Τα κερδίζει η καρδιά και όχι η ποιότητα!

Για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι στον 21ο αιώνα αναμετρούνται απόψε η Αγγλία με τη Σκωτία και ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει για την πιο παλιά ποδοσφαιρική κόντρα στον πλανήτη!

Τα κερδίζει η καρδιά και όχι η ποιότητα!

Από το 1999, όταν οι δύο αιώνιοι ποδοσφαιρικοί εχθροί, η εθνική Αγγλίας και η εθνική Σκωτίας αναμετρήθηκαν τελευταία φορά σε επίσημα παιχνίδια έχουν κυλήσει 17 χρόνια και φυσιολογικά έχουν αλλάξει πολλά. Εκείνη η νίκη των Σκωτσέζων το Νοέμβρη του 1999, με τέρμα του Χάτσινσον δεν αρκούσε για να αποκλείσει την Αγγλία και είχε συμβεί στο παλιό «Γουέμπλεϊ».

Το παιχνίδι ήταν για τα μπαράζ που οδηγούσαν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2000, που διεξήχθη στο Βέλγιο και στην Ολλανδία. Οι Άγγλοι είχαν νικήσει στο πρώτο ματς στη Γλασκώβη με 2-0 στο κορυφαίο παιχνίδι του Πολ Σκόουλς με το εθνόσημο, σκοράροντας και τα δυο γκολ!

Οι ομάδες αναμετρούνται απόψε στο καινούργιο γήπεδο, εκεί όπου έπαιξαν ένα φιλικό το 2013 και το οποίο ήταν αρκετά εντυπωσιακό ως θέαμα, με τα «τρία λιοντάρια» να επικρατούν 3-2. Ένα χρόνο μετά πάλι η Αγγλία επικράτησε με 3-1 σε αυτό που καταγράφεται ως τελευταίο κεφάλαιο σε μια κόντρα που πάει πίσω στο 1871.

Στο πέρασμα των χρόνων, έχουν και οι δύο πλευρές να θυμούνται ξεχωριστές στιγμές. Για τους Άγγλους, παραδείγματος χάριν, το θριαμβευτικό 9-3 αρχές των 60's με χατ τρικ του μοναδικού Τζίμι Γκριβς θα αναφέρεται πάντα πρώτο σε οποιαδήποτε κουβέντα, αν και για πολλούς το ξεπερνάει το 2-0 του Ιουνίου του 1996 στο Euro όταν τα γκολ του Σίρερ και του Γκασκόιν σφράγισαν το πέρασμα στον άλλο γύρο! Οι Σκωτσέζοι λίγο πριν την επίτευξη του δεύτερου τέρματος, είχαν χάσει πέναλτι με τον ΜακΆλιστερ να σουτάρει και τον Σίμαν να αποκρούει σε ένα καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης!

Για τους «Χαϊλάντερς» οι αναμνήσεις είναι εξίσου έντονες και το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι η νίκη του 1967 με 3-2 στο Λονδίνο επί μιας Αγγλίας που ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια! Επίσης, ξεχωριστό παραμένει το νικηφόρο παιχνίδι τον Ιούνιο του 1977 με 2-1 στο παλιό «Γουέμπλεϊ» μια εποχή που οι Σκωτσέζοι διέθεταν πιθανώς την κορυφαία ομάδα της ιστορίας τους, με τον Νταλγκλίς, τον Τζόρνταν, τον Μακουίν, τον Μαγκρέιν και τον Μπρους Ρίοκ.

Μέχρι το 1984 έπαιζαν κάθε χρόνο για σχεδόν έναν αιώνα. Όμως ουσιαστικά τα τελευταία 25 χρόνια έχουν συναντηθεί απειροελάχιστες φορές, μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού! Εκείνο που δεν αλλάζει ποτέ είναι η αντιπαλότητα, αφού μιλάμε για δύο χώρες που μπορεί να συζούν σχεδόν 800 χρόνια τώρα υπό τη σκέπη της Βρετανίας, αλλά δεν έπαψαν ως έθνη να έχουν πιο πολλές διαφορές παρά ομοιότητες!

Πιθανότατα απόψε να... αναστενάξει η μπάλα λένε οι κακεντρεχείς, και μεταξύ μας ποιος μπορεί να αντιτάξει κάτι πειστικό ως επιχείρημα; Αλλά το μόνο βέβαιο είναι πως και ο ρυθμός θα είναι εξοντωτικός και όποιος καθίσει μπροστά από την τηλεόραση του για να το δει δεν θα το μετανιώσει!

Καθαρά αγωνιστικά η Αγγλία είναι καλύτερη, καθώς διαθέτει πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές ωστόσο αυτά τα ματς δεν τα κερδίζει ούτε η λογική ούτε η όποια ποιότητα! Η καρδιά και η θέληση μετράνε και μπορεί ποιοτικά αυτή η φουρνιά των τελευταίων δέκα ετών για τη Σκωτία να είναι η χειρότερη που είχαν ποτέ αλλά αυτό πιστέψτε με δεν σημαίνει τίποτα!