Ένα ποτάμι που δεν έχει πια γυρισμό!
Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει για την επιδημία των παικτών που ασχολούνται πιο πολύ με τα social media από ότι με την καριέρα τους, θυμάται τη σοφή ρήση του Σερ Αλεξ και κάνει λόγο και για τις λεγεώνες μισθοφόρων που υπάρχουν πια στις περισσότερες ομάδες!
Η ιστορία με τον Ερίκ Μπειγί να φωτογραφίζει τον Ζοσέ Μουρίνιο στην εξέδρα, μόλις ο Πορτογάλος βρέθηκε δίπλα του επειδή τον απέβαλλε ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ στο ματς με την Μπέρνλι, δεν θα γινόταν γνωστή αν κάποιος άλλος πιο δίπλα, δεν σήκωνε το κινητό του τηλέφωνο για να απαθανατίσει τη σκηνή που ο προπονητής με μία απότομη κίνηση ουσιαστικά λέει στον παίκτη του να σταματήσει να τον φωτογραφίζει! Ένα θέμα που αποκάλυψε η Daily Μail και δείχνει σε όλο το μέγεθος το σημερινό πρόβλημα του ποδοσφαίρου. Ο Πιέρ Ερίκ Ομπαμεγιάνγκ έμεινε εκτός αποστολής στη νίκη της Ντόρτμουντ με τη Σπόρτινγκ γιατί όπως αποκαλύφθηκε μιλούσε στο κινητό του, την ώρα που ο Τούχελ τους έδειχνε τη θεωρία για το παιχνίδι! Χαζά παιδιά χαρά γεμάτα, που λέει ο θυμόσοφος λαός!
Δεν κάνει εντύπωση σε κανένα. Τη μέρα που το πούλμαν της Γιουνάιτεντ δέχτηκε την επίθεση έξω από το γήπεδο της Γουέστ Χαμ στο τελευταίο ματς που θα γινόταν ποτέ στο «Απτον Παρκ», τον περασμένο Απρίλιο, ο Γουέιν Ρούνει επωμίστηκε ως αρχηγός την ευθύνη να σηκωθεί όρθιος και να ζητήσει από τους συμπαίκτες του να μην ανεβάσουν τίποτε στα social media. Ηταν όμως αργά! Γιατί ήδη ο Λίνγκαρντ είχε ανεβάσει τη φωτογραφία κάνοντας και μία χαζοχαρούμενη γκριμάτσα, θεωρώντας έξυπνο το ποστάρισμα του, αντί να κοιτάζει πως θα ήταν πιο έτοιμος για ένα πολύ σοβαρό ματς. Η ήττα που ήρθε με 3-2 ουσιαστικά άφησε εκτός Τσάμπιονς Λιγκ τη Γιουνάιτεντ και όσο και αν η ανοησία του Λίνγκαρντ να ασχολείται εκείνη την ώρα με το facebook δεν ήταν η αιτία της ήττας δεν παύει να είναι δείγμα αρρωστημένης νοοτροπίας που επικρατεί πια ολοένα και πιο πολύ σε όλους τους συλλόγους. Οι άλλοι τιτάνες, οι πιτσιρικάδες της Μπαρτσελόνα έτρεξαν να προλάβουν (λες και θα τους την έβαζε άλλος πρώτος) να ανεβάσουν στο instagram φωτογραφία με το συμπαίκτη τους Μάρλον που έχασε την πτήση για το Μάντσεστερ γιατί δεν είχε πάρει μαζί διαβατήριο στο αεροδρόμιο! Όταν όμως οι ομάδες έχουν σε μία γυάλα τους παίκτες που δεν τσεκάρουν στα αεροδρόμια και τους τα έχουν όλα έτοιμα και στο πιάτο, δημιουργούν τέτοια φαινόμενα! Κάποιος σούπερσταρ στη δεκαετία του 90, που είχε μάθει να του τα κανονίζει όλα ο ατζέντης του, μόλις τα έσπασε μαζί του γιατί ήθελε να τα κάνει πια όλα μόνος του, δεν μπόρεσε να επιβιβαστεί με την οικογένεια του για τις διακοπές στις ΗΠΑ γιατί δεν ήξερε πως χρειαζόταν βίζα! Απλούστατα δεν είχε κάνει ποτέ τίποτα μόνος του για αυτό και πολλοί με το που τελειώβ νβει η καριέρα τους, δεν έχουν ούτε μαντήλι να κλάψουν έχοντας χάσει περιουσίες σε τζόγο, ποτό και ναρκωτικά!
Κάποτε, μέχρι και τη δεκαετία του 70 και του 80 οι πιο πολλοί ποδοσφαιριστές χρειάζονταν και σπουδές ή να επενδύσουν σε κάποια δουλειά τα χρήματα τους (ακόμη και αν αγωνίζονταν σε μεγάλες ομάδες) για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Στην σημερινή εποχή, όμως, αυτά τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο σε μεγάλο ποσοστό δεν ονειρεύονται καριέρες και τίτλους αλλά εύκολα χρήματα, γρήγορα αυτοκίνητα, μοντελίτσες και ότι άλλο φέρνει η δημοσιότητα! Στο εξωτερικό αυτό εδώ και χρόνια έχει γίνει καθεστώς, σε σημείο που ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον το 2001 είχε γράψει στην αυτοβιογραφία του πως «το χειρότερο για τους τεχνικούς του μέλλοντος θα είναι πως η δουλειά τους θα είναι να τιθασεύσουν 20 χρονους πολυεκατομμυριούχους». Δικαιώθηκε και σε αυτό ο Σκωτσέζος τεχνικός!
Η μετά Μποσμάν εποχή δημιούργησε δεκάδες ατζέντηδες που ξεμυαλίζουν τα 18 χρονα παιδιά και τις οικογένειες τους και με την συνεχή ανανέωση των συμβολαίων είναι πια εύκολο κάποιος να χάσει τον δρόμο. Ξαφνικά νέα παλικάρια σε όλο τον κόσμο, από το πρώτο τους συμβόλαιο ενδιαφέρονται για το πόσα λεφτά θα πάρουν και όχι για το τι προοπτικές καριέρας θα ανοίξουν. Όταν ο Πάρις Γεωργακόπουλος αγνόησε το αποικιοκρατικό συμβόλαιο που του πρόσφερε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης το 1991 και προτίμησε να κρεμάσει τα παπούτσια του στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία, είχε ως μαξιλάρι το πανεπιστημιακό του πτυχίο και μία οικογένεια πίσω του που του πρόσφερε ασφάλεια. . Σήμερα οι πιο πολλοί κυρίως νέοι παίκτες, δεν ενδιαφέρονται για να σπουδάσουν επαφιόμενοι στην ποδοσφαιρική τους καριέρα για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Λογικό όταν με το πρώτο συμβόλαιο παίρνουν χρήματα που καριερίστες στα 35 και στα 40 τους δεν διανοούνται. Από την άλλη, ολοένα και πιο πολλοί ενδιαφέρονται για το στάτους που θα ανεβάσουν στο facebook, για τα «έξυπνα» τουιταρίσματα (που μετά οδηγούν σε τιμωρίες) και για τις φωτογραφίες που θα δείξουν σε ποια εξωτικά μέρη πήγαν συνοδευόμενοι από την τελευταία κατάκτηση που είναι κάποιο μοντέλο, wannabe τραγουδίστρια ή ηθοποιός!
Οι ομάδες γίνονται μισθοφορικές χάνοντας την ταυτότητα τους όπως πολύ σωστά είπε για τους παίκτες της Ιντερ, που τους «κατάπιαν» οι αντίπαλοι τους της Σαουθάμπτον, ο παλιός σταρ των νερατζούρι και παγκόσμιος πρωταθλητής του 1982, Φούλβιο Κολοβάτι! Τα ίδια πάνω κάτω είχε πει για πριν πέντε εβδομάδες και μία παλιά δόξα του Αμβούργου, ο πρωταθλητής Ευρώπης το 1983 Χορστ Χρούμπες για τον κατήφορο που έχει πάρει χωρίς σταματημό η άλλοτε κραταιά ομάδα από το μεγάλο λιμάνι της Βόρειας Θάλασσας! Πολύ φοβάμαι πως είναι ένα ποτάμι που δεν έχει πια γυρισμό…
