Λεφτά υπάρχουν… στην Τσέλσι!
Η Τσέλσι απέκτησε τελικά τον Εντεν Αζάρ πληρώνοντας κάποια δεκάδες εκατομμύρια στη Λιλ, αλλά η απορία παραμένει. Οι ερωτήσεις που οφείλει να απαντήσει ο νεαρός Βέλγος δεν είναι ούτε το πώς προτίμησε την Τσέλσι σνομπάροντας την Γιουνάιτεντ (ξεκάθαρα τα χρήματα έπαιξαν τον πιο σημαντικό ρόλο) ούτε το πώς τον έπεισε πιο εύκολα ο Αμπράμοβιτς από τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον.
Η προφανής απάντηση είναι πως του έδωσε περισσότερα από όσα φανταζόταν, αλλά και για αυτό δεν θα του ζητήσει κανείς τα ρέστα αν απαντήσει με καλές εμφανίσεις πάνω στο χορτάρι. Εκεί βρίσκεται ο μοναδικός καθρέπτης για κάθε μεταγραφή, ακριβή ή φτηνή.
Αν ο Αζάρ αποδειχτεί πραγματικά ένα σπουδαίο ταλέντο, ένας άλλος Μόντριτς ή Νταβίντ Σίλβα θα αποθεωθεί και το πόσο κόστισε δεν θα απασχολεί πια κανένα. Αν όμως φανεί λίγος για τις απαιτήσεις ενός πρωταθλήματος απείρως πιο γρήγορου και απαιτητικού όπως είναι το αγγλικό από το γαλλικό, τότε θα αρχίσουν τα όργανα. Ένα πρώτο δείγμα γραφής πήραν κάποιοι από τη μετριότατη εμφάνιση του στο φιλικό του Βελγίου με την Αγγλία στο Γουέμπλει το Σάββατο όπου η συνεχής πίεση των Άγγλων χαφ τον εμπόδισε να φανεί. Αντίθετα ο (λιγότερο προβεβλημένος συμπαίκτης του) Φελαινί που αγωνίζεται στην Εβερτον, έμοιαζε πολύ πιο καλός εκπέμποντας αυτοπεποίθηση. Φυσικά ένα ματς, ή κάποιες μονομαχίες δεν είναι δείγμα για να κριθεί ένα παιδί που έχει ουσιαστικά πίσω του μόλις δύο καλές χρονιές στο Σαμπιονά με τη Λιλ. Η Πρέμιερ Λιγκ είναι άλλο πράγμα και ο Αζάρ θα χρειαστεί πολλή βοήθεια από τους πάντες στη Τσέλσι για να καταφέρει να ανταποκριθεί στις υπέρμετρες προσδοκίες που καλλιέργησε η απόκτηση του.
Ωστόσο παραμένει μία μεγάλη απορία που μου γεννά ερωτήματα: Ο ίδιος έλεγε πως θα προτιμούσε μία ομάδα με βάση όχι τα χρήματα, αλλά τη θέση που θα αγωνιστεί και τις εγγυήσεις για το αν θα είναι βασικός. Με δεδομένο λοιπόν πως δεν συμφώνησε με τον Σερ Αλεξ (που είναι ο προπονητής της Γιουνάιτεντ), αλλά με τον Αμπράμοβιτς που είναι απλά ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι να υποθέσουμε πως ο Ρώσος του εγγυήθηκε πως θα παίζει βασικός και στην αγαπημένη του θέση! Μπράβο! Αυτό και μόνο δείχνει πως αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι νεόπλουτοι πρόεδροι τα… παιχνιδάκια τους που είναι οι ομάδες. Ποιος Ντι Ματέο (που παρεμπιπτόντως ακόμη δεν έχει κληθεί για να υπογράψει νέο συμβόλαιο) και ποιος Μουρίνιο και ποιος Γκουαρντιόλα! Ο Ρομάν έδειξε ξεκάθαρα που τους έχει γραμμένους όλους αυτούς που ισχυρίζονται πως ο προπονητής είναι το αφεντικό σε μία ομάδα! Και αν δεν θέλει ο καινούργιος , κανένα πρόβλημα. Λεφτά υπάρχουν! Για αποζημιώσεις!
