Καλό που τα είπε, κακό που βγήκαν προς τα έξω!

Τα σκληρά λόγια που φέρεται να είπε ο Ζοσέ Μουρίνιο στους ποδοσφαιριστές του στα αποδυτήρια, βγήκαν στην επιφάνεια μέσα από την ομάδα και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος αναλύει τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνέχεια!

Καλό που τα είπε, κακό που βγήκαν προς τα έξω!

Η διαρροή μέσα από τα αποδυτήρια στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πως ο Μουρίνιο στα ξεσπάσματα του, τώρα που η ομάδα γνώρισε τρεις σερί ήττες ήταν χειρότερος και πιο σκληρός από ότι υπήρξε στα χειρότερα του ο Σερ Άλεξ, κανονικά θα έπρεπε να εκληφθεί ως ένα πολύ θετικό γεγονός! Αυτό όμως που είναι ανησυχητικό, δεν είναι άλλο από το ότι η διαρροή συνοδεύτηκε κι από ένα... βιτριολικό σχόλιο: πως οι φραστικές επιθέσεις του Special One δεν ήταν μόνο έντονες αλλά και προσωπικές, κάτι που ο Φέργκιουσον δεν έκανε σχεδόν ποτέ! Το σχεδόν, το βάζω γιατί υπήρξαν δύο ή τρεις περιπτώσεις στα 27 χρόνια που ο Φέργκι κάθισε στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων» στις οποίες είχε ξεπεράσει τα εσκαμμένα!

Φυσικά για όποιους έζησαν μέσα στα αποδυτήρια της Τσέλσι την περσινή περίοδο, ειδικά την τεράστια κόντρα του Μουρίνιο με την φυσιοθεραπεύτρια Εύα Καρνέιρο, γνωρίζουν πόσο στα άκρα φτάνει μερικές φορές ο Πορτογάλος τεχνικός. Εκείνη η λογομαχία την πρώτη αγωνιστική της περσινής σεζόν, στο παιχνίδι με την Σουόνσι, υπήρξε βόμβα στα θεμέλια της λονδρέζικης ομάδας και στοίχισε τελικά αρκετά εκατομμύρια λίρες στον συμβιβασμό με την Καρνέιρο! Άσχημο αποτέλεσμα την περασμένη εβδομάδα είχε και η Τσελσι αλλά δεν βγήκαν στην επιφάνεια δημοσιεύματα, παρά και τα οποία παράπονα κάνουν εκεί ποδοσφαιριστές, όπως ο Σέσκ που απάντησε αγωνιστικά με δυο γκολ στον παραγκωνισμό του, με τον ωραιότερο τρόπο δηλαδή που θα μπορούσε να το κάνει!

Τα αρνητικά αποτελέσματα δεν είναι από μόνα τους ένα ανησυχητικό φαινόμενο, όταν μιλάμε για ομάδες που τα προηγούμενα χρόνια πέρασαν κρίσεις όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τσέλσι στη σεζόν που έληξε! Αυτό που μπορεί κάποιος να παρατηρήσει, βλέποντας διαφορετική αντιμετώπιση μέσα από τα ίδια τα αποδυτήρια, στα στραβοπατήματα της μιας ή της άλλης, είναι πως ο Κόντε έχει κερδίσει με το καλημέρα τους δικούς του ποδοσφαιριστές, σε αντίθεση με τον Ζοσέ Μουρίνιο όποιος ακόμα δεν έχει πείσει κάποιους στο Ολντ Τράφορντ. Δηλαδή, για τον Ιταλό η αίσθηση είναι πως ακόμα και τα λάθη του, προέρχονται από επιλογές καθαρά αγωνιστικές και όχι προσωπικές και αυτό του δίνει το δικαίωμα να εξαντλήσει την πιθανότητα για να τα διορθώσει. Μετράει επίσης, πάντα μέσα στα αποδυτήρια μίας ομάδας, αν ο προπονητής είχε υπάρξει κάποια στιγμή σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Σε αυτό το κομμάτι δεν μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει το πόσο σημαντικός ήταν στην Γιουβέντους όταν αγωνιζόταν ο Κόντε. Αντίθετα αυτό το χρησιμοποιούν μόνιμα οι εχθροί του Μουρίνιο ως ένα από τα μειονεκτήματα του, η αν θέλετε ως μία από τις αχίλλειες πτέρνες του!

Ίσως για τον Μουρίνιο το πλέον ανησυχητικό, να είναι πως πολύ γρήγορα υπάρχει διαρροή στα αποδυτήρια, ανεξαρτήτως του τι ειπώθηκε και πως! Μην ξεχνάμε πως η πρώτη φορά που αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα, με συζητήσεις γεγονότα να διαρρέουν αμέσως στις εφημερίδες, ο Μουρίνιο βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και ήταν στην Ρεάλ όπου η Marca είχε με το νί και με το σίγμα ό,τι λέγονταν μέσα στα αποδυτήρια!

Και αυτό είναι κάτι που αν βελτιωθούν τα αποτελέσματα δεν θα έχει καμία σημασία. Εάν όμως συνεχιστεί το μία κρύο μία ζεστό, τότε είναι βέβαιο πως (πολύ σύντομα) θα έρθουν στην επιφάνεια κι άλλα προβλήματα.