Όταν η λογική καταργείται πάνω στο χορτάρι!
«Το μόνο που συνεχίζει να με εκπλήσσει στη ζωή είναι το πώς συνεχίζω να εκπλήσσομαι», έλεγε ο Οσκαρ Ουάιλντ. Ομολογώ πως με αυτά που είδα στο «Καμπ Νόου» την Τρίτη το βράδυ έφερα αυτά τα λόγια στο μυαλό, ξανά και ξανά.
Λίγες φορές σε αυτά τα 18 χρόνια που μεταδίδω τα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ ήρθαν τα πάνω-κάτω και καταργήθηκε η λογική στο χορτάρι, σε τέτοιο βαθμό όπως προχθές. Στον τελικό της Πόλης, όπου η Λίβερπουλ επέστρεψε από το πουθενά για να πάρει το Κύπελλο από το 0-3 πίσω στο σκορ απέναντι στη Μίλαν, στον ημιτελικό του 1999 στο Τορίνο όταν η Γιουβέντους από 2-0 μπροστά στο σκορ είδε τον Ρόι Κιν να σαλπίζει έφοδο και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανέτρεψε τα πάντα περνώντας στον τελικό της Βαρκελώνης, εκεί όπου ο Σέρινγχαμ και ο Σόλσκιερ μέσα σε 145 δευτερόλεπτα άρπαξαν το τρόπαιο από τα χέρια της Μπάγερν. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε το πώς η Κορούνια διέλυσε με 4-0 την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν (το 2004), ανατρέποντας το 4-1 του πρώτου ματς και έχετε την εικόνα.
Τέτοια πολιορκία ωστόσο σαν αυτή που έκανε η Μπαρτσελόνα στην Τσέλσι, που έπαιζε με 10 παίκτες και μάλιστα λόγω αποβολής όχι οποιουδήποτε, αλλά του αρχηγού της Τζον Τέρι, πρέπει να μην έχει προηγούμενο. Το γκολ του Ραμίρεζ ήρθε στην πιο κατάλληλη στιγμή, λίγο πριν βγει το ημίχρονο και με το γήπεδο να έχει γείρει. Με το σκορ στο 2-0 δεν περνούσε καν από το μυαλό πως υπήρχε δίοδος επιστροφής της Τσέλσι στο ματς, αλλά το 2-1 άλλαζε τα δεδομένα, αν και υπήρχε πολύς χρόνος ακόμη. Μόλις όμως ο Λιονέλ Μέσι απέτυχε να σκοράρει κατά του Πετρ Τσεχ και από το σημείο του πέναλτι, αισθανόσουν πως υπάρχει κάποιος εκεί ψηλά που αγαπά πολύ την ομάδα από το δυτικό Λονδίνο!
Φυσικά η Τσέλσι δεν έκλεψε τίποτα από κανένα. Και επειδή πάλι ακούστηκαν οι κορόνες περί αντιποδοσφαίρου, αυτό που έκαναν οι «μπλε» δεν ήταν τίποτα λιγότερο από άξιο θαυμασμού. Το ότι καθυστέρησε σε κάποιες περιπτώσεις ο Τσεχ να εκτελέσει ένα ελεύθερο ή το ότι έπεσε ο Ντρογκμπά σε δύο περιπτώσεις για να πάρει κάποιες ανάσες, είναι πταίσματα. Επαιζαν με δέκα, σε ένα γήπεδο που μοιάζει τεράστιο όταν αμύνεσαι με παίκτη λιγότερο και απέναντι άλλαζαν οι «διάολοι» της Μπάρτσα την μπάλα σε χρόνο dt, οπότε το να κάνουμε κουβέντα για το αν έπρεπε να βγουν μπροστά για να χάσουν με κάτω τα χέρια, παίρνοντας χειροκροτήματα ακούγεται άκρως υποκριτικό! Το γεγονός του πόσο καλά έστησε στο δεύτερο ημίχρονο ο Ντι Ματέο την ομάδα του ρισκάροντας να ανέβει 15 με 20 μέτρα και να αμυνθεί πιο ψηλά δείχνει καθαρό μυαλό και ιδίως καλή στρατηγική. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τα τρίγωνα και τα τακουνάκια, ούτε η κατοχή μπάλας (η Τσέλσι στα δύο ματς είχε κατά μ.ό. 18%), αλλά όλα εκείνα που μπορεί να σε οδηγήσουν στο αποτέλεσμα, φτάνει να είναι με νόμιμα μέσα.
Και δύο λόγια για τον Ντι Ματέο: ο Ιταλός τεχνικός μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες άλλαξε τα πάντα στην Τσέλσι. Το συνονθύλευμα που έχανε με κάτω τα χέρια από τη Νάπολι και δεν έκανε σουτ στο τέρμα στο παιχνίδι με τη Γουέστ Μπρόμιτς, έγινε ξανά αληθινή ομάδα που έχει μόλις μία ήττα από τις 4 Μαρτίου (με τη Σίτι αντίπαλο στο ETIHAD). Είναι πια στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και σαν έξτρα μπόνους και στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας! Φυσικά δεν πρόκειται να δώσει εύκολα το χρίσμα ο Αμπράμοβιτς για τη νέα περίοδο στον υπηρεσιακό τεχνικό του, εκτός και αν κατακτήσει το τρόπαιο, αλλά πια το όνομά του συζητιέται και δεν αποκλείω να κινηθούν γι' αυτόν και ομάδες από τη χώρα του (όπως η Ιντερ) ή άλλες από την Πρέμιερ Λιγκ, αν δεν μείνει στο «Στάμφορντ Μπριτζ».
Πάντως για την Τσέλσι, πέραν της προφανούς επιτυχίας της να αποκλείσει το φαβορί της διοργάνωσης, υπάρχει και κάτι ακόμη: επειδή έχει μείνει στη βαθμολογία πίσω στο αγγλικό πρωτάθλημα, ίσως τελικά η καλύτερη λύση για να είναι ξανά την επόμενη περίοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα είναι να κατακτήσει το τρόπαιο! Στο Μόναχο δεν θα έχει τον Τέρι, τον Ραμίρεζ, τον Ιβάνοβιτς και τον Μεϊρέλες, αλλά με αυτά που έχουμε δει μην αποκλείουμε τίποτα. Ακόμη και να συζητούσες πριν από λίγες εβδομάδες σοβαρά την περίπτωση να πάρει το Κύπελλο η Τσέλσι, θα σε περνούσαν για τρελό! Τελικά, τι λέγαμε στον πρόλογο σχετικά με τη ζωή και τις εκπλήξεις;
