Βαριά φανέλα που μετατρέπει τους μέτριους σε γίγαντες!
Πείτε το "το πνεύμα της Κωνσταντινούπολης" , πείτε το όπως θέλετε, η αλήθεια είναι πως για να γυρίσει ένα ματς με μισή ώρα να απομένει οταν χρειάζεσαι τρία γκολ πρέπει να καταργηθεί οποιαδήποτε λογική πάνω στο χορτάρι. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η Λίβερπουλ είχε σχεδόν αποκλειστεί τη στιγμη που το πλασέ του Ροις απο την απίθανη κάθετη πάσα του Χουμελς, ακουμπούσε τα δίχτυα του Μινιολέ! Εκεινη τη στιγμη ενοιωθαν πως καποιος πάτησε το κουμπί του mute στο Ανφιλντ που σίγασε και ενω το ρολόι έδειχνε πως ειχε κυλήσει σχεδον μια ωρα αγώνα οι παίκτες του Τουχελ αισθάνθηκαν πως μπορούσαν να κατεβάσουν διακόπτες! Λαθος! Μεγαλο λαθος το να πιστεύεις πως έληξε ενα ματς μεσα σε ενα τέτοιο γηπεδο με αυτο τον κοσμο και με μια ομάδα που η φανέλα της εχει τέτοιο βάρος που μετατρέπει μέτριους παίκτες σε γίγαντες! Με το που μείωσε ο Κουτίνιο και υπήρχαν ακομα γεμάτα εικοσι λεπτα συν τις καθυστερήσεις ο κόσμος πίστεψε πως γυρίζει η κατάσταση!
Πως; Κανεις δεν ξέρει! Ψυχική δύναμη; Πάθος; Ψυχολογία και πίστη στο αδύνατο; Ολα μαζι και κατι παραπέρα αλλα και ποιότητα κάποιων παικτών που χωρις αυτούς οτι συζητάμε τωρα θα ηταν αδύνατο να συμβει! Πρώτος και καλύτερος ο Τσαν που εκανε μακράν το καλύτερο παιχνιδι του αποδίδοντας τελεια και με καθαρό κεφάλι τη στιγμη που γύρω του πολυ πιο προικισμένοι παίκτες σαν τον Κουτίνιο και τον Φιρμινο ηταν απόντες στον πρωτο μερος! Επισης ο Οριγκί που παιχνιδι με παιχνιδι αρχίζει να δείχνει ολα τα στοιχεία που τον εκτόξευσαν ξαφνικά στο Μουντιάλ μπροστά απο τον Λουκάκου και τον Μπεντέκε στη βασική ενδεκάδα του Βελγιου! Μονο που πια εχει προσθέσει και όγκο στο κορμι του χωρις να χάσει έκρηξη και αυτο τον κανει να ειναι πια σχεδον αναντικατάστατος για τον Κλοπ! Και φυσικα η ποιότητα του Σταριτζ και κυρίως η ικανότητα του υποτιμημένου Άλεν να κυκλοφορήσει τη μπάλα με ψυχραιμία ψάχνοντας για σωστή πάσα και όχι απλα να διώξει τη μπάλα προς τα μπροστά οπως,μεσα στο άγχος της για να γυρίσει το ματς, απαιτούσε η εξέδρα!
Η Ντορτμουντ για Μα μην ξεχνιόμαστε εχει πολυ περισσότερη ποιότητα απο τη τωρινη Λιβερπουλ! Αλλα σε μια βραδια που η λογική πάει περίπατο η Λιβερπουλ άπ´ το χείλος της καταστροφής μπορεσε να διατηρήσει ενα σωρό παραδόσεις αρπάζοντας μια απίθανη πρόκριση που θα μνημονεύεται όσα χρονια καλα να περάσουν!
Η κόκκινη αρμάδα δεν έχει χάσει ποτέ από γερμανική ομάδα μέσα στο Άνφιλντ. Επίσης με τη χθεσινή έχει 12 προκρίσειςσε 13 περιπτώσεις που το πρώτο ματς εκτός έδρας τελείωσε ισόπαλο! Μία βραδιά τους παλιότερους φίλους της Λίβερπουλ έφερε στο μυαλό αναμνήσεις από τον Μάιο του 1976 τότε που από 0-2 με τη Μπριζ στον τελικο του κυπελλου ΟΥΕΦΑ σε εννιά λεπτα το σκορ γύρισε σε 3-2 ή απο τη μυθική πρόκριση επι της γαλλικής Σεντ Ετιέν το 1977. Για τους νεότερους φίλους των "κόκκινων" η βραδιά είχε πολλά έντονα στοιχεία από την επικράτηση επί του Ολυμπιακού τον Δεκέμβριο του 2004 με το γκολ του Τζέραρντ στο τέλος, αλλά κυρίως από τη μαγικη νυχτα της Κωσταντινούπολης τότε που το 0-3 για τη Μίλαν εξανεμίστηκε σε εξι λεπτα!
Για 17η φορά, απόλυτο ρεκόρ για οποιοδήποτε βρετανική ομάδα, η Λίβερπουλ φτάνει σε μία ημιτελική φάση ευρωπαϊκού κυπέλλου! Αν υπολογίσει κανείς πως πρωτοέπαιξε στην Ευρώπη το 1964, δηλαδή 52 χρόνια πίσω και σε αυτό το διάστημα μαζί με την τιμωρία του Χέιζελ και τις οποίες χρονιές δεν βγήκε στα ευρωπαϊκά κύπελλα, εχει αγωνιστεί σχεδον 40 σεζον σε διεθνές επίπεδο αυτος ο αριθμός των 17 ημιτελικών μοιάζει εξωπραγματικος! Αν θελει να εχει παρόλα αυτα συνέχεια αυτη η αγωνιστική ανάταση ειναι απαραιτητο να κατακτήσει το τρόπαιο στη Βασιλεια τον Μαιο επιστρέφοντας και στο Τσαμπιονς Λιγκ για να μπορει να γίνει θελκτική για μεγάλα αστέρια αν οποία χρειάζεται επιτακτικά!
Η νεα Λίβερπουλ, αυτη που θέλει να χτίσει ο Γιούργκεν Κλοπ έχει πια παντως το δικό της σημείο αναφοράς! Μη χάνει όμως κάποιος το γενικότερο κάδρο κοιτώντας μόνο την χθεσινή εικόνα. Αυτός ήταν μόνο ένας προημιτελικός, αφού κανείς δεν κατέκτησε ένα κύπελλο ακομα και με μια τεραστια ανατροπή στους "οκτώ"! Και πάνω σε αυτό που εγινε τη νυχτα της 14ης Απριλιου του 2016 πρέπει να βαλει η ομάδα του Κλοπ τα επόμενα κομμάτια προκειμένου τέτοιες επιτυχιες να ξαναγίνουν αυτό που ήταν κάποτε για την Λίβερπουλ: συνήθεια! Αλλιώς θα μείνουν μεμονωμενες και ξεχωριστές αναμνήσεις χωρις ομως τη βελτίωση της ζωτικής ανάγκης για ενα τοσο μεγαλο κλαμπ της συχνής κατάκτησης τίτλων!
