 ακουμπησε ένα τρεμπλ, αφού πήρε το πρωτάθλημα και με ρεκόρ βαθμων, κατέκτησε το Κυπελλούχων 3-1 την Ραπίντ Βιέννης στο Ρότερνταμ) και έχασε 1-0 από την Μαν. Γιουνάινεντ στον τελικό του Κυπέλλου. Αναδείχτηκε από την ΦΙΦΑ καλύτερη ομάδα του κόσμου εκείνη την χρονιά, σάρωσε όλα τα δημοψηφίσματα των περισοδικων και ο Κένταλ ήταν η επιλογή του κόσμου για να αναλάβει την εθνική Αγγλίας! Απλά για την ιστορία να πουμε πως αργότερα ήρθε στην Ελλάδα, στην Ξάνθη και στον Εθνικό αλλά τα προβλήματα που είχε με το αλκοολ του σταμάτησαν μία πολλα υποσχόμενη καριέρα!
Ο Κένταλ έφυγε το 1987 για την Αθλέτικ Μπιλμπάο αλλά η ομάδα που είχε φτιάξει ήταν από τις κορυφαίες οποιασδήποτε αγγλικής ομάδας για τον 20ο αιώνα! Με τον χαρισματικό γκολκίπερ Νέβιλ Σάουθολ, τους εξαιρετικούς αμυντικούς Ρατκλιφ και Μαουντφιλντ, τον Πίτερ Ριντ ως κινητηριο μοχλό στα χαφ, μία δεξιά πλευρά -φαρμάκι από τον Γκάρι Στιβενς και τον Τρεβορ Στιβεν, τον Ιρλανδο Κέβιν Σίντι που είχε αριστερό πόδι - φωτιά και φορ τον Σκωσέζο Γκρειαμ Σαρπ μαζί με τον Αντι Γκρει και μετά για μία σεζόν πριν πάει στην Μπαρτσελόνα, τον κορυφαίο Αγγλο γκολτζή της δεκαετίας του 80 Γκάρι Λίνεκερ.
Η παρακμή που ακολούθησε ήταν φυσιολογική. Ξοδεύτηκαν λεφτά για ακριβές μεταγραφές όπως του Τόνι Κότι, του Πατ Νέβιν, του Ντάνκαν Φεργκιουσον, η ομάδα πήρε το 1995 ένα κύπελλο -βάλσαμο με 1-0 επί της Μανστεστερ Γιουνάιτεντ αλλά παρά την καλή δεκαετία με τον Ντέιβιντ Μόιες στον πάγκο από το 2003 μέχρι το 2013 δεν ξαναπλησίασε σε ένα τρόπαιο!
Η Εβερτον πάντα προωθεί νέα παιδια από τις ακαδημίες κα κάνει προσεκτικές κινήσεις προσπαθώντας να κάνει πράξη το σημα της που λέει στα λατινικά: NILS SATIS NIM OPTIMUM. Δηλαδή τίποτε δεν είναι ικανοποιητικό παρά μόνο το καλύτερο!
