Οι Ουαλοί είναι παρέα και αυτό τους κάνει ΟΜΑΔΑ!
Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει ενόψει της μεγάλης αναμέτρησης στα προημιτελικά του EURO ανάμεσα στην Ουαλία και το Βέλγιο,
Μία βραδιά με κιθάρα στο μπαρ του ξενοδοχείου Sheraton στην Χάιφα, μία οδυνηρή στιγμή με την αυτοκτονία ενός πολύ αγαπητού προσώπου, μία επίσκεψη σε ένα βελγικό νεκροταφείο πεσόντων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και ένας εθνικός ύμνος το Hen Wlad Fy Nhadau (Old land of my fathers) που προέρχεται από μία έμπνευση ενός πατέρα που έγραψε τη μουσική του Εβαν Τζέιμς και του γιού του Τζέιμς Τζέιμς που πρόσθεσε τους στίχους αποτελούν το παζλ που συνθέτει την πιο επιτυχημένη πορεία της Ουαλίας σε μία μεγάλη διοργάνωση από το 1958!Μία χώρα που έχει ως εθνικό σπορ το ράγκμπι και που διαθέτει τον πιο ακριβό παίκτης τον πλανήτη, στο πρόσωπο του Γκάρεθ Μπειλ, έφτασε πολύ μακριά μέσα σε πέντε χρόνια και απόψε κόντρα στο Βέλγιο θα κυνηγήσει την είσοδο στην τετράδα του Euro 2016!
Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Η ομάδα έχει ένα πείσμα και μία ομαδικότητα που φαίνεται με γυμνό μάτι. Ένα βραδυ του 2013 μετά τη νίκη με 3-0 μεσα στο Ισραήλ οι παίκτες μαζεύτηκαν στο μπαρ και άρχισαν να τραγουδούν. Ο τότε αναπληρωματικός γκολκίπερ της ομάδας Οουεν Γουίλιαμς που αγωνιζόταν στην Τρανμίρ, είχε αγοράσει μία κιθάρα και την έφερε στην παρέα και άρχισαν όλοι να τραγουδούν μέχρι που ο Γκάρεθ Μπέιλ διάλεξε το επόμενο τραγούδι! Ηταν το "Your Song" μια σύνθεση των 70's του Ελτον Τζον και το τραγούδησε a capella σε συνοδεία των υπολοίπων! Μόλις η ομάδα την επόμενη μέρα προσγειώθηκε στο Κάρντιφ, ο Μπέιλ ζήτησε εκ μέρους των παικτών από την ομοσπονδία να αγοραστεί μία κιθάρα που να υπάρχει πάντα μαζί στις αποστολές, όπερ και εγένετο!
Το βράδυ της πρόκρισης στα τελικά του EURO όλοι σιγοψιθύρισαν με τη συνοδεία της κιθάρας ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Γκάρι Σπιντ. Ο άνθρωπος που άλλαξε ως μάνατζερ τη ψυχολογία μίας ομάδας που για χρόνια προσπαθούσε αλλά αποτύγχανε και που λατρευόταν από τους ποδοσφαιριστές. Μέχρι τη βραδιά που το SKYNEWS διέκοψε τη ροή ειδήσεων για να μεταδώσει τις πληροφορίες που έκαναν λόγο για αυτοκτονία του Σπιντ, ο οποίος λίγες ώρες πριν είχε τελειώσει την ανάλυση του στην εκπομπή του Σαββάτου στο BBC και έμοιαζε ιδιαίτερα ευδιάθετος ! Ηταν ένα σοκ που σημάδεψε τους πάντες στην οικογένεια της εθνικής Ουαλίας και η επόμενη μέρα όλοι ήξεραν πως θα ήταν δύσκολη ωστόσο ένοιωθαν πως του χρωστούσαν κάτι μεγάλο!
Ο Κρις Κόουλμαν που πληροφορήθηκε στη Λάρισα τον χαμό του στενού του φίλου, στην αρχή δεν ήθελε να αναλάβει αισθανόμενος όπως ένας απρόσκλητος επισκέπτης σε πάρτι! Μόλις όμως του τηλεφώνησαν κάποιοι παίκτες δέχτηκε και κάθισε στον πάγκο, όπου από τις πρώτες του εμπειρίες ήταν το βαρύ 6-1 στο Βελιγράδι από την Σερβία! Το ημερολογιο έγραφε 12 Σεπτεμβρίου 2012 και οι ελπίδες για πρόκριση στο βραζιλιάνικο Μουντιάλ τελείωναν πριν καν αρχίσουν! Ο Μπέιλ ήταν αυτός που μάζεψε τους συμπαίκτες του μετά το παιχνίδι στο ξενοδοχείο, μαζί με τον Ράμσει και τον Ασλει Γουίλιαμς και όλοι τους έδωσαν όρκο τιμής πως στο Euro του 2016 θα είναι εκεί! Το έκαναν πραγματικότητα και μάλιστα με εμφατικό τρόπο, αφού πρώτα, όταν συνάντησαν την αποψινή αντίπαλο τους στα προκριματικά, ο Γκάρεθ Μπειλ ήταν αυτός που ζήτησε από τον Κόουλμαν να κανονιστεί μία επίσκεψη στο νεκροταφείο πεσόντων του Paaschendaele για να δουν τον τάφο του Hedd Wyn, ο οποίος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της ιστορίας του ουαλικού έθνους!
Και κάτι που ξέρουν λίγοι: ο ύμνος που όλοι τους τραγουδούν με πάθος είναι ο πρώτος που ακούστηκε ποτέ πριν από κάποιο αθλητικό γεγονός, το 1905 σε ένα ματς του ράγκμπι και πολύ αργότερα, το 1911 άρχισαν να ακούγονται ύμνοι πριν τους αγώνες των εθνικών ομάδων στο ποδόσφαιρο! Και επειδή είναι ένας πολύ υπερήφανος λαός για την κουλτούρα και την γλώσσα του, αυτές οι εικόνες από τη Γαλλία έρχονται να επιβεβαιώσουν το πόσο έντονα ζουν αυτές τις μέρες την πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία! Το 1958 θυμίζω πως αποκλείστηκαν στους οκτώ στο Παγκόσμιο κύπελλο της Σουηδίας από ένα γκολ του 18χρονου Πελέ, στη πρώτη φορά που ο κόσμος άκουσε το όνομα του σπουδαιότερου Βραζιλιάνου παίκτη όλων των εποχών! Παρόλα αυτά γύρισαν πίσω με τιμές ηρώων, θεωρώντας όπως αποκάλυψε χρόνια μετά ο -τότε σούπερσταρ- Τζον Τσάρλς (που έκανε τεράστια καριέρα στη Γιουβέντους) πως θα πήγαιναν και στο επόμενο Μουντιάλ. Όχι απλά δεν συνέβη αλλά έπρεπε να φτάσουμε εν έτει 2016 για να ζήσει ξανά η Ουαλία μία τέτοια εμπειρία!
Για αυτό και τώρα θέλουν να βιώσουν και να απολαύσουν μέχρι το μεδούλι αυτό το μοναδικό γεγονός. Και αυτή η συντροφικότητα και η φιλία ανάμεσα στα πιο πολλά μέλη της αποστολής είναι ένα ανησυχητικό μήνυμα προς το φαβορί, που παραμένει το Βέλγιο!Είναι παρέα και αυτό τους κάνει μία κανονικότατη ΟΜΑΔΑ όπου όλοι είναι μία γροθιά!
Οποιος θέλει να τους αποκλείσει πρέπει να παλέψει και όπως λεει και ο ύμνος τους αν τον μεταφράσουμε στα αγγλικά:
The land of my fathers is dear to me,
Old land where the minstrels are honoured and free;
Its warring defenders so gallant and brave,
For freedom their life's blood they gave.
Είναι ένα από τα πιο ωραία ζευγάρια της διοργάνωσης γιατί μιλάμε για δύο διαφορετικά στυλ ποδοσφαίρου, αλλά το 5-3-2 που ουσιαστικά χρησιμοποιεί ο Κόουλμαν λειτούργησε ανασταλτικά στην κυκλοφορία της μπάλας του Βελγίου στην ήττα της πρεμιέρας από την Ιταλία! Ναι, οκ, το ξέρω πως άλλο ιταλική άμυνα και άλλο η ουαλική! Όμως μην υποτιμάτε το πάθος και την αγωνιστικότητα και επίσης το γεγονός πως ένας παίκτης όπως ο Μπέιλ που παίζει για το σύνολο με μία ενέργεια μπορεί να κάνει τη διαφορά! Εχει ενδιαφέρον η βραδιά!
