Και γιατί να μην κάνει το κόλπο γκρόσο με Ντι Ματέο;
Η θέση του προπονητή στη Λίβερπουλ τείνει να εξελιχτεί σε ηλεκτρική καρέκλα. Μία ομάδα που δεν απέλυε ποτέ προπονητές, ήδη μετράει τέσσερις διαφορετικούς από το 2010 και ύστερα!
Ο Ράφα Μπενίτεθ (για τον οποίο έχω εκφράσει τις πολλές αντιρρήσεις μου ωστόσο δεν παραγνωρίζω το γεγονός πως οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και στη δεύτερη θέση μία ανάσα από τον τίτλο το 2009) έφυγε γιατί απέτυχε να συνεργαστεί αρμονικά με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες.
Ο Ρόι Χότζον παραμένει ένας εξαιρετικός τεχνικός και φάνηκε αυτό από την δουλειά στη Γουέστ Μπρόμιτς μετά το στραπάτσο στο «Ανφιλντ» και φυσικά είχε την τεράστια επιτυχία με την Φούλαμ που την πήγε στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Στη Λίβερπουλ όμως βρέθηκε από τη αρχή σε αντιμαχόμενα πυρά και ήταν θέμα χρόνου να απομακρυνθεί. Ο Κένι Νταλγκλίς παρά την ευφορία της αρχής με την πολύ καλή παρουσία της ομάδας στο πρώτο πεντάμηνο της επιστροφής του, πλήρωσε την παντελή ανικανότητα της ομάδας να μετουσιώσει σε γκολ την υπέροχή της σε πολλά ματς στην έδρα της και το ότι έμεινε νωρίς εκτός διεκδίκησης της τετράδας.
Παρότι έφερε ξανά στο σύλλογο ένα τίτλο με το Λιγκ καπ και παραλίγο και ένα δεύτερο με το Κύπελλο και παρά το γεγονός πως ο κόσμος ήταν δίπλα του σε όλο αυτό το διάστημα απολύθηκε! Ακόμη και τώρα σε διάφορα γκάλοπ το 56% των οπαδών θεωρεί λάθος την απομάκρυνση του με το 78% αυτών που πηγαίνουν σταθερά στο γήπεδο να λέει πως έπρεπε να του δοθεί τουλάχιστον μία χρονιά ακόμη περιθώριο για να βελτιώσει την ομάδα. Αρα καταλαβαίνετε τι φορτίο θα κουβαλήσει ο επόμενος!
Ποιος λοιπόν στα αλήθεια πιστεύει πως αν ο προπονητής που θα έρθει δεν λέγεται Γκουαρντιόλα ή ακόμη και Φαν Χάαλ ώστε ο κόσμος να έχει υπομονή, δεν θα βρεθεί σύντομα σε δυσμένεια αν στραβώσουν τα αποτελέσματα; Ακόμη και η περίπτωση της επιστροφής του Μπενίτεθ (την οποία προσωπικά θεωρώ λάθος) θα ήταν καλύτερη ακριβώς γιατί τον θέλει ο κόσμος. Αντίθετα η πρόσληψη κάποιου νεαρού, πολλά υποσχόμενου μεν αλλά αδοκίμαστου σε ομάδες με υψηλές απαιτήσεις όπως ο Μαρτίνεθ ή ο Ρότζερς δεν θα είναι ενδεδειγμένη. Είμαι σχεδόν πεπεισμένος πως δεν θα αντέξουν την πίεση της ανάγκης να πρέπει να κερδίζεις, έχοντας μάλιστα να δουλέψεις με μία ομάδα που θέλει πολλή βελτίωση. Αυτό ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται γιατί η φανέλα της και η ιστορία της απαιτούν άμεσα αποτελέσματα και τους κραδασμούς από κάποιες ήττες μόνο μία ισχυρή προσωπικότητα στον πάγκο θα απορροφούσε χωρίς παρατράγουδα. Δεν θέλει πολύ ώστε ο κόσμος (και ιδίως το KOP) να αρχίσει και πάλι να τραγουδά το όνομα του Νταλγκλίς και ο νέος τεχνικός να ξεκινήσει μετρώντας αντίστροφα τις μέρες σύντομα!
Μέσα σε όλα υπάρχει και η περίπτωση Αντρέ Βίλας Μπόας. Εδώ τα πράγματα είναι περίεργα. Δεδομένα ο νεαρός Πορτογάλος είναι ικανός αλλά στη Τσέλσι κάτι η ηλικία του, κάτι η προηγούμενη παρουσία του εκεί ως βοηθού του Μουρίνιο τον καθιστούσαν αυτόματα «συζητήσιμο». Δεν του πήγαν και τα αποτελέσματα οπότε έμοιαζε χρονικό προαναγγελθέντος διαζυγίου. Στη Λίβερπουλ οφείλει να δημιουργήσει κάτι από την αρχή και παρότι θα βρει κάποιους παλιούς, δεν είναι τόσο καταλυτικοί όπως ήταν στη Τσέλσι ώστε να τον σαμποτάρουν. Επίσης με αρκετούς νέους παίκτες θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει έτσι ώστε να τους βελτιώσει, αλλά δεν μοιάζει μεταξύ μας ικανός να κάνει τη Λίβερπουλ άμεσα ανταγωνιστική.
Οπότε μία σκέψη που περνά από το μυαλό, όσο extreme και αν ακούγεται είναι γιατί δεν κάνει το κόλπο γκρόσο με τον Ντι Ματέο η Λίβερπουλ; Είναι φανερό πως η Τσέλσι δεν καίγεται να τον κρατήσει και είναι άκρως προσβλητική απέναντι του με τον τρόπο που χειρίζεται το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου. Ας πάει λοιπόν η Λίβερπουλ και ας τον αρπάξει δείχνοντας ξεκάθαρα τις διαθέσεις της. Ένας κανονικός προπονητής που έκανε ένα γιγαντιαίο άλμα με τη Τσέλσι αλλά που έδειξε ξεκάθαρα τις τακτικές του ικανότητες σε όλα τα σημαντικά ματς του τριμήνου που κάθισε στον πάγκο. Θα είναι ρίσκο αλλά πλέον δεν υπάρχει περίπτωση όποιος και να έρθει που να μην περπατά σε τεντωμένο σχοινί!
